17.9 C
Paphos
Saturday, March 23, 2024

Σταυρούλα Μ. Ιγνατίου: “Κοιτάω μπροστά! Δεν ξεχνάω ποια ήμουν αλλά είμαι περήφανη για αυτή που έγινα”

Η ζωή είναι ένας κύκλος και αν δεν το βιώσεις δεν το αντιλαμβάνεσαι στην ουσία του. Πως ένα γεγονός μπορεί να σου αλλάξει εξ ολοκλήρου του ζωή σου! Να είσαι πια ένας άλλος άνθρωπος που δεν έχει καμία σχέση με το πριν. Ή που θα γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου ή που θα πιάσεις πάτο. Άραγε μπορείς να επιλέξεις ή σε επιλέγει;

Πέρασαν κιόλας τέσσερα χρόνια από την ημέρα εκείνη που κοιμήθηκα για 8 και πλέον ώρες σε ένα χειρουργικό κρεβάτι κάπου στη Γερμανία και όταν ξύπνησα συνειδητοποίησα ότι πλέον δεν ήμουν ο ίδιος άνθρωπος. Όλα ξεκινάνε από το μυαλό δε λένε; Ε λοιπόν το δικό μου μυαλό μετά από “παρέμβαση” ειδικών “μεταλλάχθηκε”!

της Σταυρούλας Μ. Ιγνατίου – Δημοσιογράφος

Όχι δεν κάνω πλάκα ούτε κοροϊδεύω κανέναν. Αν ψάξετε στο google Acoustic neuroma (vestibular schwannoma) – NHS θα διαβάσετε τη διάγνωση των γιατρών για την πάθησή μου. Σπανίζει μου είχαν πει τότε, αλλά μέχρι σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, αντελήφθηκα ότι δεν ήμουν και ούτε είμαι η μόνη που διαγνώστηκε με το ακουστικό νευρίνωμα.

Η ταχύτητα σκοτώνει

Εν συντομία αυτό το ακουστικό νευρίνωμα, είναι ένας καλοήθης όγκος ο οποίος μεγαλώνει πολύ αργά, μα πολύ αργά όμως, μπορεί να πάρει και 20 χρόνια να δημιουργηθεί, ο οποίος “αγκαλιάζει” τα νεύρα που βρίσκονται στο κεφάλι και συγκεκριμένα στο πίσω μέρος του αυτιού πολύ κοντά στον εγκέφαλό μας, ακουστικό, προσωπικό και της ισορροπίας, νεύρα δηλαδή πολύ σημαντικά για κάθε άνθρωπο για να μπορεί να λειτουργεί “φυσιολογικά”.

Το φυσιολογικά μπήκε σε εισαγωγικά γιατί ποιος μπορεί να πει τι είναι στην τελική φυσιολογικό ή όχι. Όπως και να έχει, ο δικός μου όγκος είχε φθάσει σε ένα μικρό μεν μέγεθος αλλά τη ζημιά την είχε κάνει. Το αντελήφθηκα από τους θορύβους στο αυτί, τα εκνευριστικά βουητά, κουδουνίσματα, ένας πανικός γινόταν εκεί μέσα, από τις ζαλάδες και την αστάθειά μου.

Ένα MRI εγκεφάλου ήταν αρκετό για τη διάγνωση. 38 ετών γυναίκα, ξαφνικά δεν άκουγα καλά ενώ σκουντουφλούσα δεξιά και αριστερά, έπεφτα από σκαλάκια, στραβοπατούσα χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια και το αποκορύφωμα η επέμβαση στο κεφάλι για αφαίρεση του όγκου προτού αυτός μεγαλώσει και δημιουργήσει περαιτέρω προβλήματα.

Γράφοντας όλα τα πιο πάνω μου φαίνονται πολύ απλά στην αντίληψη μου σήμερα αλλά άλλο να τα γράφεις και άλλο να τα ζεις.

27 Μαρτίου 2018! Οκτώμιση ώρες χειρουργείο ενώ είχαν προηγηθεί αμέτρητες εξετάσεις που δεν πάει το μυαλό του ανθρώπου. Βλέπετε στη Γερμανία τα πράγματα λειτουργούν με απόλυτη συνέπεια και έτσι πρέπει να συμβαίνει σε όλα τα νοσηλευτικά ιδρύματα.

Πως ξεκίνησαν όλα (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ)

Όταν ξύπνησα από τη νάρκωση ένιωθα χαμένη. Τα πάντα γύρω μου ήταν ασταθή, γύριζαν, στριφογύριζαν, έβλεπα αγγέλους στα λευκά και εκεί είπα, μήπως αυτός είναι ο δρόμος για τον πάνω κόσμο; Δεν το κοροϊδεύω αλλά έτσι ακριβώς το βίωσα, αυτά ακριβώς τα συναισθήματα είχα.

Δύο μέρες σε κλειστή εντατική και μετά στο δωμάτιο μόνη μου σαν απομονωση με θέα τον πανέμορφο από μακριά Καθεδρικό Ναό του Φράιμπουρκ.

Σιγά σιγά άρχισαν να σταθεροποιούνται τα πράγματα γύρω μου. Συνειδητοποιώ ότι η αριστερή μου πλευρά είναι ανενεργή. Δεν άκουγα καθόλου και είπα δεν πειράζει θα περάσει. Οι φωνές γύρω μου, η δική μου έμοιαζε διαφορετική. Λες και ξανάρχισα να ακούω από την αρχή με ένα μόνο αυτί.

Γιατί θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό; Επειδή είμαι AN SURVIVOR (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ)

Έτσι έμελλε να είναι η υπόλοιπη ζωή μου. Κωφή στο αριστερό αυτή αλλά το δεξιό έκανε και κάνει πολύ καλή δουλειά! Πέρα από τα αστεία και την πλάκα, δεν ήταν και δεν είναι τίποτα αστείο και σίγουρα δεν μου έκαναν πλάκα. Η ζωή μου άλλαξε. Έμαθα να ζω αλλιώς όπως και όλοι όσοι αντιμετωπίσαμε την ίδια πάθηση. Με ένα αυτί να ακούει δεν είναι εύκολο. Θέλει πολλή δουλειά για να μαθεις να ζεις πλέον έτσι. Να περπατάς με αστάθεια, να ξεχνάς, να μη συγκεντρώνεσαι εύκολα, να κουράζεσαι χωρίς ιδιαίτερο κοπο και να μάθεις σαν μικρό παιδί τους ήχους, τις φωνές από την αρχή.

Ειμαι survivor της ζωής και είμαι περήφανη! Η μέρα που ξαναγεννήθηκα (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ)

Οχι δεν ήταν εύκολο και οφείλω να ομολογήσω ότι δυσκολεύτητα να αποδεκτώ τη νέα πραγματικότητα στη ζωή μου. Με το πέρασμα των χρόνων όμως αντελήφθηκα το πόσο τυχερή είμαι. Αν σκεφτεί κανείς το τι συμβαίνει εκεί έξω, πόσοι άνθρωποι μικροί και μεγάλοι νοσούν με σοβαρότερες ασθένειες, το δικό σου πρόβλημα μοιάζει πολύ μικρό έως και ασήμαντο.

Αυτό λοιπόν το κατάλοιπο της επέμβασης με έφερε στο σήμερα. Δεν με αναγνωρίζω εγώ που μια ζωή ανέβαλα τα πράγματα, που τα σκεφτόμουνα δεκά φορές πριν τα κάνω σήμερα ζω κάθε μέρα και κάθε στιγμή. Δεν φοβάμαι να εκφραστώ και να δείξω ποια στα αλήθεια είμαι χωρίς να φοβάμαι μήπως εκτεθώ. Εμαθα ότι είναι οκ να μην είσαι οκ. Κανείς δεν είναι τέλειος και κανείς δεν είναι ίδιος με κανέναν. Αγκάλιασα τη νέα μου ζωή και τη διαφορετικότητά μου.

Συγκινούμαι γράφοντας όλα αυτά γιατί ήταν μακρύς ο δρόμος για το σήμερα και έχω μπροστά μου πάρα πολύ ακόμη.

Η ζωή είναι ένα ταξίδι! Ή το ζεις ή δεν το ζεις! (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ)

Δεν θα πω ότι χαίρομαι για την περιπέτεια της υγείας μου αλλά χαίρομαι που αυτό έτυχε σε μένα γιατί μπορώ να βοηθήσω άλλα άτομα με την ίδια πάθηση να καταλάβουν ότι υπάρχει ζωή και μετά από αυτό. Δεν χάθηκε τίποτα αντιθέτως ψάχνουμε να βρούμε καινούργιες λύσεις στα καθημερινά και στα απλά της ζωής.

Πιστέψτε στα θαύματα! Σε μένα συνέβη (ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ)

Υπομονή, υπομονή και ξανά υπομονή. Χρειάζεται. Όπως και πολλή αγάπη και κατανόηση. Το σημαντικό είναι να σηκώνεσαι όταν πέφτεις, να ζητάς βοήθεια και να τη δέχεσαι, να παραδέχεσαι όταν δεν είσαι καλά και να κοιτάς μπροστά!

Αυτό κάνω και θα συνεχίσω να κάνω γιατί είναι πλέον τρόπος ζωής. Ταξιδέψτε τη ζωή σας, να είστε αληθινοί, να είστε εσείς! Μην τα παρατάτε ακόμη και αν όλα μπροστά σας μοιάζουν βουνό. Η πίστη και η ψυχική δύναμη κάνουν θαύματα και η αγάπη είναι ένα θαύμα από μόνη της.

Δεν είστε μόνοι. Δεν είμαστε λίγοι αλλά πολλοί. Καλή δύναμη, υπομονή, επιμονή και θέληση!

Support Local Business

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ