Η λογική συγκρούεται με τα συναισθήματα, όμως για μια στιγμή, θαρρώ ίσως είναι από τις λίγες φορές που οι 2 σχεδόν αντίθετες έννοιες συμπορεύονται και τελικά ενώνονται με το χείμαρρο του παρορμητισμού καταλήγοντας στο πέλαο της σκέψης και του προβληματισμού. Μη δυνάμενος να σκεφτώ αντικειμενικά· με αφήνει άρδην αδιάφορο εξάλλου αφού δεν πρόκειται επί του παρόντος ούτε επιστημονική έρευνα να εκπονήσω, ούτε κάποια είδηση θέλω να δημοσιεύσω, ούτε μπαίνω σε καλούπια εξυπηρετώντας μικροκομματικά συμφέροντα συμπορευόμενα ή ακόμα χειρότερα απορροφόμενα από ατομικά οικονομικά οφέλη. Απολογούμαι για οποιαδήποτε ψήγματα πατερναλισμού, δεν έχω τη βούληση δημαγωγίας και χειραγώγησης.
του Απόστολου Γκέβρου*
Ο Ιούλης του 2018 μας αφήνει με εικόνες πολέμου βγαλμένες από σενάρια επιστημονικής φαντασίας· μα τι λέω; Οι σουρεαλιστικές εικόνες της πύρινης λαίλαπας είναι ο σημερινός ρεαλισμός, η πραγματικότητα. Αγκαλιές θανάτου, πράξεις απελπισίας, καταστροφή περιβάλλοντος συνθέτουν το όλο μακάβριο σκηνικό της πύρινης κόλασης της 23/7/18 στην πατρίδα.
Αθώοι άνθρωποι παράδωσαν την ψυχή τους στο Θεό. Ο Θεός πέθανε. Τον σκοτώσαμε. Περπατάμε προς το τίποτα, προς το ατέρμονο τίποτα. Οι άνθρωποι πλέον θέλουν να είναι θεοί, θεοί του τίποτα και της ματαιοδοξίας μηδενίζοντας παράλληλα όλες τις ηθικές αξίες, τις ανθρωπιστικές και το μέτρο. Πόσο δίκιο είχε ο δάσκαλος Λιαντίνης! Ο άνθρωπος πέθανε και απομάκρυνε το θεό.
Εκπληρώνεις τις επιθυμητές σου ανάγκες αγαπητέ συνάνθρωπε υπέρ του δέοντος; Είσαι θεός στα μάτια των ομοίων σου εξαιτίας των τραπεζογραμματίων σου και των κολύβων σου. Λάθος, λάθος, λάθος ανθρωποκεντρισμόν χρη υπερισχείν. Αντιλαμβάνου τα επερχόμενα άνοιξε το νου σου και σκάψε μέσα σου φτωχέ άνθρωπε. Γίνε ένας δεύτερος Αριστοτέλης, Πλάτωνας, Σωκράτης. Δες τι γίνεται γύρω σου, εθελοτυφλείς.
Ποιος φταίει για την κατάσταση και την καταστροφήν ταύτην όχι μόνο στην Αττική αλλά σε όλη την επικράτεια; Ίσως να φταίει η πολιτική ανεπάρκεια υπακούοντας εις τας διαταγάς του αοράτου εχθρού και των καλών μας εταίρων. Ίσως φταίει η ημιμάθεια και απατριδοσύνη; Ίσως φταίει το νομικό σύστημα αφού το πέπλο προστασίας δεν άρεται ώστε να αποδοθούν οι ευθύνες στους «πολιτικούς» δράστες; Ίσως φταίει ο φόβος απέναντι στο σύστημα που σε έχει κάνει νεοραγιά ή στην καλύτερη περίπτωση επαναστάτη του καναπέ; Ίσως φταίει ο καπιταλισμός που εν προκειμένω (πυρκαγιές) ο χρόνος θα αποδείξει το αυτονόητον; Το αυτονόητον αγαπημένε μου συνΈλληνα είναι το χρήμα, ήτοι η εκμετάλλευση των άλλοτε καταπράσινων δασών και νυν μαύροι, καμμένοι λόφοι μεν αλλά κρύπτοντες βοξίτη δε εντός των σπλάχνων τους· βλέπεις ίσως είναι η οικονομία. Η οικονομία δεν έχει αισθήματα βλέπεις κι έχει εξελιχθεί σήμερα σε άκρατο καπιταλισμό.
Μα ταλαιπωρημένε ανθρωπάκο πιο πολύ από όλα και από όλους φταις εσύ! Εσύ διότι έχεις ξεχάσει τι σημαίνει ρομαντισμός, τι σημαίνει ευδαιμονία, ποια είναι η πλασματική ευδαιμονία την οποία κυνηγάς με νύχια και με δόντια, τι σημαίνει ανδρεία, τι σημαίνει πολιτικός ανήρ, τι σημαίνει ειλικρίνεια και διαφάνεια. Μονάχα έχεις μάθει να τρως σκουπίδια. Το σερβίρισμα των παραμυθάδων πολιτικάντηδων.
Γιατί φοβάσαι να αντικρίσεις κατάματα την αλήθεια; Δες πού έχουμε φτάσει… Δούλεψε για το συλλογικό συμφέρον. Τελείωσε η εποχή των γονιών μας πρέπει να το πάρεις είδηση. Βάλε πλάτη που ήδη την έχεις βάλει αλλά καλύτερα ακόμη και πιο μεθοδικά και δούλεψε όχι μόνο για τα παιδιά σου αλλά για την οικουμένη όλη! ΣυνΈλληνα η δουλειά σου είναι να εξάγεις πολιτισμό και ανθρωπισμό. Ο,τιδήποτε άλλο ευρωπαϊκό ή ξενόφερτο είναι μικρό πλάι σε αυτό που έχεις διδάξει και πράξει χιλιετίες τώρα. Αποκολλήσου από τη μηχανή του συστήματος που λειτουργείς και λειτουργούμε όλοι ως ένα γρανάζι της, πίστεψε σε σένα γίνε Έλλην. Τι πιο ωραίο από μια κοινωνία που στηρίζεται σε ανθρωποκεντρικά ιδεώδη τα οποία πηγάζουν από την αρχαία Ελλάδα με σημαία το «αγαπάτε αλλήλους ως εαυτόν» του μέγα Διδασκάλου. Τα χρήματα να σε νοιάζουν με μέτρο για να έχεις μια αξιοπρεπή ζωή, να μη σου λείψει το φαγητό και οι βασικές σου ανάγκες αλλά και για να σπουδάσεις τα παιδιά σου. Μάθε στα παιδιά σου την ηθική εντροπία, μάθε πώς να ακολουθήσουν το δύσκολο και τραχύ μονοπάτι ώστε να είναι αυτόφωτα.
Ταπεινώσου επιτέλους! Όσο δεν ταπεινώνεσαι βυθίζεσαι και άλλο κι άλλο βάθος… Όταν αγγίξεις τον πάτο τότε θα δεις την ανατολή του φωτός. Απέκτησε συνείδηση, κρίνε αντικειμενικά και βάλε στόχο αν αξιωθείς να γίνεις αντιπρόσωπος του λαού σου την αγάπη για την πατρίδα και μία και μόνο ματαιοδοξία, την ιστορία. Έμμεσα ίσως νικήσεις το θάνατο.
Οραματίσου, γίνε ιδεαλιστής όχι σκλάβος του ρεαλισμού και της πραγματικότητας.
Ελπίζω η πένα μου να σου σκίρτησε τον εγωισμό και τη συνείδησή σου, να ονειρεύτηκες έναν κόσμο, έναν τέτοιο κόσμο που μνημονεύεται στα προοίμια των συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιος ξέρει;
Κλείνοντας απαντώ στην καβαφική ερώτηση «και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους
Οι άνθρωποι αυτοί ήταν μια κάποια λύσις». Η απάντηση είναι μονολεκτική ΛΕΥΤΕΡΟΙ, καμία λύση δεν θα επέλθει και κανένας ξένος δεν αγαπά περισσότερο από εμάς την πατρίδα μας, τούτοι κοιτάζουν τα συμφέροντά τους. Αγώνας πνευματικός αδέρφια.
*Δικηγόρος, Πάφος
