ΚΥΠΡΙΑΚΟ – Τι να κάνουμε

του Γιαννάκη Λ. Ομήρου – Πρώην Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων                                                                                                            

Δεν νομίζω να υπάρχει οποιοσδήποτε που να διαφωνεί ότι το Κυπριακό βρίσκεται στη χειρότερη θέση των τελευταίων 49 χρόνων.

Ποιος θα πίστευε ότι σχεδόν μισό αιώνα μετά την εγκληματική τουρκική εισβολή, με αφορμή και πρόφαση την προδοσία της χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄, θα φτάναμε στην δεινή, και ας το παραδεχτούμε, εξευτελιστική θέση να εκλιπαρούμε Τουρκία και ψευδοκράτος να αποδεχθούν συνομιλίες. Δεν είναι η ώρα για αναζήτηση ευθυνών για την τραγική θέση στην οποία περιήλθαμε. Υπάρχουν όμως ευθύνες, βαρύτατες και ασήκωτες. Για το γεγονός ότι ένα πρόβλημα εισβολής  – κατοχής – εθνοκάθαρσης, μετατράπηκε στα μάτια της διεθνούς κοινότητας σε δικοινοτική διαμάχη. Με αποτέλεσμα να παροράται το μέγα θέμα  των στρατευμάτων κατοχής, του εποικισμού, των αναχρονιστικών εγγυήσεων και του μονομερούς δικαιώματος επέμβασης. Και όμως. Αυτό που νομιμοποιείται η διεθνής κοινότητα να ενδιαφέρεται και να ενεργεί είναι η διεθνής και όχι η εσωτερική πτυχή. Ακόμα και η Ελλάδα, με απόλυτη σαφήνεια επί Νίκου Κοτζιά, ξεκαθάρισε ότι δεν της πέφτει λόγος στην επίλυση της εσωτερικής πτυχής, που αποτελεί αποκλειστικά αρμοδιότητα των δύο κοινοτήτων. Αυτά που αφορούν την διεθνή κοινότητα είναι τα θέματα των εγγυήσεων, του εποικισμού και του μονομερούς δικαιώματος επέμβασης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι 49 χρόνια μετά έχει σημειωθεί μια τρομακτική καθυστέρηση. Δεν υπάρχει ωστόσο άλλη επιλογή από  το να αναδιαμορφώσουμε επειγόντως στρατηγική και τακτική. Εκτός αν θα συνεχίσουμε τον ρόλο  του παράκλητου για νέες συνομιλίες ενώ η τουρκική πλευρά θα θέτει όρους «για λύση δύο κρατών» και «κυριαρχική ισότητα» και ενώ θα συνεχίζει τα νέα τετελεσμένα στην Αμμόχωστο και τις παρενοχλήσεις στη «ζώνη καταπαύσεως του πυρός» σε Πύλα και αλλού.

Πως ενεργούμε λοιπόν;

1. Επαναφέρουμε και ιεραρχούμε ως πρώτιστη προτεραιότητα τη συζήτηση της διεθνούς πτυχής με εμπλοκή του Συμβουλίου Ασφαλείας. Απαιτούμε την πραγματοποίηση διεθνούς διάσκεψης με αποκλειστική ημερήσια διάταξη τα θέματα των στρατευμάτων και της κατάργησης των εγγυήσεων, του μονομερούς δικαιώματος επέμβασης και του εποικισμού.
2. Προς την κατεύθυνση ισχυροποίησης της αξιοπιστίας της πλευράς μας να ετοιμαστεί και να κατατεθεί ενώπιον της διεθνούς κοινότητας περίγραμμα των  βασικών αρχών λύσης. Ανάληψη εκστρατείας στα κέντρα αποφάσεων διεθνώς προς προώθηση των θέσεων μας.
3. Να αρχίσει προετοιμασία ώστε σε ένα προσεχές Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να υιοθετηθεί ένα περίγραμμα βασικών αρχών λύσης του Κυπριακού με έμφαση  στη διεθνή πτυχή, αλλά και τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις βασικές ελευθερίες και τη δημοκρατική λειτουργία του κράτους, προκειμένου η λύση να είναι συμβατή με τον Ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό.
4. Να προχωρήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην εξαγγελία – υλοποίηση μέτρων στήριξης των Τ/Κ, τολμηρών και γενναιόδωρων, χωρίς αυτά σε καμμιά περίπτωση να διέρχονται μέσω του παράνομου μορφώματος των κατεχομένων.
5. Προώθηση διαβημάτων για εφαρμογή των ψηφισμάτων 550(1984) και 789(1992) του Συμβουλίου Ασφαλείας για κατά προτεραιότητα επιστροφή της Αμμοχώστου  και άμεσο τερματισμό των τουρκικών ενεργειών εποικισμού της περίκλειστης πόλης των Βαρωσίων.
6. Να παραμείνει σε ισχύ η πρόταση – ετοιμότητα του Προέδρου της Δημοκρατίας για προσέλευση σε συνομιλίες για την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού, με αξιοποίηση του πλαισίου Γκουτέρες, όπως και το αίτημα διορισμού ειδικού απεσταλμένου του ΟΗΕ για το κυπριακό.
7. Επειδή συνεχίζεται η διατύπωση διαφορετικών απόψεων στην Ελληνική Κυπριακή πλευρά για τη μορφή της επιδιωκόμενης λύσης, να κληθούν όλοι να επαναβεβαιώσουν την προσήλωση τους στο περιεχόμενο του ομόφωνου  κοινού ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου του Σεπτεμβρίου του 2009.

Η παρούσα συγκυρία με το παρατηρούμενο παρατεταμένο αδιέξοδο και την άτεγκτη στάση της τουρκικής πλευράς επιβάλλει κινήσεις και πρωτοβουλίες.

Καθήκον μας είναι να προβάλουμε το απαράδεκτο των τουρκικών αξιώσεων, να εμείνουμε στον πραγματικό χαρακτήρα του Κυπριακού ως θέματος τερματισμού της ξένης στρατιωτικής επιδρομής και να υιοθετήσουμε ένα σχέδιο δράσης με όρους και δεδομένα της σημερινής παγκόσμιας και περιφερειακής συγκυρίας. Με ακαταμάχητη θεμελίωση το διεθνές δίκαιο και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο.