Σαν σήμερα … πέθανε η γνωστή ντίβα της όπερας Μαρία Κάλλας

Γιατί άφηνε να την κατηγορούν τόσο άδικα…

Η Μαρία Κάλλας όπως κάθε πραγματική ντίβα…
Ήταν ιδιαίτερα ευγενική με κομψούς τρόπους και αριστοκρατική φυσιογνωμία. Τα μάτια της είχαν μια αλλιώτικη λάμψη και το χαμόγελο της έκρυβε μια απίστευτη γοητεία.
Πέρασε δύσκολες στιγμές…
Με μοναδική συντροφιά τη μοναξιά της και πέθανε δυστυχισμένη παίρνοντας μαζί της τα ανεκπλήρωτα όνειρα της.

Η κορυφαία Ελληνοαμερικανίδα υψίφωνος…
Γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1923 στη Νέα Υόρκη και το πραγματικό της όνομα είναι Μαρία Σοφία Άννα Καικιλία Καλογεροπούλου. Ήταν κόρη του φαρμακοποιού Γεωργίου Καλογερόπουλου και της Ευαγγελίας (Λίτσας) Δημητριάδη. Οι γονείς της είχαν μετακομίσει στην Αμερική λίγο πριν γεννηθεί.
Άρχισε από πολύ μικρή να ασχολείται με τη μουσική και σε ηλικία 11 ετών, κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό παιδικών φωνών.

Η ταχύτητα σκοτώνει

Μετά το διαζύγιο των γονιών της, το 1937, εγκαταστάθηκε με τη μητέρα της και τη μεγάλη αδελφή της στην Αθήνα. Γράφτηκε στο Εθνικό Ωδείο και ο πρώτος της ρόλος ήταν η «Σαντούτσα» στην όπερα του Μασκάνι «Καβαλερία Ρουστικάνα», σε μία παράσταση των μαθητών του ωδείου. Το 1939 γράφτηκε στο Ωδείο Αθηνών και το 1940 προσλήφθηκε στη Λυρική Σκηνή του τότε Βασιλικού Θεάτρου και το 1941 πρωτοεμφανίστηκε ως «Βεατρίκη» στην οπερέτα Βοκκάκιος του Σουπέ. Στη συνέχεια και ως το 1945 πρωταγωνίστησε σε αρκετές παραστάσεις. Τον Σεπτέμβριο του 1945 επέστρεψε στην Αμερική όπου και άλλαξε το επίθετό της σε Κάλλας. Έμεινε άνεργη έως το 1947, αλλά δεν τα παράτησε και μετά από μία επιτυχημένη ακρόαση, της ανέθεσαν να τραγουδήσει την «Τζιοκόντα» στην ομώνυμη όπερα του Αμίλκαρε Πονκιέλι στην Αρένα της Βερόνας, έναν από τους σπουδαιότερους λυρικούς χώρους της Ιταλίας.
Ο βιομήχανος Τζιανμπατίστα Μενεγκίνι αν και είχε τα διπλά της χρόνια…
Την ερωτεύτηκε και το1949 παντρεύτηκαν. Με τη βοήθεια του, η καριέρα της Κάλλας απογειώθηκε. Μετά τη «Σκάλα» του Μιλάνου ήταν η σειρά της Μητροπολιτικής Όπερας της Νέας Υόρκης (ΜΕΤ) όπου όλοι υποκλίνονταν στο φαινόμενο Μαρία Κάλλας. Η ελληνίδα ντίβα είχε επιβάλλει πλήρως τους όρους της, αναγκάζοντας τον διευθυντή της Ράντολφ Μπινγκ όχι μόνο να της καταβάλλει το μεγαλύτερο ποσό που είχε πληρώσει ποτέ ο θίασος για καλλιτέχνη, αλλά και να δηλώσει ότι η πρώτη εμφάνιση της Κάλλας στη «ΜΕΤ» ήταν η πιο συναρπαστική βραδιά της ζωής του. Ο μύθος της είχε αρχίσει να δημιουργείται…

Ο μεγάλος έρωτας και η καταστροφή της…
Ο Ωνάσης και η Κάλλας γνωρίστηκαν το 1957, σε μια δεξίωση που διοργάνωσε η γνωστή κοσμικογράφος της εποχής, Έλσα Μάξγουελ. Ο μεγιστάνας δεν είχε την ευκαιρία να τη φλερτάρει ανοιχτά. Το ειδύλλιο μεταξύ τους αναπτύχθηκε δύο χρόνια μετά, όταν ο Ωνάσης προσκάλεσε την Κάλλας και τον σύζυγό της, σε κρουαζιέρα με την θαλαμηγό του.
Το 1968…
Το ζευγάρι μετρούσε σχεδόν δέκα χρόνια σχέσης. Η Κάλλας ενώ περίμενε να της κάνει πρόταση γάμου, ο Ωνάσης είχε ήδη προχωρήσει στην επόμενη σχέση, την Τζάκι Κένεντι. Όταν ανακοινώθηκε ότι επρόκειτο να παντρευτούν, η ντίβα άρχισε σιγά σιγα να καταρρέει.
Στο κινηματογραφικό ντοκιμαντέρ “Απόλυτη Κάλλας” του Γάλλου σκηνοθέτη Φιλίπ Κολί, αποκαλύπτεται μια μυστική πτυχή της ζωής της…
Η Μαρία Κάλλας έμεινε έγκυος από τον Αριστοτέλη Ωνάση και γέννησε στις 30 Μαρτίου του 1960 ένα αγοράκι που όμως ήταν νεκρό. Ο σκηνοθέτης ισχυρίζεται ότι επαλήθευσε το γεγονός με πιστοποιητικό γέννησης, στο οποίο αναφέρεται με το όνομα Όμηρος, αλλά με επίθετο “μη αναγνώσιμο”. Επίσης ισχυρίζεται ότι κατέχει φωτογραφίες από το νεκροταφείο Μπρέσο του Μιλάνου όπου, κατά τους ισχυρισμούς του, θάφτηκε το νεογέννητο υπό άκρα μυστικότητα.
Η ασθένεια και το τέλος της ντίβας…
Όλες εκείνες οι εξαντλητικές δίαιτες που για χρόνια έκανε, το πρόβλημα με την φωνή της και η απόρριψη από τον μοναδικό άντρα που πραγματικά αγάπησε, την έσπρωξαν στην κατάθλιψη. Αδιαφορούσε για την εμφάνισή της και δεν ήθελε κανέναν κοντά της. Κλείστηκε στο διαμέρισμα της και το πρωί της 16ης Σεπτεμβρίου του1977, πέθανε από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 54 ετών. Το σώμα της αποτεφρώθηκε (όπως η ίδια επιθυμούσε) και η τέφρα της σκορπίστηκε στο Αιγαίο.
Το 2010 ήρθε στο φως μια έρευνα τον Ιταλών Φράνκο Φούσι και Νίκο Παολίλο που αναφέρει ότι…
Η Μαρία Κάλλας έπασχε χρόνια από δερματομυοσίτιδα, μια ύπουλη εκφυλιστική νόσο που φθείρει τους μυς, τους ιστούς και τον λάρυγγα. Η πολύχρονη θεραπεία με κορτιζονούχα και ανοσοκατασταλτικά σκευάσματα, είναι πιθανό να επιφέρει καρδιακή ανεπάρκεια.
Οι Ιταλοί φωνίατροι, στην παρουσίαση της έρευνάς τους στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια φάνηκαν απολύτως βέβαιοι πως η Κάλλας γνώριζε την κατάσταση της υγείας της από το 1958. Όταν το 1974 κλείστηκε στο σπίτι της στο Παρίσι και στον εαυτό της, ήξερε πως η φθορά ήταν ολική και μη αναστρέψιμη.

Όλα εκείνα τα γιατί …
Γιατί δεν μίλησε ποτέ η ίδια για όσα της συνέβαιναν σχετικά με την ασθένεια της και άφησε να νομίζουν όλοι πως ήταν απλώς υποτασική και για αυτό κοιμόταν μέχρι το μεσημέρι κι έπινε υπερβολικές ποσότητες καφέ;
Γιατί άφησε τον κόσμο να πιστεύει πως ήταν μια αδύναμη γυναίκα που βυθίστηκε στην καταστροφή εξαιτίας τις ερωτικής προδοσίας;
Γιατί επέτρεψε να πιστέψουμε πως η ίδια κατέστρεφε η φωνή της με τις εξαντλητικές δίαιτες διαρκείας και τους ερμηνευτικούς ακροβατισμούς;
Στην πρεμιέρα της Norma στην Όπερα της Ρώμης, στις 2 Ιανουαρίου το 1958, αποφάσισε να μην ολοκληρώσει την πρώτη πράξη του έργου και να κατέβει από τη σκηνή. Γιατί άφησε το κοινό της, ανάμεσά του και τον πρόεδρο της Ιταλίας, Γρόνκι, να πιστεύει πως απλά επρόκειτο για ιδιοτροπία και παιδιάστικα καμώματα;
Το Υπουργείο Εσωτερικών, μίλησε για προσβολή και απαγόρευσε στις σκηνές της Ρώμης να δέχονται την Κάλλας και εκείνη δεν είπε τίποτα, γιατί;
Τι την εμπόδιζε να πει την αλήθεια, γιατί άφηνε να την κατηγορούν τόσο άδικα;