Συνέντευξη στη δημοσιογράφο ΚΙΚΗ ΠΕΡΙΚΛΕΟΥΣ
Κ.Π: Το συνθετικό και ποιητικό έργο σου χρόνια τώρα, γίνεται σημείο αναφοράς για το κοινό της Κύπρου και της Ελλάδας, με όλες τις καλοστημένες μικρές και μεγάλες παραστάσεις σου, αλλά και τη προσωπική σου δισκογραφία. Μίλησε μας λοιπόν για τους «τρείς κύκλους» διαφορετικών μεταξύ τους παραστάσεων που θα παρουσιάσεις το καλοκαίρι.
A.A: Αρχικά ευχαριστώ θερμά για την έντυπη αυτή συνέντευξη και για την πολύ καλή σου διάθεση να είσαι επί σκηνής μαζί μας, στις αφηγήσεις των παραστάσεων μου. Φέτος έχω ετοιμάσει τρείς διαφορετικούς σε θεματολογία μεταξύ τους «κύκλους» συνθέσεων μου.
«Θαλασσοτρόπια»: Είναι η πρώτη καλοκαιρινή παράσταση με τον τίτλο: «Θαλασσοτρόπια» που θα πραγματοποιηθεί σε ένα από τα ωραιότερα αμφιθέατρα της Κύπρου, στο αμφιθέατρο της Τάλας στην Πάφο το Σάββατο 15 Ιουλίου 2023 το βράδυ στις 8.30. Πρόκειται για επιλογές θαλασσινών τραγουδιών μου σε ποίηση –στίχων δημιουργών από την Κύπρο και την Ελλάδα, που συνεργάζομαι μαζί τους. Είναι γνωστό και μέσα από τις δισκογραφικές μου εργασίες, ότι η «Θάλασσα» είναι σημείο αναφοράς μου συχνά, καθότι πολλοί από τους ποιητές που μελοποίησα, κατάφεραν να «στοιχειώσουν» την έμπνευση μου με πολλά μυθικά ή μη πλάσματα της, με ένα περίτεχνο και συναρπαστικό τρόπο μουσικού γραψίματος. Οι ανθρώπινες φωνές που «ενδύονται» σε προσωπικές παραστάσεις τα τραγούδια μου, είναι τα «αηδόνια» που μεταφέρουν στον ακροατή-θεατή το αποτέλεσμα…Κι έτσι μπορώ να πω ότι αυτό με κάνει χαρούμενο για τη δυνατότητα να συνεργάζομαι με πολύ καλές, σπανίων ηχοχρωμάτων φωνές, που μαθητεύουν χρόνια κοντά μου, ερμηνεύοντας μ’ ένα θαυμαστό τρόπο τα τραγούδια μου. Την παράσταση «Θαλασσοτρόπια» τη διοργανώνει το Κοινοτικό Συμβούλιο Τάλας και είναι υπό την αιγίδα του Υφυπουργείου Πολιτισμού.
«Θερμοκρήνη κι άλλες κυπριακές μουσικές ιστορίες» είναι η παράσταση που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 5 Αυγούστου (ώρα 8.30 το βράδυ) στις Πάνω Αρόδες, στο προαύλιο του ιερού ναού του Αγίου Καλανδίωνα. Πρόκειται για σπονδυλωτή μουσικοχορευτική παράσταση με γνωστά παραδοσιακά κυπριακά τραγούδια σε διασκευές μου. Παράλληλα θα ακουστεί στο χωριό που διαδραματίστηκε, «η ιστορία της «Χριστινούς της Θερμοκρήνης» (ή Θεμοκρήνης) σε μουσική μου, καθώς επίσης και επιλογές από συνθέσεις μου σε παραδοσιακά παλαιά ποιήματα της Κύπρου, που ηχογράφησα παλαιότερα και στον ψηφιακό μου δίσκο «Λόγια της Κύπρου Χάλκινα». Η παράσταση διανθίζεται με παραδοσιακούς χορούς και θεατρικά περιγραφικά μουσικά δρώμενα (μεταξύ άλλων και «το τραούδιν της Αροδαφνούσας»), από συνεργάτιδες μου που ερμηνεύουν τα τραγούδια μου, παίζοντας και κρουστά. Την παράσταση τη διοργανώνει ο Σύνδεσμος Ανάπτυξης Πάνω Αρόδων.
«Στου Έρωτα τις Θάλασσες». Η μουσική και τα τραγούδια της παράστασης υφαίνονται εξ ολοκλήρου με «τρόπο θαλασσινό» σε ποίηση του λόγιου Ντίνου Κουμπάτη, που θα τον συναντήσουμε με τη θεατρική του ομάδα (είναι θεατρικός δάσκαλος, συγγραφέας, ποιητής κ.α) στην Νήσο Σαλαμίνα Αττικής, στο Πέτρινο Θεατράκι στα «Σελήνια», στις 8.30 το βράδυ, την Κυριακή 27 Αυγούστου 2023. Ύψιστη τιμή για μένα που τιμητικά θα «προλογίσει» η Φιλαρμονική του Δήμου Σαλαμίνας, υπό την διεύθυνση του μαέστρου του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού κ. Χρόνη Μιχαλάκη, παιανίζοντας τον «Υμνο της Σαλαμίνας» που έγραψα και παρουσίασα σε στίχους Ντίνου Κουμπάτη το 2011, με αφορμή τα πρώτα «Σαλαμίνια» (πρόκειται για ετήσιες λαμπρές εκδηλώσεις για τη «Ναυμαχία» της Σαλαμίνας). Η παράσταση μας στη Σαλαμίνα είναι υπό την αιγίδα του Ομίλου UNESCO και Νήσων & της International Action. Είναι παραγωγή του Πολιτιστικού Κύτταρου Σαλαμίνας.
Μακρόχρονη είναι η συνθετική και η δισκογραφική διαδρομή μου επίσης, με παραστάσεις πολλές σε δημόσιους κι ιδιωτικούς χώρους εντός κι εκτός Κύπρου. Απαριθμώ ένα μεγάλο αριθμό παραστάσεων κι άλλων σολιστικών αλλά και μουσικοποιητικών δραστηριοτήτων τριάντα πέντε χρόνων. Το 2022 συμπλήρωσα είκοσι δυο χρόνια με 23 δισκογραφικές δικής μου παραγωγής, εργασίες (cd’s).
Κ.Π: Συμπληρώνοντας τριάντα χρόνια στην ιδιωτική ραδιοφωνία με ιδιαίτερες καθημερινές θαυμαστές εκπομπές, έχεις ολοκληρωτικά απερίσπαστα πια αφοσιωθεί στη διδασκαλία Φωνητικών μαθημάτων και τη μουσικοποιητική συνθετική δραστηριότητα.
Α.Α: Οι δραστηριότητες μου ως παραγωγού ραδιοφωνικών εκπομπών υπήρξαν «μεγάλα» κεφάλαια τριάντα χρόνων καθημερινών εκπομπών ευρύτερου και επιμορφωτικού, μουσικού (κι όχι μόνο) χαρακτήρα, με αμέτρητες επίπονες προσπάθειες στο «σπρώξιμο… της επαρχιακής καθημερινότητα μας… μια δρασκελιά πιο πέρα» όπως έλεγα και στις εκπομπές μου, (αυτά μέχρι και τον Ιούνιο του είκοσι δυο). Τώρα αφοσιώθηκα ολοκληρωτικά στην απρόσκοπτη μελέτη και τη διδασκαλία φωνητικών μαθημάτων, αλλά και τη συνέχεια του συνθετικού «επαναπροσδιορισμού» μου, με προγραμματισμό καινούργιων παραστάσεων και νέας δισκογραφικής εργασίας. Συχνά σκέφτομαι ότι ήρθε ο καιρός να βαδίσουμε στο Φως της γνώσης, που θα μας δώσει όλα τα εφόδια για την προσωπική μας βελτίωση και εξέλιξη. Η «μελέτη» γενικότερα είναι το μεγαλύτερο εφόδιο για την εξέλιξη μας. Τα τελευταία χρόνια, το ενδιαφέρον των νευροεπιστημόνων για την επίδραση της μουσικής στον εγκέφαλό μας συνεχώς μεγαλώνει. Η μουσική, το δώρο των Μουσών, στην αρχαία Ελλάδα, προσδιόριζε και χαρακτήριζε τον άνθρωπο που πράττει, σκέφτεται και αισθάνεται. Έτσι ως μέσο πνευματικής ωρίμανσης, η λέξη που θα χαρακτήριζε την αρχαία ελληνική μουσική, δεν είναι η λέξη «τέχνη» αλλά οι λέξεις παιδεία και δύναμη.
Η έννοια του ήθους στη μουσική συνδέεται με την αντίληψη ότι η μουσική μπορεί να ασκεί επίδραση στη ψυχή του ανθρώπου. Σύμφωνα με τη θεωρία του ήθους ή αλλιώς ηθική θεωρία της μουσικής, σε κάθε ρυθμική και μελωδική κίνηση υπάρχει μια ανάλογη συναισθηματική αντίδραση, με την έννοια ότι η μουσική μπορεί να επιδράσει στον άνθρωπο θετικά. Αυτά λέω σε όσους με εμπιστεύονται σαν δάσκαλο κλπ.
Κ.Π: Ζούμε σε μια εποχή κι ιδιαίτερα με την επέλαση της πανδημίας μια εποχή που κτύπησε αλύπητα τους ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών. Μπορούμε άραγε να ελπίζουμε σε καλύτερες «εποχές» για την Πολιτιστική κατάσταση εδώ ή αλλού;
Α.Α: Πράγματι, η ελπίδα βρίσκεται στο μεσοδιάστημα ανάμεσα στην ευδαιμονία και τον φόβο. Η ελπίδα είναι η κινητήρια δύναμη που μπορεί να μας κάνει να νικήσουμε τους κακούς μας δαίμονες.
Σύμφωνα με τον ορισμό του Snyder, ελπίδα είναι μια θετική κινητήρια δύναμη η οποία βασίζεται σε μια αίσθηση επιτυχίας, σε στοχοθετημένες ενέργειες και στον σχεδιασμό για την επίτευξη αυτών των στόχων. Περιλαμβάνει δε, παραμέτρους. Τους στόχους, που είναι οι πυξίδες της ελπίδας και δίνουν την κατεύθυνση αλλά και το τέλος της ελπιδοφόρας σκέψης. Οι στόχοι έχουν την ιδιότητα να είναι πολύτιμοι αλλά και αβέβαιοι. Μπορούμε να περάσουμε όλη μας τη ζωή χωρίς να διερωτηθούμε για τα θεμελιώδη της. Γιατί ζω όπως ζω; Πώς πρέπει να ζούμε; Πώς πρέπει να σκεπτόμαστε; Η διερώτηση χαρακτηρίζει έναν τύπο ανθρώπου, αυτόν που προσπαθεί να ενσωματώσει στη ζωή του τη σωκρατική αντίληψη: «Ο δε ανεξέταστος βίος ου βιωτός ανθρώπω». Το ευ ζην εμπεριέχει τη στοχαστική διερώτηση για το τι συνιστά ευ ζην. Προσωπικά πιστεύω ότι «Ακόμη κι αν πάψουμε να υπάρχουμε σαν οντότητες, τα έργα μας θα ζουν αιώνια».
Ωστόσο η κατάθλιψη που κτυπά γενικότερα την εφήμερη ζωή μας καταλήγει σε μια μαύρη τρύπα που καταπίνει στο πέρασμα της πολλές από τις δήθεν αξίες! Δεν ξέρω που μπορούν να «πατήσουν» πια οι νέοι αφού ως γνωστό, χωρίς τα πρότυπα δεν πάμε μπροστά. Πόσο δίκιο είχε εκείνος ο μέγας αποικιοκράτης Winston Churchill που έλεγε ότι ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας της γνώσης. Μόνο που η ψαλίδα μεταξύ μορφωμένων και αμόρφωτων μεγαλώνει δραματικά στους καιρούς μας. Ο Ιρλανδός ποιητής και συγγραφέας του προηγούμενου αιώνα Brendan Francis, κάποτε είχε πει: «Αν έχεις κάποιο ταλέντο, χρησιμοποίησε το με όποιον τρόπο μπορείς. Μην το κρύβεις και μη το δίνεις μίζερα. Να το σπαταλάς απλόχερα σαν ένας εκατομμυριούχος που θέλει να μείνει απένταρος». Δεν ξεχνώ όμως και την «Ανατολή με τη σοφία της…» με μια αραβική παροιμία που λέει: «Αν ήσουν γενναιόδωρος προς έναν γενναιόδωρο άνθρωπο, μάλλον θα του χρωστούσες. Αν ήσουν γενναιόδωρος προς έναν κακό άνθρωπο μάλλον θα σε είχε πολεμήσει». Έχω ακούσει και χορτάσει από λόγια πολλών «υποσχεσιολόγων» του απόλυτου «τίποτα» που με τις γενικότερες συμπεριφορές τους μας παρα-σέρνουν προς τα πίσω. Ένα βήμα μπροστά λοιπόν κι… «ελπίδα πεθαίνει ..τελευταία»!
Κ.Π: Μπορεί τελικά η «Τέχνη» να μας σώσει;
A.A: Δεν θέλει ο κόσμος σήμερα τα δύσκολα..Ωστόσο τώρα που έκλεισε ο κύκλος του μοντερνισμού και μεταμοντέρνου, ξαναγυρίζω σε παλαιότερους δημιουργούς και συνεργάτες ποιητές και στιχουργούς. Η περιπέτεια λοιπόν των ιδεών της τέχνης όπως της μουσικής σύνθεσης σαν προέκταση γενικότερη μπορεί να ανασύρει ανθρώπους δημιουργούς από το παρελθόν και να τους επαναφέρει στην επιφάνεια μέσα στο έργο και την εποχή τους. Αυτή είναι μια εποχή επαναπροσδιορισμού με όλα τα παρελκόμενα αρνητικά και θετικά, αφού η μουσικοποιητική τέχνη έχει κι αυτό το χαρακτήρα. Χαίρομαι όμως κι όταν συναντώ παλιούς ή νέους συνεργάτες ποιητές, στιχουργούς ή σπουδαίους παλιούς φίλους που μαζί εξακολουθούμε να ζούμε σε παράλληλες αγωνίες κι επιτυχίες στη δισκογραφία παλαιότερα ,αλλά και στις εμφανίσεις μου σε χώρους ιδιωτικούς ή δημόσιους με κόσμο, που υπάρχει η προοπτική να αγαπήσουν τις συνθέσεις μου. Στην ουσία, αθόρυβα εργαζόμαστε με την Τέχνη μας και δεν ενοχλούμε κανένα. Δεν αποζητούμε την επιβεβαίωση, ούτε και χρωστούμε εξηγήσεις. Μόνο λοιπόν πληρότητα μυαλού ,Ψυχής και Γνώσης. Ο γράφων πολλάκις έχει γράψει για την πληρότητα του αφού έδωσε ευκαιρίες σε πολλούς και πολλές που μαθητεύουν κοντά του, το αίσθημα της συνύπαρξης κι αμοιβαιότητας, όταν η σπανιότητα του ταλέντου «φωνάζει». Σπουδαίο είναι να θυμόμαστε όμως πάντοτε, ότι όσο ψηλώνει κανείς το ανάστημα του καλό είναι ξέρουμε τα: «που πως και γιατί». Η αγνωμοσύνη είναι ένα από τα μεγαλύτερα αμαρτήματα και τέτοιες συμπεριφορές θα πληρωθούν κάποτε ίσως στο χρηματιστήριο των συνειδήσεων.
Κ.Π: Κλείνοντας τη σύντομη αυτή κουβέντα μας θα ήθελα να σε ευχαριστήσω και να ευχηθώ τα καλύτερα για το μέλλον σε όλες τις δραστηριότητες σου.
Α.Α: Θερμά ευχαριστώ για την πολύ καλή διάθεση σου να συνομιλούμε δημόσια μέσα από τις συνεντεύξεις σου. Εύχομαι Δημιουργικότητα, Υγεία και μακροημέρευση
