Ο Αντώνης Αντωνίου από την Πάφο ηλικίας 64 ετών, επαγγελματίας οδηγός ταξί, ήταν το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα του νέου κορωνοϊού covid-19 στην Πάφο και η εμπειρία την οποία “κατέθεσε ” μιλώντας αποκλειστικά στην Κυριακάτικη Σημερινή έχει μεγάλη αξία αφού μας περιγράφει πως βίωσε την όλη διαδικασία από το πρώτο της στάδιο μέχρι και το τελευταίο.
Μιλώντας με μεγάλη ψυχραιμία και ηρεμία ψυχής ο κ. Αντώνης περιγράφει με ιδιαίτερο τρόπο όλα τα σκαμπανεύασματα στην ψυχολογία του, τον φόβο και την ανασφάλεια που ένιωσε για το άγνωστο μόλις του ανακοινώθηκε ότι είναι θετικός μέχρι και το πως αισθάνθηκε όταν επέστρεψε με τη σύζυγό του στο σπίτι τους όταν οι δυο πήραν εξιτήριο από το Νοσοκομείο αναφοράς στο Παραλίμνι όπου νοσηλεύτηκαν.
- Νόμισα θα πεθάνω, ότι άρχισε η αντίστροφη μέτρηση
Δεν διστάζει επίσης να αναφερθεί στον ρατσισμό που βίωσε αλλά και στο ότι η πίστη του Στον Θεό ήταν αυτή που τον κράτησε δυνατό όταν βρισκόταν στο Νοσοκομείο. Αίσθηση προκαλεί επίσης το ότι ο κ. Αντωνίου συγκρίνοντας το συναίσθημα της εξαγγελίας από τους γιατρούς για το ότι είναι θετικός στον κορωνοϊό λέγει ότι ήταν πιο δυνατό και πιο έντονο από την εξαγγελία ότι έχει καρκίνο πριν τρια ακριβώς χρόνια.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή και βήμα βήμα να ξετυλίξουμε το κουβάρι του πως ο άνθρωπος αυτός, ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας μπόρεσε να κερδίσει την μάχη με τον ύπουλο και αόρατο εχθρό.
Ποια ήταν τα πρώτα συμπτώματα κ. Αντώνη;
Τα πρώτα συμπτώματα ήταν σαν μια δυνατή γρίπη η οποία με είχε εντελώς εξουθενώσει, δεν μπορούσαν να σταθώ στα πόδια μου. Έτρεχε η μύτη μου, είχα πυρετό και βήχα, πονούσα όλα μου τα μέλη του σώματός μου. Ήμουν εντελώς νοκ-αουτ.
Όταν νιώθατε τα συγκεκριμένα συμπτώματα υποψιαστήκατε καθόλου ότι μπορεί να κολλήσατε κορωνοϊό;
Σίγουρα, εξ ου και μετέβηκα άμεσα στον προσωπικό μου γιατρό, τη Δευτέρα πρωί πρωί. Μόλις είδα ότι την Κυριακή χειροτερεύα τη Δευτέρα πρωί πρωί ήμουν το πρώτο ραντεβού στον γιατρό μου.
Τι σας είπε ο γιατρός;
Μας είπε ότι είναι μια δυνατή γρίπη. Τον ρωτήσαμε αν μπορεί να είναι κορωνοϊός; Μας είπε ότι τα συμπτώματα παρομοιάζουν, μπορεί και να είναι. Αυτό μας είπε, μας έδωσε αντιβίωση και σε μένα και στη σύζυγό μου που είχε τα ίδια συμπτώματα, εισπνεόμενα για μένα γιατί με επηρέασε στην αναπνοή, δεν μπορούσα να αναπνεύσω και φύγαμε.
Τι ακολούθησε;
Όταν είδα ότι χειροτέρεψα προσπάθησα να επικοινωνήσω με το 1420. Τηλεφώνησα 35 φορές. Τελικά μας απαντήσαν και μας είπαν “θα σας πάρουμε τηλέφωνο αν θα έρθουμε απ’ εκεί”. Ούτε τηλέφωνο, ούτε ήρθαν. Μέχρι το βράδυ, χειροτέρεψα πάρα πολύ και ευτυχώς άκουσα έναν συγγενή που μου είπε να πάω αμέσως στις Ά Βοήθειες του Γ. Νοσοκομείου Πάφου.
Πήγαμε στις Πρώτες Βοήθειες, μας απομόνωσαν μόλις φτάσαμε σε ένα δωμάτιο με μια νοσοκόμα η οποία ήταν ντυμένη με τις απαιτούμενες στολές. Επειδή ήταν το πρώτο περιστατικό περίμεναν οδηγίες για το τι ακριβώς πρέπει να κάνουν. Δεν ξέραμε ότι ήμουν θετικός, το υποψιάζονταν. Ακολούθως με πήραν με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο Λεμεσού όπου έγιναν οι εξετάσεις και διαφάνηκε ότι ήμουν θετικός.
Πιο συναίσθημα σας κυρίευσε μόλις ακούσατε το αποτέλεσμα των εξετάσεων;
Μόλις το έμαθα ένιωσα ότι είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα για μένα και ότι ίσως να το τέλος μου. Φοβήθηκα πάρα πολύ, έπαθα μεγάλο σοκ, αν και είχα περάσει και καρκίνο το 2017 και είχα την ίδια ανακοίνωση από τους γιατρούς για τον καρκίνο και ότι έπρεπε να κάνω εγχείρηση, πιστέψετε με σε αυτή την περίπτωση φοβήθηκα διπλά.
- Φοβήθηκα περισσότερο απ’ ότι φοβήθηκα τον καρκίνο
Ήταν πιο ισχυρό το μήνυμα, να έχω κάτι το οποίο δεν γνώριζε κανένας, κάτι το άγνωστο κάτι το οποίο δεν ήξεραν τη θεραπεία και ναι ήδη ένιωσα ότι ήταν το τέλος μου και άρχισε η αντίστροφη μέτρηση. Ο καρκίνος ήτανε υπαρκτός, ολόκληρη η ιατρική κοινότητα ξέρει ποιες διαδικασίες πρέπει να ακολουθήσει και πως να τον αντιμετωπίσει ενώ σε αυτή την περίπτωση όντως όλα έμοιαζαν με αχαρτογράφητα νερά. Σε αυτή την περίπτωση αισθανόμουν, μαζί με τους γιατρούς, ότι μας έπαιρνε το κύμα.
Ποια ήταν τα κυρίαρχα συναισθήματα όταν νοσηλεύοσασταν στο νοσοκομείο αναφοράς; Ειδικά όταν ήρθε σε αυτό και η σύζυγός σας.
Για μένα τα δύσκολα ήταν με την αναπνοή. Ευτυχώς νόσησα με τα ελαφρυά συμπτώματα όμως η αναπνοή ήταν το μεγαλύτερό μου πρόβλημα αφού δεν μπορούσα να αναπνεύσω. Εκεί μου δόθηκε βοήθεια οξυγόνου, γινόταν διαρκώς έλεγχος για τους πνεύμονες μου αν είναι εντάξει, αν δεν είχα βρογχικά, αν και είχα. Ο μεγάλος μου φόβος ήταν η αναπνοή.
Πραγματικά εκεί, έφτασα πολλές φορές στο σημείο που μόνο να παρακαλώ Το Θεό και την Παναγία να βοηθήσουν.
Η σύζυγος μου έμεινε σε αυτοπεριορισμό στο σπίτι και εκεί αφού είχε τα ίδια συμπτώματα σταδιακά εξουθενώθηκε με αποτέλεσμα να χρειαστεί και η δική της εσπευσμένη διακομιδή στο Νοσοκομείο Αμμοχώστου.
Να περάσουμε τώρα στο άλλο κομβικό σημείο. Πως νιώσατε όταν σας ανακοίνωσαν ότι τα δυο συνεχόμενα τεστ ήταν αρνητικά αυτή τη φορά;
Ένιωσα ότι πήρα δυνάμεις, έβγαλα φτερά και έλεγα Θεέ μου, Δόξασι ο Θεός. Ήξερα βέβαια ότι δεν θεραπεύτηκα εντελώς από τον ιό αλλά πίστευα ότι χρειάζεται φυσικά δύναμη και θα το πολεμούσα στο σπίτι, σε οικείο περιβάλλον και θα προσπαθούσα μέρα με τη μέρα να είμαι καλύτερα. Ήταν μια λύτρωση για μένα, ξελάφρωσε ο οργανισμός μου, ένιωσα ότι πραγματικά ξεφύγαμε τον κίνδυνο γιατί πριν ήμασταν στο αβέβαιο πριν αφού στο νοσοκομείο ήταν και η σύζυγός μου και φύγαμε μαζί την ίδια ημέρα.
Όταν επιστρέψατε στο σπίτι, πως νιώσατε;
Ήταν ανάμοικτα τα συναισθήματα γιατί ναι μεν ήρθαμε στο σπίτι, ναι μεν ήμασταν καλύτερα αλλά έπρεπε πλεον να επιβιώσουμε μόνοι μας. Μας έλειπε η ιατρική φροντίδα, ήμασταν πολύ μακριά από τους γιατρούς και αν συνέβαινε κάτι θα ήμασταν εντελώς μόνοι. Αυτό το αίσθημα ανασφάλειας το είχα.
Σε όλη αυτή την περιπέτεια, μέσα από τις αντιδράσεις του κόσμου, βιώσατε καθόλου ρατσιστικές συμπεριφορές;
Εδώ που βρίσκομαι ουδεν με ενδιαφέρει. Ζω πνευματικά πλέον, δια πίστεως. Ο κόσμος για μένα έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Φυσικά υπήρχαν οι αντιδράσεις απ’ όλες τις πλευρές. Από την οικογένεια φυσικά δεχθήκαμε περισσή αγάπη, προσευχήθηκαν για μας, μας συμπόνεσαν και μας συμπαραστάθηκαν πράγμα που με κάνει να νιώθω περηφάνεια που έχω τέτοια οικογένεια.
Από την άλλη όμως ο κόσμος ήθελε να κάνει κουτσομπολιό. Του αρέσει του κόσμου το κουτσομπολιό, του αρέσει να κουτσομπολεύει από θέση ισχύος, από τη θέση που δεν είχε να φοβηθεί κάτι. Τι έγινε και τι δεν έγινε; Ήθελαν να μάθουν τα πάντα, ποιος ήταν ο οδηγός που κόλλησε, ποια ήταν η εταιρεία, ποιο ήταν το όχημα που οδηγούσα και διάφορά άλλα.
- Η πίστη στον Θεό και την Παναγία με βοήθησαν να είμαι δυνατός
Τόσα πολλά μάλιστα που στην εταιρεία στην οποία εργάζομαι για ένα σύντομο χρονικό διάστημα, έστω μιας ημέρας, αφαιρέθηκε η άδεια από συγκεκριμένη ξενοδοχειακή μονάδα, στην οποία εκτελούσαμε δρομολόγια, έστω και αν υπήρχε συμβόλαιο, κάτι που ευτυχώς στην πορεία αμέσως διορθώθηκε αμέσως.
Δυστυχώς υπήρξε στίγμα, λες και ήμουν ένας λεπρός οδηγός και το ίδιο ίσχυε και στην εταιρεία. Υπήρχε το στίγμα παντού οτι ο τάδε κόλλησε και μετά ξεκινούσαν τα σενάρια, ποιους άλλους άραγε κόλλησε, που πήγε κλπ. Δεν διερωτήθηκαν όμως ποτέ πως εγώ κόλλησα;
Αλήθεια εσείς διερωτηθήκατε πως κολλήσατε;
Διερωτήθηκα βέβαια. Πίστευα ότι είχα κολλήσει κάποιον από δυο ασθενείς που έπαιρνα σχεδόν καθημερινά σε ιδιωτικά νοσηλευτήρια στην Πάφο. Τελικά και στις δυο περιπτώσεις που έδωσα στοιχεία για να γίνει η ιχνηλάτηση των επαφών μου διαπιστώθηκε ότι και οι δυο ασθενείς, οι οποίοι είχαν χρόνια προβλήματα και ακολουθούσαν συγκεκριμένες θεραπείες ήταν αρνητικοί στον ιό.
Ποιο μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους συμπολίτες μας, δεδομένων πλέον και των περιοριστικών μέτρων που έχουν εφαρμοστεί;
Θέλω να σας πω ότι ο συγκεκριμένος ιος είναι ένας αόρατος εχθρός. Δεν δίνει καθόλου σημάδια για το πότε θα σε κτυπήσει. Μπορεί να συμβεί τόσο απότομα που ούτε να πάρεις είδηση να μην προλάβεις από τη στιγμή που σε κτυπάει. Άρα, εαν πραγματικά σεβόμαστε πρώτα τον εαυτό μας, αν έχουμε αυτοσεβασμό και αυτοεκτίμηση τότε θα σεβαστούμε και τον συνάνθρωπό μας και την οικογένειά μας.
Εαν δεν συμμορφωνόμαστε, δεν κάνουμε κακό μόνο στον εαυτό μας, κάνουμε κακό στα παιδιά μας, στα εγγόνια μας, στ΄αδέλφια μας, στους γονείς μας σε κάθε συγγενή μας.
Αυτό πρέπει να βλέπουμε, είναι σφαιρικό το πρόβλημα, δεν αφορά μόνο εμάς και αν δεν πειθαρχίσουμε θα τιμωρηθούμε. Αν δεν συμμορφωθούμε θα πάρουμε άλλους 100-200 πίσω μας ο καθένας.
