Πολύς λόγος γίνεται την τελευταία εβδομάδα για τα ρυάκια και τις όχθες των ποταμών σε όλη την Κύπρο αλλά και την καθαριότητά τους με αφορμή τα όσα είδαμε στην Θεσαλλία και τον Κάμπο και τις καταστροφές που άφησε πίσω της η κακοκαιρία στην Ελλάδα με αρκετούς νεκρούς και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές.
Στην Πάφο οι περιπτώσεις που βρίσκονται άμεσα σε κίνδυνο δεν είναι λίγες όμως μια από αυτές, ίσως η πιο κραυγαλέα, είναι η περίπτωση του Εξακάμαρου στην Πέγεια, λίγο μετά τα Πότιμα και δίπλα ακριβώς από το στρίψιμο για Ακουρσό.
Το γεφύρι με το “αμαρτωλό” παρελθόν δεν έχει πλέον την ίδια μορφή με αυτή που περιγράφει το όνομά του αφού λόγω μιας μεγάλης βροχόπτωσης στο παρελθόν υποχώρησε και πλέον έχει τροποποιηθεί για να μπορέσει να διατηρήσει τη μορφή που έχει σήμερα.
Κάτοικοι της περιοχής καταγγέλνουν στο PafosPress οτι το ρυάκι πριν το γεφύρι έχει εδώ και χρόνια μετατραπει σε χώρο απόρριψης αδρανών υλικών και διάφορων άλλων αντικειμένων με αποτέλεσμα να υπάρχει άμεσα ο κίνδυνος αν υπάρξει βροχόπτωση στην περιοχή Τσάδας, Κοίλης ο ποτάμος που θα κατέβει να πάρει τα πάντα στο πέρασμά του δημιουργώντας ακόμη και κίνδυνο για κατάρρευση του γεφυριού του οποίου οι καμάρες δεν έχουν όπως μπορείτε να διαπιστώσετε και οι ίδιοί σας από τις φωτογραφίες το άνοιγμα που χρειάζεται.
Να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τους παραπονούμενους της περιοχής, το οικοδόμημα απο μόνο του είναι “ταλαιπωρημένο” λόγω των δεκαετιών που βρίσκεται στο σημείο ενώ όπως μας ανέφεραν χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατεί με τα μπάζα είναι και το ότι πρόσφατα στο σημείο εκείνο, εκατόν μόλις μέτρα πιο πάνω είχαμε μια πυρκαγιά η οποία προκλήθηκε σε σωρούς απο αδρανή υλικά και κινδύνεψε να κάψει μέχρι και κατοικίες.
Η ιστορία του Εξακάμαρου γεφυριού
Η ιστορία που φέρει το συγκεκριμένο γεφύρι μεγάλη. Κάποτε έζησε μεγάλες στιγμές δόξας αφού οι κάτοικοι των ορεινών κοινοτήτων της δυτικής περιοχής της Πάφου, Ακάμας, Λαόνα το χρησιμοποιούσαν για να έρθουν στο Κτήμα.
Ένα σπουδαίο αρχιτεκτονικό δημιούργημα που έχει τις ρίζες του στην αρχή της δεκαετίας του 20 αιώνα. Γεφύρι με έξι καμάρες που δέσποζε της περιοχής και που ήταν η καθημερινή “πύλη” για το Κτήμα όπου οι κάτοικοι θα πουλούσαν τις “πραμάθκιες” τους, θα πήγαιναν στον γιατρό, θα πήγαιναν στο τότε Κολλέγιο κλπ.
Το γεφύρι χρησιμοποιείτο μέχρι τα μέσα τις δεκαετίας του 70 όταν σε μια θεομηνία με πολλές βροχές που διήρκησαν μέρες κατέβηκε ο ποταμός απο τον Κάθηκα και παρέσυρε τις τέσσερις απο τις έξι καμάρες.
Τότε κρίθηκε σκόπιμο από τα Δημόσια Έργα να τοποθετηθούν τεχνητά μέσα (τούντια) για να μπορέσει να φτιαχτεί το γεφύρι και να συνεχίσει να παίζει τον ρόλο που έπαιζε για την περιοχή.
Σήμερα το Εξακάμαρο δεν θυμίζει σε τίποτα απο την παλιά του αίγλη. Μοναδική ένδειξη στην ιστορία του είναι η πινακίδα του δρόμου που σε παραπέμπει σε ένα γεφύρι με έξι καμάρες. “Οδός Εξακάμαρου”, αυτό.
Ένα σπουδαίο δημιούργημα που ο Δήμος Πέγειας ίσως μπορούσε να αξιοποιήσει, να αναδείξει ακόμη και να “εκμεταλλευτεί”.
