Η Αμαλία Πικρίδου – Λουκά με πολυάριθμη συμμετοχή σε διάφορους διαγωνισμούς συνεχίζει το συγγραφικό της έργο. Στρέφει τις μνήμες της πίσω, και θυμάται τότε που ήταν μικρή πόσο την ευχαριστούσε η επίσκεψη στο βιβλιοπωλείο και η αγορά βιβλίων. Αναφέρεται στην μεγάλη ύφεση που παρατηρείται λόγω της πανδημίας, τόσο στις διοργανώσεις πολιτιστικών εκδηλώσεων και διαγωνισμών συγγραφής όσο και εκδόσεων βιβλίων.Η κ. Πικρίδου σημειώνει πως κάθε στιγμή στην συγγραφική της πορεία είχε την δική της συναισθηματική φόρτιση αλλά και για τη συνεργασία της με το Πετρίδειο Ιδρυμα που ξεκίνησε πριν 7 χρόνια με την διοργάνωση των Πανελλήνιων Λογοτεχνικών Βραβείων Χριστόδουλος και Μαρία Πετρίδη. Όσο για την ενασχόληση της με την ζωγραφική… αυτή ξεκίνησε εντελώς τυχαία πριν δυο χρόνια κατά την διάρκεια του πρώτου lockdown.
- Απο πότε ξεκινήσατε το γράψιμο?
Πιστεύω ότι η συγγραφή είναι ένα ταλέντο το οποίο βγαίνει πολύ φυσικά σε έναν άνθρωπο. Το μόνο που μπορεί να κάνει για να το βελτιώσει είναι να διαβάζει βιβλία. Θυμάμαι απο μικρή πόσο με ευχαριστούσε η επίσκεψη στο βιβλιοπωλείο και η αγορά βιβλίων. Και η πραγματικότητα είναι ότι έχω διαβάσει πάρα πολλά βιβλία. Επομένως η συγγραφή άρχισε απο νεαρή ηλικία. Είχα την τύχη να φοιτώ σε σχολεία της Λάρνακας που τότε καλλιεργούσαν πολύ τον τομέα αυτό με συχνές επισκέψεις σε εκθέσεις βιβλίων και με διαγωνισμούς ανάγνωσης και ανάλυσης βιβλίων στην τάξη. Συνέχισα να γράφω και όταν ήμουν σε μεγαλύτερη ηλικία και κάποια στιγμή άρχισαν και οι εκδόσεις των βιβλίων μου.
- Μεγάλη η συμμετοχή σας σε πολλούς διαγωνισμούς.
Μετά την έκδοση του πρώτου μου βιβλίου θέλησα να δημιουργήσω ένα αξιόλογο βιογραφικό σαν συγγραφέας. Θεώρησα ότι ένας συγγραφέας δεν έχει κάποιο άλλο τρόπο να προβάλει την δουλειά του, να επιβεβαιωθεί και ο ίδιος για το επίπεδο της και να βγει απο τα σύνορα της χώρας του, απο την συμμετοχή του σε διάφορους διαγωνισμούς, γιατί όπως γνωρίζετε σήμερα υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός συγγραφέων και είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσεις. Επίσης ζώντας σε ένα μικρό νησί με ένα μικρό ποσοστό ανθρώπων που τους ενδιαφέρει το βιβλίο είναι πολύ δύσκολο να βγει η δουλειά σου στην Ελλάδα. Οι διαγωνισμοί ήταν και είναι ένας τρόπος να το πετύχεις αυτό. Ετσι με την βοήθεια του διαδικτύου απ όπου βρήκα όλες τις προκηρύξεις των διαγωνισμών που γίνονταν άρχισα να λαμβάνω και συνεχίζω να λαμβάνω μέρος. Αυτές οι συμμετοχές όχι μόνο μου έφεραν πολλά βραβεία τόσο συγγραφής όσο και προσφοράς μου στα γράμματα και τον πολιτισμό αλλά και πολλές προτάσεις που σχετίζονται με τον τομέα αυτό τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο.
- Τι απασχολεί τους ανθρώπους του πολιτισμού μετά τα χρόνια της πανδημίας?
Μέσα απο τις εμπειρίες μου σαν Εκδότρια, σαν συνεργάτης διοργανώτρια των Πανελλήνιων Λογοτεχνικών βραβείων Χριστόδουλος και Μαρία Πετρίδη και σαν συγγραφέας που παρακολουθεί τα δρώμενα σε Κύπρο και Ελλάδα παρατηρώ μια μεγάλη ύφεση τόσο στις διοργανώσεις πολιτιστικών εκδηλώσεων και διαγωνισμών συγγραφής όσο και εκδόσεων βιβλίων. Έχω επίσης παρατηρήσει ότι αρκετοί συγγραφείς έχουν σταματήσει η μειώσει το συγγραφικό τους έργο όπως και ότι αρκετά άτομα που ασχολούνταν εθελοντικά με τομείς του πολιτισμού έχουν αποτραβηχτεί. Απο την άλλη σε μια χώρα όπου περίπου μόνο το 8% του πληθυσμού διάβαζε βιβλία, λόγω των διαφόρων καταστάσεων που έχουν δημιουργηθεί από την πανδημία, το ποσοστό αυτό έχει μειωθεί σημαντικά. Πιστεύω ότι θα χρειαστεί ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να επανέλθει η κατάσταση όπως ήταν πριν την πανδημία γιατί όπως όλοι έχομε αντιληφθεί η πανδημία έχει επηρεάσει πολύ τον ψυχικό κόσμο, τον τρόπο σκέψης και τις συνήθειες των ανθρώπων και πολλά απ αυτά έχουν αλλάξει ανεπιστρεπτί. Οπότε τα πράγματα θα είναι δύσκολα.Τις απόψεις μου συμμερίζονται και αρκετοί άνθρωποι του πολιτισμού.
- Ποια είναι η πιο συγκινητική στιγμή της συγγραφικής σας πορείας?
Κάθε στιγμή στην συγγραφική μου πορεία είχε την δική της συναισθηματική φόρτιση. Πολλά σημαντικά βραβεία απο εξωτερικό και Κύπρο, εκδόσεις, άρθρα…ίσως θα ξεχώριζα την πρώτη έκδοση που έκανε και μπεστ σέλλερ, το πρώτο βραβείο που πήρα στην πρώτη μου προσπάθεια σε διαγωνισμό στην Ελλάδα, την δημιουργία του Εκδοτικού μου Οίκου “Εκδόσεις Ζωή και Τέχνη” και το Παγκύπριο Βραβείο Καρυάτις για την προσφορά μου στα γράμματα και τον πολιτισμό απο το BPW Λεμεσού.
- Πότε ξεκίνησε η σχέση και συνεργασία σας με το Πετρίδειο Ιδρυμα?
Η συνεργασία μου με το Πετρίδειο Ιδρυμα ξεκίνησε πριν 7 χρόνια με την διοργάνωση των Πανελλήνιων Λογοτεχνικών Βραβείων Χριστόδουλος και Μαρία Πετρίδη. Στόχος μας ήταν να τοποθετηθεί η Πάφος στο Πανελλήνιο Λογοτεχνικό χάρτη και να προσφέρομε σφαιρικά και ουσιαστικά στον κόσμο των γραμμάτων και στον πολιτισμό. Μέσα σε αυτά τα χρόνια καταφέραμε να δημιουργήσομε ένα αξιόλογο διαγωνισμό στον οποίο έχομε ένα μεγάλο αριθμό συμμετοχών κάθε χρόνο. Ο διαγωνισμός αφορά τέσσερα είδη συγγραφής, παιδικό, μυθιστόρημα, διήγημα και θεατρικό. Στο πρώτο βραβείο στο παιδικό και το μυθιστόρημα εκδίδομε το βιβλίο και στο διήγημα και το θεατρικό στα πρώτα βραβεία δίδεται χρηματικό έπαθλο. Επίσης εκδίδομε συλλογικό τόμο διηγημάτων κάθε τρία χρόνια με τα βραβευμένα διηγήματα. Το Πετρίδειο Ίδρυμα ξεκίνησε απο πέρσι θεσμό θεάτρου στην Πάφο μέσω του οποίου θα προβάλλονται και βραβευμένα θεατρικά έργα απο τον διαγωνισμό και θα παραδίδεται και στον συγγραφέα ένα ποσοστό απο τις καθαρές εισπράξεις. Επίσης όλες οι εκδόσεις δίδονται στους συγγραφείς και ένα μέρος τους δίδεται ως δωρεά στην Κυπριακή Βιβλιοθήκη στην Δημοτική Βιβλιοθήκη Χριστόδουλος Γαλατόπουλος Πάφου και στην Πετρίδειο Δημοτική Βιβλιοθήκη Γεροσκήπου. Με αυτό τον τρόπο καταφέραμε να προσφέρομε πραγματικά και ουσιαστικά γι αυτό και ο διαγωνισμός μας θεωρείται απο τους καλύτερους Πανελλήνια.
- Πόσο δύσκολο είναι το εγχείρημα της διοργάνωσης πολιτιστικού συμποσίου.
Η διοργάνωση ενός πολιτιστικού συμποσίου απαιτεί μεγάλη οργάνωση, εμπλοκή ενός μεγάλου αριθμού ατόμων, είναι χρονοβόρα και έχει κάποιο οικονομικό κόστος γι αυτό δεν είναι εύκολο εγχείρημα. Σε ένα συμπόσιο το οποίο συνήθως έχει διάρκεια 3-4 μέρες εκτός απο τα θέματα τα οποία θα αποφασιστεί ότι θα ασχοληθεί και θα προβάλει, θα πρέπει να βρεθούν τα κατάλληλα άτομα τα οποία θα μπορούν να τα αναπτύξουν, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα ημερήσιο πρόγραμμα και να καλυφθούν κυρίως οικονομικά τα διάφορα τεχνικά δεδομένα που προκύπτουν, όπως ας πούμε οι αίθουσες, η διαμονή των ομιλητών και των όσων λαμβάνουν μέρος και πολλά άλλα. Γι αυτό τον λόγο τουλάχιστον στην Κύπρο πολύ σπάνια γίνονται πολιτιστικά συμπόσια.
- Πίνακες Ζωγραφικής.
Η ενασχόληση μου με την ζωγραφική ξεκίνησε εντελώς τυχαία πριν δυο χρόνια κατά την διάρκεια του πρώτου lockdown. Ηταν ένας τομέας που πάντα μου άρεσε και φρόντιζα να ενημερώνομαι αλλά που ποτέ δεν είχα χρόνο να ασχοληθώ. Η πορεία μου ήταν κάθετα ανοδική. Μέσα σε δυο χρόνια έχω στο ενεργητικό μου έξη εκθέσεις ( τρεις Κύπρο, Ελλάδα, Αγγλία και Σαγκάη) και δυο βραβεία απο Ελλάδα από διαγωνισμούς του ΕΠΟΚ Ελλάδος αφιερωμένους στην επέτειο του 1821 και στην Μικρασιατική καταστροφή, ενώ πίνακας
μου αφιερωμένος στην Διεθνή μέρα κιθάρας που έχει θεσμοθετηθεί τον Οκτώβριο με κύριο διοργανωτή το International Art Academy και την UNESCO θα προβληθει σε 110 χώρες. Επίσης συνεργάζομαι με γνωστή γκαλερί της Ελλάδος και πίνακες μου βρίσκονται σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.
