17.9 C
Paphos
Friday, May 17, 2024

Πως ένιωσε ο Μίκης Τεμβριώτης με την εικόνα του Λεωφορείου της Αντίστασης στα σκουπίδια

Μίκης Τεμβριώτης: Ένιωσα ατιμασμένος και κακοποιημένος με την εικόνα του Λεωφορείου της Αντίστασης στα σκουπίδια

του Μάριου Ιγνατίου*

 

Η ταχύτητα σκοτώνει

Συζητήσεις επι συζητήσεων και αντιδράσεις επί αντιδράσεων έχουν πυροδοτήσει τις τελευταίες δέκα μέρες στην Πάφο οι φωτογραφίες που είδαν το φως της δημοσιότητας και παρουσιάζουν “το Λεωφορείο της Αντίστασης” πεταμένο στα σκουπίδια. Αφημένο στο έλεος του χρόνου ανάμεσα σε κλαδιά και άχρηστα αντικείμενα, δίπλα σε μπάζα οικοδομής και έξω απο τη Δημοτική Αγορά του Δήμου Πάφου, στη Βιοτεχνική περιοχή, το Λεωφορείο της Αντίστασης σήμερα δεν μπορεί να μιλήσει και να διαμαρτυρηθεί οι κραυγές του όμως είναι χαραγμένες στο σκαρί και το βιογραφικό του είναι συνώνυμο της Ιστορίας του τόπου μας η οποία βάφτηκε με αίμα ανάμεσα στα ταλαιπωρημένα απο τον χρόνο και βασανισμένα απο την ανθρώπινη αδιαφορία καθίσματα του.

Για τη σημερινή κατάσταση του “Λεωφορείου της Αντίστασης” γράφτηκαν και υπόθηκαν πολλά. Ακούστηκαν διάφορες εκδοχές και οι αντιδράσεις προκάλεσαν απο πόνο μέχρι και οργή. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου PafosPress.com έπραξε το αυτονόητο. Κατέγραψε το πριν, το τώρα και το πως πρέπει να είναι το αύριο. Εξασφάλισε φωτογραφίες απο τη ντροπιαστική κατάσταση με το Λεωφορείο στα σκουπίδια αλλά και φωτογραφίες απο την μετακίνησή του σε στεγασμένο χώρο του Δήμου όπου καλύφθηκε προσωρινά με προστατευτικό νάυλο. Μιλήσαμε με Αρχηγό της Αντίστασης, Μίκη Τεμβριώτη, ο οποίος με δάκρυα στα μάτια έκανε λόγω για βεβήλωση της Ιστορίας μας. Εξασφαλίσαμε σχόλιο απο την οικογένεια του μ. Γιώργου Αγαθοκλέους του γνωστού Γιώρκου σιωφέρη’ από το Πολέμι, οδηγού και ιδιοκτήτη του πριν καταλήξει στα χέρια της Ένωσης Αντιστασιακών Πάφου και τέλος ζητήσαμε εξηγήσεις απο τον Δήμο Πάφου.

Ατίμωσαν, κακοποίησαν και πέταξαν στα σκουπίδια την Ιστορία μας λέει ο Αρχηγός της Αντίστασης

Ο Μίκης Τεμβριώτης δεν θέλει ιδιαίτερες συστάσεις. Αρχηγός της Αντίστασης στο προδοτικό πραξικόπημα του 1974 μπορεί και δικαιούται περισσότερο απο τον καθένα να πει την γνώμη του. Να εισακουστεί σήμερα η άποψή του για την κατάντια του Λεωφορείου της Αντίστασης. Ως επικεφαλής μαζί με τους άλλους αντιστασιακούς που μπήκαν τότε σε αυτοκίνητα και λεωφορεία για να πάνε στη Λευκωσία να αντισταθούν και να ανακόψουν το προδοτικό πραξικόπημα ο Μίκης Τεμβριώτης σε μια εξαιρετικά σπάνια συνέντευξη του μετά απο πάρα πολλά χρόνια ανοίγει την καρδιά του και μιλάει στο PafosPress.com.

Η εικόνα του συμβόλου της αντίστασης στα σκουπίδια με έκανε να δακρύσω. Έκλαψα, ήμουν ολόκληρος ένα δάκρυ. Όχι μόνο στα μάτια αλλά κυρίως στη ψυχή. Ένιωσα ότι με ατίμασαν. Ότι εγώ κακοποιήθηκα και εγώ πετάχθηκα στα σκουπίδια. Το επανέλαβε ξανά και ξανά με το ίδιο ύφος, με εκείνον τον στόμφο του Αρχηγού. Με τρεμάμενη φωνή μεν αλλά μη αφήνοντας κανένα ίχνος αμφισβήτησης ότι όσα έλεγε τα εννοούσε. “Το λεωφορείο κακοποιήθηκε, πετάχθηκε στα σκουπίδια και με αυτόν τον τρόπο ατιμάσθηκε. Επαναλαμβάνω ότι κακοποιήθηκα, πετάχθηκα στα σκουπίδια και ατιμάσθηκα.” Επι του παρόντος δεν μπορώ και δεν θέλω να πω τίποτα άλλο, είπε, αλλά η χροιά της φωνής του μαρτυρούσε ότι είχε πολλά να πει. Ήθελε να ανοίξει την καρδιά του. Ίσως καλύτερα, είχε υποχρέωση να ανοίξει την καρδιά του για όλους εκείνους που αψήφησαν τις σφαίρες, δεν δείλιασαν μπροστά στο θάνατο και θυσιάστηκαν για την πατρίδα και τη Δημοκρατία δίνοντας την ίδια τους τη ζωή.

Απο έναν άνθρωπο ο οποίος είναι ταυτισμένος με την αγωνιστικότητα και τα ιδεώδη της πατρίδας μας, γνωστός ανα το Παγκύπριο ως ο Αρχηγός της Αντίστασης δεν αναμένεις ότι μπορεί να λυγίσει. Ήταν όμως πέραν και πάνω απο τις δυνάμεις του. Άλλωστε οι λέξεις και τα ρήματα που χρησιμοποιεί σου δίνουν χωρίς δεύτερη σκέψη και ξεκάθαρα την εικόνα των συναισθημάτων του. Δεν υπάρχει τίποτα το νεφελώδες στις κουβέντες του. Συγκλονισμός και πόνος απο ένα άνθρωπο που ένιωσε ατιμασμένος, όπως είπε, από μια πράξη την οποία χαρακτηρίζει θεσμική.
Κληθείς ο κ. Τεμβριώτης να σχολιάσει το πως οδηγηθήκαμε εδώ και το λεωφορείο βρέθηκε απο το σημείο όπου ήταν, ως μνημείο, έστω έχοντας τα χάλια εδώ και καιρό δεν μάσισε τα λόγια του ούτε αυτή τη φορά.
“Η κακοποίηση και το πέταγμα, η ατίμωση έγινε θεσμικά, μας είπε”. Απο τους θεσμούς έγιναν όλα αυτά. Τούτο σημαίνει και αποδεικνύει ότι την Ιστορία είναι που πέταξαν, υπέδειξε. Την Ιστορία της κρισιμότερης στιγμής της Κύπρου. Αυτό που λέμε τώρα ότι δεν πέταξαν ένα λεωφορείο αλλά την ίδια την Ιστορία είναι μια αλήθεια, υπογραμμίζει ο Αρχηγός της Αντίστασης, ένα γεγονός και μια πραγματικότητα την οποία δεν μπορεί κανείς να αμφισβητήσει.
“Πιστεύω, προσθέτει, ότι οι θεσμοί το έπραξαν εν γνώσει και εν πλήρει συνειδήσει. Το λεωφορείο ήταν εκεί επι επτά χρόνια, απο το 2010-2017, εκτεθειμένο χωρίς καμιά προστασία, έρμαιο στους βανδαλισμούς, στην κακοποίηση και στην περιφρόνηση των πάντων και ιδιαιτέρως των θεσμών. Είναι οι θεσμοί που όφειλαν να προστατεύσουν αυτό το μνημείο, όπως οφείλουν να προστατεύσουν το κάθε μνημείο που υπάρχει σε αυτόν τον τόπο, μαζί φυσικά και την Ιστορία μας.”
Ο Μίκης Τεμβριώτης μπροστά απο το λεωφορείο της Αντίστασης

“Την ώρα που διαμαρτυρόμαστε οτι ο κατακτητής, ο Τούρκος εισβολέας στα κατεχόμενα μέρη μας βεβηλώνει τη νύκτα τα μνημεία και το κοιμητήριο της Κερύνειας όπου έχου ταφεί οι προγόνοι μας, στις ελεύθερες περιοχές η θεσμική κακομεταχείριση, η θεσμική κακοποίηση, η απαξίωση και το πέταγμα στα σκουπίδια που ισοδυναμεί με ατίμωση γίνεται με το φως της ημέρας. Εδώ έσπασαν τον σταυρό της Κύπρου και την ημέρα, θεσμικά. Το λεωφορείο συμβολίζει και είναι ο σταυρός της Κύπρου. Το λεωφορείο της Αντίστασης αντιπροσωπεύει τον κάθε σταυρό του κάθε ενός που σκοτώθηκε για να προσπίσει την πατρίδα μας θυσιαζόμενος για τη Δημοκρατία όπως και αν σκοτώθηκε ή θυσιάστηκε”.

Με πλήγωσε αυτή η εικόνα επαναλαμβάνει χωρίς να φοβάται να φανεί αδύναμος. Με έκανε να κλάψω. Έγινα ολόκληρος ένα δάκρυ απο πάνω μέχρι κάτω, μας εξομολογείται.
φωτογραφία: Άννα Τσέλεπου
Ζητώντας του να μας πει πως βλέπει να αξιοποιείται το λεωφορείο αφού πλέον έχει μεταφερθεί εδώ και μερικές μέρες σε στεγασμένο μέρος και καλύφθηκε με ναύλον μετά απο οδηγίες του Δημάρχου Πάφου ήταν μάλλον αφοπλιστικά ειλικρινής και ξεκάθαρος.
“Δεν εισηγούμαι τίποτα. Σε ποιον να το εισηγηθώ; Υπήρξε απο κάποιον απολογία ή μετάνοια; Έστω παραδοχή; Ότι αφέθηκε να κατεστράφει και να βανδαλίζεται επι επτά χρόνια για να έρθει μετά ο Δήμος να το μετακινήσει απο το σημείο που βρισκόταν για να βελτώσει το πάρκο; Ποιον ρώτησαν αλήθεια; Με ποιου την έγκριση ο Δήμος μετακίνησε το λεωφορείο το οποίο να σας αναφέρω ότι κατά τη μεταφορά του υπέστη μεγαλύτερη καταστροφή απ’ ότι στα επτά χρόνια που ήταν εκεί, μας είπε. Δεν το μετακίνησαν με αγάπη, με προσοχή μήπως και πάθει τίποτα. Απλώς το πέταξαν. Γιατί να το πετάξουν στα σκουπίδια; Τι σημαίνει το έβαλαν κάτω απο στέγαστρο που μου λέτε και το κάλυψαν με ναυλον; Σκοτώνεις κάποιον και μετά τον θάβεις κανονικά και νιώθεις ότι τέλεσες και σωστά το μυστήριο; Όχι δεν γίνεται έτσι.
“Στο πίσω μέρος του λεωφορείου που υπάρχει και η μεγαλύτερη ζημιά μπορεί κάποιος με ελάχιστες γνώσεις να διαπιστώσει ότι αυτή έγινε πρόσφατα. Έγινε κατά την μετακίνηση. Το λεωφορείο είναι ιδιοκτησία της Ένωσης Αγωνιστών Πάφου της μητρικής Οργάνωσης της Αντίστασης και κανείς δεν είχε δικαίωμα να το ακουμπήσει αν δεν είχε την επίσημη άδειά της Ένωσης και όχι οποιουδήποτε εκπρόσωπού της μεμονωμένα ή τηλεφωνικώς.
Η επιστολή ντοκουμέντο απο το 2010 που προειδοποιούσε

Ντροπή λέει η οικογένεια του “Γιώρκου του σιωφέρη” 

Η εγγονή του οδηγού του “Λεωφορείου της Αντίστασης”, Γιώργου Αγαθοκλέους, Ελένη Παφίτη με την οποία επικοινώνησε το PafosPress.com αφού ο παππούς της έχει αποβιώσει εδώ και πολλά χρόνια μας εξέφρασε τη θλίψη της για το ότι το λεωφορείο κατέληξε στα σκουπίδια λέγοντας ότι τόσο η ίδια όσο και η υπόλοιπή οικογένεια βρίσκονται σε κατάσταση σοκ και απόγνωσης απο αυτά που είδαν.

Με επιστολή της προς το Δήμο Πάφου αναφέρει μεταξύ άλλων τα ακόλουθα: Δεν γνωρίζω πολλά για το πώς κατάληξε το λεωφορείο του πατέρα και παππού μας Γιώργου Αγαθοκλέους, άλλου ‘Γιώρκου σιωφέρη’ από το Πολέμι, της Πάφου, σε μια χωματερή.

Προσέξαμε ότι το τελευταίο διάστημα το λεωφορείο είχε λεηλατηθεί αφού κάποιοι ασυνείδητοι είχαν αφαιρέσει μέρος από τα μηχανικά του εξαρτήματα αφήνοντας το εκτεθειμένο χωρίς κανένας να αντιδρά. Σιγά-σιγά αυτό οδήγησε σε άλλες αντικοινωνικές πράξεις όπως graffiti πάνω στο σώμα του λεωφορείου, πάλι χωρίς κανένας μας να αντιδράσει και στο τέλος σπάσιμο γυαλιών και ολική λεηλασία του, με αποτέλεσμα οι αρμόδιοι απλά να το πετάξουν στη χωματερή.

Θυμάμαι τη γιαγιά μου και τη μητέρα μου να μας μιλούν για τη βδομάδα εκείνη του Αυγουστου που ο παππούς είχε χαθεί για μια βδομάδα χωρίς σημάδια ζωής και όλοι τον θεωρούσαν νεκρό. Που συγχωριανοί βρίσκονταν σε εκείνο το λεωφορείο και τόσοι άλλοι, χύνοντας το αίμα τους πάνω σε εκείνα τα καθίσματα.. Δεν μπορουμε να αποδεκτουμε το γεγονός ότι ο Δήμος Πάφου και η πολιτεία πετάει μια ανθρωποθυσία στα σκουπίδια.

Ντροπή!! Ντροπή σε όλους μας. Πρώτα σε εμάς, την οικογένεια του που εμπιστευτήκαμε την πολιτεία και αφήσαμε αυτό το ιστορικό κειμήλιο με το αιμα του παππού και άλλων συμπατριωτών μας να χαθεί έτσι στα σκουπίδια και μετά σε όλους εσάς που δεν σταθήκατε άξιοι των υποσχέσεων σας να προστατέψετε τα μνημεία των αγωνιστών σας.

Τι λέει ο Δήμος Πάφου;

Όπως ήταν λογικό ζητήθηκε και η γνώμη του Δήμου Πάφου για το θέμα. Ποιός έδωσε οδηγίες να πάει στο συγκεκριμένο σημείο και τι γίνεται σήμερα; Είναι γεγονός μας ανέφερε επίσημη πηγή ότι με την καθαριότητα των οικοπέδων του Αχμέτ Ρασίντ που μετατράπησαν σε Πάρκο ΟΠΑΠ το λεωφορείο μεταφέρθηκε προσωρινά στη βιοτεχνική περιοχή μέχρι να ολοκληρωθούν οι εργασίες. Η κατάσταση του δεν ήταν η καλύτερη, μας ελέχθη, αφού απο αυτό τα τελευταία χρόνια, αφαιρέθηκαν διάφορα εξαρτήματα όπως φανάρια ακόμη και η μηχανή ενώ πάνω έγραφαν διάφορα συνθήματα και τα γυαλιά αποτέλεσαν στόχο ανεγκέφαλων.

Η αλήθεια είναι, σύμφωνα πάντα με την ίδια πηγή, ότι στο σημείο που τοποθετήθηκε μετά πετάχθηκαν αρκετά άλλα αντικείμενα μεταξύ των οποίων μπάζα και κλαδιά με αποτέλεσμα να ακινητοποιηθεί εκεί ανάμεσά τους κάτι που σίγουρα δεν τιμούσε κανένα μας αφού η Ιστορική του σημασία είναι αδιαμφισβήτητη.

Όταν όλο αυτό πήρε τις διαστάσεις που πήρε και όχι άδικα αμέσως δόθησαν οδηγίες όπως μετακινηθεί σε ασφαλέστερο σημείο, να είναι κάτω απο καλυμμένο χώρο και να προχωρήσουν όλες οι δέουσες διαδικασίες για να συντηρηθεί. Όπως μας αναφέρθηκε τέλος για το σκοπό αυτό έγινε σύσκεψη πρόσφατα στο δημαρχείο μεταξύ του Δημάρχου και των εκπροσώπων των Αντιστασιακών και στο τραπέζι μπήκαν δυο προτάσεις. Η μία να συντηρηθεί απο το Σώμα Τεχνικού της Εθνικής Φρουράς και να τοποθετηθεί σε περιοπτή θέση στη Πάφο ή σε χώρο που θα δημιουργηθεί μελλοντικά ένα Μουσείο Ιστορικής Μνήμης ως μνημείο ή αν αυτό δεν είναι εφικτό να συντηρηθεί απο ένα ιδιώτη και να συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση και ο Δήμος Οικονομικά.

Το μόνο σίγουρο είναι πάντως ότι έστω και την υστάτη το Λεωφορείο της Αντίστασης μέσω της ενεργοποίσης της κοινής γνώμης και των αντιδράσεων θα παραμείνει ζωντανό για να μας θυμίζει την Ιστορία μας και τα λάθη του παρελθόντος με την ευχή και την ελπίδα ότι δεν θα τα επαναλάβουμε ποτέ.

*Αρχισυντάκτης PafosPress.com

** Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Σημερινή την Κυριακή 10 Σεπτεμβρίου

Support Local Business

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ