“Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέη” που παρουσιάσηκε στην Πάφο για δύο συνεχόμενες νύχτες καθήλωσε το θεατρόφιλο κοινό. Με το επετειακό ανέβασμα του σπουδαίου έργου, το θέατρο Ανεμώνα γιορτάζει τη συμπλήρωση 20 χρόνων αδιάλειπτης παρουσίας και προσφοράς στο πολιτιστικό γίγνεσθαι του τόπου.
Η επιτυχημένη θεατρική μεταφορά του αριστουργηματικού μυθιστορήματος του Όσκαρ Ουάιλντ “Το Πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέη” από τη σημαντικότατη κριτικό θεάτρου-κινηματογράφου και συγγραφέα Ροζίτα Σώκου, ανέβηκε στην πρώτη σκηνή του θεάτρου Ανεμώνα πριν από 17 χρόνια(που καταστράφηκε από τον τυφώνα στα Λατσιά το 2009), γνωρίζοντας ιδιαίτερη επιτυχία και αποτελώντας σταθμό στην ιστορία του θεάτρου.
Η παράσταση δόθηκε για δύο ημέρες την Τρίτη και την Τετάρτη στην Πάφο στο Μαρκίδειο θέατρο και αυτήν υπογράφει ο Αντρέας Τηλεμάχου ο οποίος όπως και στο παλιό ανέβασμα σκηνοθετεί, σκηνογραφεί, κάνει τη μουσική επιμέλεια και πρωταγωνιστεί ενσαρκώνοντας ξανά τον εμβληματικό χαρακτήρα.
Μετά το πέρας της παράστασης ο Ανδρέας Τηλεμάχου πρωταγωνιστής και σκηνοθέτης ανέφερε απευθυνόμενος στο κοινό πως πάντοτε το θεατρόφιλο κοινό και η Πάφος ευρύτερα στηρίζει το Θέατρο Ανεμώνα. Το κοινό της Πάφου έδωσε στους ηθοποιούς της παράστασης είπε χαρακτηριστικά και οι ηθοποιοί στον κόσμο.
Σύμφωνα με την ιστορία του έργου ο Ντόριαν Γκρέη είναι το αγαπημένο μοντέλο του ιδεαλιστή ζωγράφου Μπάζιλ Χώλγουορθ, που τον λατρεύει, και μόλις τελείωσε ένα υπέροχο πορτραίτο του.
Καθώς το θαυμάζουν, μαζί με τον κυνικό φίλο του, τον κοσμικό λόρδο Χένρυ Ουώττον, ο Ντόριαν εκφράζει μιά τρελλή ευχή: να μπορούσε το πορτραίτο να γερνάει αντί γι’ αυτόν, να σηκώνει όλο το βάρος των χρόνων και ό,τι αυτά φέρνουν μαζί τους, ενώ εκείνος να παραμένει αιώνια νέος.
Η ευχή του γίνεται πραγματικότητα! Καθώς η ολέθρια επιρροή του λόρδου Χένρυ με τον οποίο γίνονται αχώριστοι-και τον διδάσκει πως το μόνο που αξίζει στη ζωή είναι η εξωτερική ομορφιά και η ικανοποίηση των αισθήσεων- απελευθερώνει τον Ντόριαν όλο και περισσότερο από κάθε ανθρωπιά και συμπόνοια και από τις παραδεδεγμένες έννοιες καθωσπρεπισμού, σύντομα ξεπερνά τον μέντορά του, κι αρχίζει χωρίς πια κανέναν ηθικό φραγμό, να εξερευνά τα πιό απάτητα μονοπάτια στην ακολασία, με μιά φιλοσοφία όπου το λεγόμενο «κακό» γίνεται συνώνυμο της ελεύθερης σκέψης και οι άλλοι απλά πιόνια για την ακόρεστη δίψα του για ολοένα και πιό «προχωρημένες» εμπειρίες.
Όμως το πορτραίτο, που του δίνει καθημερινά την αληθινή εικόνα της ψυχής του, είναι και μιά τρανή απόδειξη πως αυτό που θά’ θελε να αρνηθεί, όντως υπάρχει..
Σχετικά με την ταυτότητα της παράστασης στο κείμενο είναι η Ροζίτα Σώκου, στην σκηνοθεσία και στα σκηνικά ο Αντρέας Τηλεμάχου, στα κοστούμια η Θεοδώρα Πέτρου, στον φωτισμό ο Βασίλης Πετεινάρης. Επίσης Βοηθός σκηνογράφου η Μόνικα Χατζηβασιλείου στην μουσική επένδυση ο Αντρέας Τηλεμάχου.
Στους ηθοποιούς οι Αντρέας Τηλεμάχου,Μαρίνος Ξενοφώντος,Πέτρος Πέτρου,Έλια Ιωαννίδου,Φανή Σωκράτους,Νικόλας Πέτρου και η Γιάννα Λευκάτη.
*Τα πορτραίτα του Αντρέα Τηλεμάχου ως Ντόριαν Γκρέη, είναι της εικαστικού Σοφίας Σοφοκλέους. Τον χειρισμό φωτισμού – ήχουν η Λήδα Καραγιάννη στα γραφικά και στην αφίσα η Θεοδώρα Μεγάλεμου, στις φωτογραφίες ο Παντελής Χατζημηνάς και στο μακιγιάζ η Γιώτα Τσιολάκκη.
Σημειώνεται πως μέγας θεσμικός χορηγός της παράστασης είναι το Υφυπουργείο Πολιτισμού. Η Παράσταση που περιόδευσε σε όλες τις πόλεις αφοερώνεται στην μνήμη του Παντελή Κούρου Υφυπουργού παρά τω προέδρω 1993-2003. Όπως αναφέρθηκε στην παράσταση ο αλησμόνητος Παντελής Κούρος, ως και το τέλος της ζωής του(2021), με γνήσιο ενδιαφέρον στάθηκε δίπλα στο θέατρο ως αληθινός φίλος και ευεργέτης.Επιπλέον θα δοθούν δύο τελευταίες παραστάσεις το Σάββατο στις 20:30 και την Κυριακή 5 Μαρτίου 19:00 στην Λευκωσία.