Ανακινήθηκε η διαβούλευση για την ανέγερση Μητροπολιτικού ναού στο δημόσιο κήπο της Πάφου. Φυσικά δεν πρόκειται για διαβούλευση αλλά για ειλημμένη κατά τα φαινόμενα απόφαση, που ουδόλως συνυπολογίζει τις αντίθετες απόψεις και τις πολύ σοβαρές ενστάσεις από μεγάλη μερίδα πολιτών.
Μια πόλη που γιγαντώνεται πολεοδομικά με άτακτο τρόπο, που η τσιμεντοποίηση απειλεί να αλλοιώσει (αν δεν το έχει ήδη κάνει) τον ιστορικό της χαρακτήρα, που ραμφίζει πόντο – πόντο τις ακτές της, που συνειδητά αποψιλώνει τους πνεύμονες πρασίνου αντικαθιστώντας το φυσικό με το αστικό δάσος, δε μπορεί να υπερηφανεύεται για το πολιτιστικό της προϊόν και την ικανότητα στην τουριστική διαχείριση και προβολή. Γίνονται βέβαια για να είμαστε δίκαιοι, αξιόλογες προσπάθειες στο πλαίσιο αποκατάστασης και ανάδειξης κτιρίων και ευρύτερων περιοχών όπως και του ιστορικού κέντρου, μα εδώ θαρρώ πως πρόκειται για μια υπόθεση που τρέφει μια παθογένεια ριζικά πλεγμένη με την καθημερινότητα και τη νοοτροπία μας. Για μια προσπάθεια να ακυρώσουμε κάθε τάση εκσυγχρονισμού και κάθε προηγούμενη κίνηση για μια αρμονική ένταξη της ματιάς του κάθε πολίτη και της σωματοποίησής του, εντός του αστικού ιστού.
Η Πάφος δε χρειάζεται ακόμα ένα θρησκευτικό κτίριο μη «κινητικό», και μη χρηστικό ακόμα και για τις ευσεβείς προσευχές μας. Ούτε η εκκλησία έχει ανάγκη από ακόμα έναν Ναό για να εντείνει το αποτύπωμά της στη συνείδηση του κόσμου.
Το νέο διακύβευμά της, το οποίο αρνείται από καιρό να αναγνωρίσει είναι το ειλικρινές πλησίασμα και μια νέα συνθήκη μεταξύ των κληρικών της, του λόγου τους και των πιστών. Εκεί πρέπει να γυρέψει το ρόλο της, ζητώντας επίμονα όχι τον χώρο αλλά τον τρόπο με τον οποίο θα λειτουργήσει ευεργετικά στην κοινωνία. Διαφορετικά θα έχει και η ίδια μετεξελιχθεί σε έναν ακόμα developer και θριαμβευτικά θα επιβεβαιωθούν οι στίχοι του Γκάτσου στον «Εφιάλτη της Περσεφόνης».
Μα τι λέω!
Ψιλά γράμματα για θεοσεβείς άπιστους.
Κοιμήσου Περσεφόνη
Στην αγκαλιά της γης
Στου κόσμου το μπαλκόνι
Ποτέ μην ξαναβγείς.»
Αλέξης Γούδας
