Καλός πολίτης εύχονται εδώ και λίγες μέρες οι φίλοι του στον μέχρι πρότινος βοηθό Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου, Μιχάλη Ιωάννου ο οποίος μετά από 43 χρόνια στην Αστυνομία αφυπηρέτησε βγάζοντας τη στολή.
Ο κ. Ιωάννου μετά από τόσα χρόνια στο επάγγελμα είδαν τα μάτια του πολλά, καλά, άσχημα, ευχάριστα μα και δυσάρεστα. Μέσα από μια “συνέντευξη -εξομολόγηση” στο PafosPress μας περιγράφει τα συναισθήματά του αλλά μας ταξιδεύει και στον χρόνο, τότε που στην Αστυνομία Κύπρου αλλά και στην κοινωνία όλα ήταν διαφορετικά.
Κύριε Ιωάννου πως νιώθετε που αφήνετε την Αστυνομία μετά από 43 χρόνια δόκιμης υπηρεσίας;Νιώθετε τυχερός που υπηρετήσατε την Αστυνομία και μια ζωή ήσασταν στρατευμένος στις υπηρεσίες της Δικαιοσύνης;
Φεύγω σίγουρα με μεγάλη χαρά για δύο λόγους: Ο πρώτος ότι φεύγω και έχω την υγεία μου και ευχαριστώ προς τούτο τον Θεό. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι αξιολογώντας τη διαχρονική παρουσία μου στην Αστυνομία και σε όσα Τμήματα και Υπηρεσίες εργάστηκα, πιστεύω ότι έκανα ότι μπορούσα, πάντα στα πλαίσια των Νόμων και Κανονισμών, να προσφέρω στην κοινωνία και στην πατρίδα μου ότι καλύτερο μπορούσα.
Από την άλλη νιώθω πικρία διότι πιστεύω, κατά τη δική μου πάντα άποψη, ότι δεν πήρα ότι δικαιούμουν από την Αστυνομία χωρίς δική μου υπαιτιότητα και θα το αφήσω ως εδώ.
Θα σεβαστούμε την επιθυμία σας να μην σχολιάσετε περισσότερα για την πικρία αυτή που νιώθετε. Αλήθεια ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σε αυτή την μεγάλη χρονικά υπηρεσία;
Ήμουν πάντοτε επιχειρησιακός αστυνομικός και αξιωματικός. Ήμουν σχεδόν πάντα σε όλη την πορεία μου στην πρώτη γραμμή και σίγουρα ξεχωριστή θέση στις δύσκολες καταστάσεις που έζησα ήταν τα σοβαρά εγκλήματα που διερεύνησα και ιδιαίτερα οι φόνοι και οι ανθρωποκτονίες που δεν ήταν και λίγες.
Σε αυτά τα αδικήματα πρέπει να είσαι ανακριτής, να εφαρμόσεις το Νόμο και χωρίς διακρίσεις να αξιολογείς και να αξιοποιείς τη μαρτυρία που υπάρχει διότι ο απώτερος σκοπός είναι η εξιχνίαση του εγκλήματος και η παρουσία του δράστη/ων ενώπιον της δικαιοσύνης. Στην συνέχεια με την συνεργασία των δημόσιων κατηγόρων πρέπει να παρουσιαστεί ενώπιον του δικαστηρίου όλη η μαρτυρία που υπάρχει με σκοπό να υπάρξει καταδίκη. Είμαι διπλά ευχαριστημένος επειδή σε όλες τις υποθέσεις που διερεύνησα υπήρξε και σωστή διερεύνηση αλλά και καταδίκη του κατηγορουμένου/ων.
Υπήρξαν στιγμές που κλάψατε, που δεν κοιμηθήκατε;
Σίγουρα υπήρξαν στιγμές πολλές που στενοχωρήθηκα κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας αφού αντιμετώπισα πολλές υποθέσεις που δεν τις έβλεπα ποτέ μου μόνο ως ανακριτής αλλά και ως άνθρωπος. Η περίπτωση που έκλαψα και δεν θα την ξεχάσω ποτέ ήταν η δολοφονία νεαρής γυναίκας σε παραλία της Πάφου μαζί με το 3χρονο παιδάκι της. Η στιγμή που με σημάδεψε, ήταν η στιγμή που βρήκαμε το παιδάκι δολοφονημένο στην παραλία. Γονάτισα μπροστά του για να ελέγξω αν ήταν στη ζωή. Δυστυχώς όμως δεν είχε παλμό. Αυτή τη σκηνή δεν θα την ξεχάσω ποτέ.
Αυτή ήταν και η υπόθεση που σας συγκλόνισε περισσότερο;
Ναι η υπόθεση που με συγκλόνισε περισσότερο ήταν η υπόθεση που μόλις σας ανέφερα την οποία θεωρώ πιο συγκλονιστική από όλες αλλά και η κάθε δολοφονία είχε τις δικές της ιδιαιτερότητες και συγκλονιστικές στιγμές.
Πότε αισθανθήκατε πιο έντονα το συναίσθημα ότι υπηρετείται τον άνθρωπο; (περιστατικό/υπόθεση)
Τα περιστατικά που ένιωσα ότι υπηρετώ τον άνθρωπο ήταν τα περιστατικά που έχουν να κάνουν με το κλιμάκιο της βίας στην οικογένεια. Σε αυτά τα περιστατικά υπάρχει σε ψηλό βαθμό ο ανθρώπινος πόνος διότι οι παραπονούμενοι είναι συνήθως ευάλωτα πρόσωπα όπως γυναίκες και παιδιά. Θέλουν λεπτό χειρισμό σε συνεργασία με άλλες υπηρεσίες όπως είναι οι υπηρεσίες κοινωνικής ευημερίας, το Υφυπουργείο Πρόνοιας τους λειτουργούς των οποίων ευχαριστώ για την άψογη συνεργασία που είχαμε. Χαρακτηριστικά θέλω να αναφέρω ότι είναι αρκετές οι καταγγελίες που έγιναν σε αυτό το κλιμάκιο. Από τις 15/2/2021 που συστάθηκε μέχρι τις 7/9/2023 που έχω στατιστικά έχουν καταγγελθεί 700 υποθέσεις από 767 παραπονούμενους. Οι κατηγορούμενοι ήταν σύνολο 726 και έγιναν 295 συλλήψεις. Έχουν εκδοθεί διατάγματα αποκλεισμού και απομάκρυνσης σε 137 περιπτώσεις.
Νιώθετε ότι όλα αυτά τα χρόνια, μέσα από τη δουλειά σας αδικήσατε κάποιους ανθρώπους;
Θεωρώ ότι δεν έχω αδικήσει κάποιον ή τουλάχιστον δεν έχω ακούσει να μου πει κάποιος ότι τον αδίκησα ή να εκφράσει το παράπονο του σε τρίτο πρόσωπο.
Που και σε ποιους θέλετε να πειτε ένα συγγνώμη;
Στους μόνους που θέλω να πω ένα συγνώμη είναι στην οικογένεια μου που με έχουν στερηθεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα και ταλαιπωρούντο μαζί μου όταν έπρεπε να δώσω κάποιες οδηγίες σε συναδέλφους ιδιαίτερα βραδινές/πρωινές ώρες. Πέραν τούτου δεν έχω κάποιον πρόσωπο που να χρειάζεται τη δική μου συγνώμη, άλλωστε είμαι άνθρωπος που αναγνωρίζω πάντα τα λάθη μου και δεν έχω κανέναν ενδοιασμό να ζητήσω συγνώμη για κάτι που ενόχλησε οποιονδήποτε.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε ποιους οφείλειτε;
Ευχαριστώ το Θεό κατ’ αρχάς που όπως προανέφερα αφυπηρετώ με υγεία. Ευχαριστώ την οικογένεια μου που μου συμπαραστάθηκε και με βοήθησε τόσα χρόνια. Να ευχαριστήσω επίσης τα μέλη της Αστυνομίας, ιδιαίτερα αυτούς που εργάστηκα μαζί τους και είναι αυτοί που με βοήθησαν με την πειθαρχία τους και την εργατικότητα τους για να ανέβω στη θέση του Βοηθού Αστυνομικού Διευθυντή Πάφου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλω στο κοινό που με βοήθησε σε πολύ σημαντικές υποθέσεις δίνοντας προς εμένα χρήσιμες πληροφορίες οι οποίες με βοήθησαν στην διερεύνηση και εξιχνίαση σοβαρών υποθέσεων. Ευχαριστώ επίσης τους λειτουργούς των ΜΜΕ για την άψογη συνεργασία που είχαμε τόσο στα 4 χρόνια που διετέλεσα υπεύθυνος ΤΑΕ και Εκπρόσωπος Τύπου της Αστ. Διευθ. Πάφου. Ήταν μια συνεργασία με κοινό σκοπό και στόχο που δεν ήταν άλλος από την έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση της κοινωνίας για τα αστυνομικά συμβάντα της Πάφου.
Αν σήμερα στρέφατε τον χρόνο πίσω θα ακολουθούσατε την ίδια πορεία;
Σίγουρα δεν μετάνιωσα που εγγράφηκα στην Αστυνομία και βοήθησα όσο μπορούσα την κοινωνία. Μου αρέσει να υπηρετώ τη δικαιοσύνη και θα ξεκινούσα πάλι να ακολουθήσω την ίδια πορεία μέσα στην Αστυνομία. Σίγουρα θα επέλεγα και πάλι να υπηρετήσω στο Τμήμα Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων που για μένα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος και το πιο σημαντικό τμήμα της Αστυνομίας.
Πόσο άλλαξε το επάγγελμα στην πάροδο του χρόνου;
Άλλαξαν πολλά. Κατ’ αρχάς άλλαξαν αρκετά στην νομοθεσία που δίνουν επιπρόσθετες εξουσίες στην Αστυνομία, όμως να μου επιτραπεί να πω ότι πρέπει να γίνουν ακόμη περισσότερα στον τομέα αυτό. Πρέπει να λυθούν τα χέρια των αστυνομικών και όχι να κρέμεται από πάνω τους η δαμόκλειος σπάθη των διαφόρων υπηρεσιών που θεσπίστηκαν για να διερευνούν παράπονα πολιτών εναντίον των αστυνομικών. Βεβαίως πρέπει να γίνεται διερεύνηση των διαφόρων παραπόνων των πολιτών εκεί όμως που κρίνεται ότι υπάρχει σοβαρός λόγος.
Σημαντική παράμετρος είναι η ανεπάρκεια των ποινών από τα δικαστήρια. Δεν μιλώ για το σύνολο τους αλλά αρκετές ποινές που επιβλήθηκαν δεν ήταν αποτρεπτικές. Πρέπει να μελετηθεί το ενδεχόμενο όπως υπάρχει η μέγιστη ποινή που επιβάλλεται για κάθε αδίκημα σε κάποιον που βρεθεί ένοχος να υπάρχει και η μικρότερη ποινή που μπορεί να επιβάλει ένας δικαστής. Για παράδειγμα να υπάρχει για το αδίκημα Α ποινή από 3-7 χρόνια. Με τον τρόπο αυτό δεν θα επιτρέπεται σε οποιονδήποτε δικαστή να επιβάλει ποινή μικρότερη των 3 χρόνων ή μεγαλύτερη των 7.
Άλλος τομέας που διεπίστωσα ότι υπάρχει πρόβλημα είναι το θέμα των απελάσεων. Ενώ η Αστυνομία εισηγείται να ανασταλεί η ποινική υπόθεση που διέπραξε ένας αλλοδαπός και αυτός να απελαθεί για λόγους δημοσίου συμφέροντος και ενώ η Γενική Εισαγγελία συμφωνεί με την Αστυνομία ο λειτουργός μετανάστευσης διαφωνεί λόγω κάποιων κανονισμών και προϋποθέσεων που υπάρχουν στη νομοθεσία και τις λαμβάνει υπόψη. Είναι αυτοί οι κανονισμοί και προϋποθέσεις που πρέπει να αλλάξουν για να γίνεται ευκολότερη απέλαση κάποιου αλλοδαπού στην χώρα του.
Για σκοπούς καταστολής αλλά και πρόληψης των οχλαγωγιών πιστεύω ότι πρέπει να γίνει παράρτημα ΜΜΑΔ στην περιοχή Πισσουρίου, το οποίο να καλύπτει τις επαρχίες Πάφου και Λεμεσού. Με το τρόπο αυτό θα υπάρχει άμεση ανταπόκριση και βοήθεια στις δύο επαρχίες με κατάλληλα εκπαιδευμένα άτομα στην καταστολή των οχλαγωγιών. Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν επεισόδια θα μπορούν να βοηθήσουν στην πρόληψη του εγκλήματος.
Εκείνο που θέλω να θίξω επιπρόσθετα είναι ότι αρκετοί αστυνομικοί έχουν εκπαιδευτεί στην Αστ. Ακαδημία στις ξένες γλώσσες. Αυτοί οι αστυνομικοί δε έτυχαν επανάληψη των κατά καιρούς επανάληψη των εκπαιδεύσεων τους με αποτέλεσμα αρκετοί από αυτούς να μην μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα που εκπαιδεύτηκαν. Το αποτέλεσμα είναι να καλούνται διερμηνείς στην Αστυνομία για ανάκριση υπόπτων προσώπων και έτσι το δημόσιο επιβαρύνεται με έξτρα κόστος. Να σημειωθεί ότι αυτοί οι αστυνομικοί έχουν και πλεονέκτημα στις προαγωγές διότι πιστώνονται με επιπρόσθετες 2 μονάδες.
Από εκεί και πέρα σε θέματα εξοπλισμού η Αστυνομία εξοπλίζεται συνεχώς όμως οι καιροί έχουν αλλάξει, το έγκλημα έχει πάρει αρκετές διαστάσεις, χρησιμοποιούνται μέθοδοί βοηθούμενοι από την τεχνολογία και πρέπει και η Αστυνομία να εξυγχρονιστεί και να εκπαιδευτεί ακόμη περισσότερο για να είναι πάντα μπροστά από το έγκλημα δηλαδή να υπάρχει μεγαλύτερη πρόληψη παρά η καταστολή.
Τι θα συμβούλευατε ένα νέο αστυνομικό σήμερα; Με ποιες αρχές να πορευτεί στην σταδιοδρομία του;
Οι συμβουλές που θέλω να δώσω στους νέους αστυνομικούς είναι πρώτα απ’όλα να είναι πειθαρχημένοι διότι χωρίς πειθαρχία θα επικρατήσει αναρχία. Η δεύτερη συμβουλή μου είναι να μελετούν συνεχώς ούτως ώστε να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν και να διερευνήσουν οποιανδήποτε υπόθεση τους ανατεθεί. Να συνεχίσουν κατά τη διάρκεια της πορείας τους την εκπαίδευση τους και να μην διστάζουν να ρωτούν τους προϊσταμένους τους και να τους συμβουλεύονται ούτως ώστε παίρνοντας σωστές οδηγίες να προλαβαίνονται τα λάθη. Επίσης να μην σταματούν την προσπάθεια τους για βελτίωση έστω και αν σε κάποιο στάδιο της καριέρας τους νιώσουν αδικημένοι.
