Σχετικά με το τι συμβαίνει αυτή την περίοδο στο άλσος/πάρκο Ήβης Μαλιώτη, το οποίο είναι παρακείμενο στην περιοχή Μουσαλλά και εφάπτεται επί της οδού Γλάδστωνος, θα ήθελα να εκφράσω τις απόψεις και την θέση μου, σαν επηρεαζόμενος άμεσα και έμμεσα αλλά και σαν πολίτης που κυριολεκτικά μεγάλωσα περνώντας καθημερινά αρκετό χρόνο σε αυτό το μέρος, παρέα με πολλούς φίλους και συμμαθητές.
του Μιχάλη Γεωργίου 
Τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια το πάρκο/άλσος είχε αφεθεί στο έλεος του Θεού, των καιρικών φαινομένων και διαφόρων άλλων κακών καταστάσεων. Κανένας απολύτως δεν ενδιαφερόταν και δεν ασχολείτο με την κατάσταση του από άποψη καθαριότητας, ασφάλειας, υγιεινής, φωτισμού, καλλωπισμού, προσβασιμότητας κτλ. Το αποτέλεσμα ήταν γνωστό και προφανές σε όλους όσους το έβλεπαν καθημερινά αλλά και σε οποίο τουρίστα/επισκέπτη τύχαινε να περάσει από το πάρκο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που τουρίστες οι οποίοι διέμεναν στο ξενοδοχείο μας το ΑΞΙΟΘΕΑ (οικογενειακή επιχείρηση 45 χρόνια και εφαπτόμενη στο πίσω μέρος του πάρκου) που μας εξέφραζαν την απογοήτευση και την έκπληξη τους για την κατάσταση στην οποία βρισκόταν το πάρκο, όταν δοκίμαζαν να το εξερευνήσουν ή έστω να το διασχίσουν για σκοπούς συγκοινωνίας. Σκουπίδια (μεταξύ των οποίων προφυλακτικά, σπασμένες σύριγγες, μπουκάλια αλκοόλ, περιττώματα ζώων αλλά και ανθρώπων κτλ), σπασμένα μονοπάτια-σκάλες-παγκάκια, κάποια απαρχαιωμένα παιχνίδια για μικρά παιδιά σε διαλυμένη και επικίνδυνη μη-χρησιμοποιήσιμη κατάσταση, κλαδιά και δέντρα χωρίς καμία φροντίδα κάποια από τα οποία έσπαζαν μετά από καταιγίδες, γκράφιτι ή έστω «ζωγραφιές» με spray σε πέτρινους τοίχους και αρκετά άλλα. Εικόνες ντροπής, και απαξίωσης για κάθε σύγχρονη πόλη, πόσο μάλλον για μια πόλη που «ανακαινίστηκε» τα τελευταία χρόνια και θέλει να λέγετε σύγχρονη και ευρωπαϊκή.
Αυτές τις μέρες ξεκίνησε ένα μεγάλο έργο εκ μέρους του δήμου Πάφου και με τις οδηγίες του δημάρχου μας κυρίου Φαίδωνος αλλά και του δημοτικού συμβουλίου, επιτέλους άρχισαν οι εργασίες που στόχο έχουν να αλλάξουν αυτή την αποδεδειγμένα κακή και επικίνδυνη εικόνα του πάρκου. Εξ όσων είμαι σε θέση να γνωρίζω και αντιλαμβάνομαι, θα δαπανηθεί ένα μεγάλο κονδύλι για καθαρισμούς, βελτιώσεις, προσθήκες, φωτισμό, προσβασιμότητα για όλους (και ΑΜΕΑ), διαμόρφωση τοπίων, δεντροφυτεύσεις κτλ. Βλέποντας κάποιες αντιδράσεις από ιδιώτες αλλά και οργανωμένους φορείς σχετικά με δέντρα που αφαιρέθηκαν (παραδόξως δεν είδα κανέναν να αντιδρά τόσα χρόνια για όλα τα υπόλοιπα κακώς κείμενα που αναφέρω πιο πάνω και επαναλαμβάνω ότι ίσχυαν για τα τελευταία 20 τουλάχιστο χρόνια…), εγώ προσωπικά δεν ανησυχώ διότι έχω πίστη πως έγιναν για κάποιο λόγο και θα αναπληρωθούν με πολλαπλάσιο αριθμό, εξάλλου χωρίς νέα δέντρα το πάρκο δεν θα είναι…πάρκο και αυτό δεν γίνεται. Άρα στηρίζω τις ενέργειες και πιστώνω με καλή πρόθεση αυτό που ξεκίνησαν οι αρχές.
Όσο για την ιστορία του χώρου, εξ όσων και πάλι είμαι σε θέση να γνωρίζω, η μακαριστή Ήβη Μαλιώτη άφησε την περιουσία/γη «κληρονομιά» στον δήμο Πάφου νοούμενου ότι για να τιτλοποιηθεί επί ονόματι του δήμου θα έπρεπε να γίνει πάρκο. Τότε, πριν πάρα πολλές δεκαετίες, έγινε μια πρόχειρη προσπάθεια/έργο εκ μέρους των τότε αρχών της πόλης για να γίνει και να μοιάζει με πάρκο, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί η μεταβίβαση επί ονόματι του δήμου. Έχω προσωπική φωτογραφία το 1983 (σχεδόν πριν 40 χρόνια περίπου, ήμουν 3 χρόνων) όταν τότε έκαμαν την τελευταία μεγάλη και σοβαρή συντήρηση και εξωραϊσμό. Δήμαρχε σε στηρίζω προσωπικά και έχω πίστη ότι το τελικό αποτέλεσμα θα είναι ένα πάρκο στολίδι για την πόλη μας.
