ΠΑΦΟΣ: Ο Αλέξανδρος απαντάει τεκμηριωμένα στην Ελένη

Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να αποτελέσει μια απάντηση σε μια σειρά από ισχυρισμούς που έθεσε η κα. Ελένη Αθανασιάδου στην ιστοσελίδα PafosPress (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ) με άρθρο της στις 10 Δεκεμβρίου 2021 σχετικά με τον Covid-19 τον οποίο χαρακτήρισε «μια γρίπη λίγο πιο επιθετική». Καταρχάς, να αναφέρω πως δεν είμαι ειδικός αλλά στο παρόν άρθρο θα προσπαθήσω να απαντήσω στους πλείστους ισχυρισμούς με επιχειρήματα ειδικών αλλά και με στατιστικά στοιχεία από έγκριτες επιστημονικές πηγές. Θα προσπαθήσω να επεξηγήσω τη διαδικασία δημοσίευσης σε ένα επιστημονικό περιοδικό. Για το τελευταίο είναι κάτι για το οποίο έχω εμπειρική γνώση καθώς είμαι συντάκτης ενός τέτοιου περιοδικού και ταυτοχρόνως έχω περάσει από τη διαδικασία αυτή αρκετές φορές.

Ας πάρουμε τους ισχυρισμούς που διατυπώνει η κυρία Αθανασιάδου με τη σειρά:

1. Σύμφωνα με την κα Αθανασιάδου, «γνωρίζουμε όλοι τα συμπτώματα του κορωνοϊού και μόλις εμφανίσουμε κάποιο από αυτά είναι δεδομένο πλέον ότι είμαστε ένα κρούσμα κορωνοϊού». Ένα άτομο δεν θεωρείται κρούσμα κορονοϊού αυτομάτως εάν έχει κάποιο από τα συμπτώματα που αναφέρουν οι φορείς υγείας. Για να θεωρηθεί κάποιος επιβεβαιωμένο κρούσμα θα πρέπει να έχει βγει θετικός σε κάποιο τεστ. Ειδικότερα, οι αρχές συστήνουν την διενέργεια μοριακού τέστ (PCR) για να θεωρηθεί κάποιος θετικός καθώς το συγκεκριμένο έχει αυξημένα ποσοστά επιτυχίας. Μόνο εάν πληρούνται αυτά τα κριτήρια θεωρείται κάποιος κρούσμα και περιλαμβάνεται στα στατιστικά στοιχεία που παραθέτουν οι αρχές. Στο  λινκ μπορείτε να βρείτε τη μεθοδολογία του Εθνικού Συστήματος Υγείας της Μεγάλης Βρετανίας ενώ για την Κύπρο χρήσιμες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε εδώ.
2. Η κα Αθανασιάδου θεωρεί ότι επειδή πέρασε την  νόσο σε πιο ήπιο βαθμό, η προσωπική της εμπειρία είναι ανάλογη με την εμπειρία όλων των νοσούντων από κορονωϊό. Μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα. Δυστυχώς, αναλόγως με μιας σειράς από παράγοντες οι οποίοι σχετίζονται από τη μια με το προφίλ υγείας του κάθε πάσχοντα αλλά και από παράγοντες σε κοινωνικό και κρατικό επίπεδο. Για παράδειγμα, σε ατομικό επίπεδο μπορούμε να αναφερθούμε στον παράγοντα της ηλικίας και των υποκείμενων νοσημάτων ενώ από τη μια η ποιότητα του συστήματος υγείας της κάθε χώρας όσο και η βάση της οικονομίας της επηρεάζουν. Παραδείγματος χάριν, σε αρκετές χώρες του παγκόσμιου Νότου όπου υπάρχουν οικονομίες με χαμηλή επένδυση στη δημόσια υγεία και ανοικτές οικονομίες που στηρίζονταν στον τουρισμό παρατηρήθηκαν υψηλότεροι αριθμού κρουσμάτων και θανάτων. Ένα επιστημονικό άρθρο που συνοψίζει τα πιο πάνω βρίσκεται εδώ.
3. Η κα Αθανασιάδου υποστηρίζει πως αρκετός κόσμος υποφέρει από τα εμβόλια ενώ υπάρχουν «αμέτρητοι θανάτοι» εμβολιασμένων. Ταυτοχρόνως όμως, για κανένα από τους ισχυρισμούς της δεν παραθέτει οποιαδήποτε στοιχεία. Στο παρόν στάδιο αυτό αποτελεί μια ατεκμηρίωτη άποψη. Αλλά ας εξετάσουμε τα στοιχεία των ασθενών που βρίσκονται στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) λόγω του της νόσου Covid-19 για να δούμε την σημασία των εμβολίων. Σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας «Τα Νέα» Στις 8 Δεκεμβρίου 2021, 95% των νοσηλευόμενων στην Κύπρο στις ΜΕΘ ήταν μη εμβολιασμένοι ενώ το υπόλοιπο 5% είναι εμβολιασμένοι που δεν έχουν κάνει την 3^η δόση. Τα νούμερα δεν χωρούν αμφιβολίες για τη χρησιμότητα των εμβολίων τα οποία πλέον προφανώς δεν βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο αλλά έχουν χορηγηθεί σε δεκάδες εκατομμύρια ανά το παγκόσμιο με στατιστικά ελάχιστες παρενέργειες.
4. Η κα Αθανασιάδου θεωρεί το χρήμα έχει φλομώσει του «επιστημονές» και για αυτό το λόγο αφήνει να εννοηθεί πως διαωνίζεται η πανδημία. Καταρχάς, να αναφέρουμε πως για τους γιατρούς και νοσοκόμους στην Ελλάδα, την Κύπρο και το Ηνωμένο Βασίλειο, χώρες στις οποίες έχω εικόνα, ο μισθός τους δεν έχει μεταβληθεί ιδιαίτερα και σίγουρα δεν μεταβλήθηκε όσο η πανδημία. Επίσης, εκεί που υπήρχαν αυξήσεις οι αυξήσεις ουσιαστικά εξανεμίστηκαν με την πληθωριστική τάση της οικονομίας και την άνοδο των τιμών ανά το παγκόσμιο. Εν συνεχεία, το ακαδημαϊκό προσωπικό ανά το παγκόσμιο που έχει ερευνήσει και αποδείξει τόσο τη φονικότητα του ιού όσο και τις διάφορες προεκτάσεις της πανδημίας σε πληθώρα τομέων δεν πληρώνεται πλουσιοπάροχα και σίγουρα η πλειονότητα δεν έχει πληρωθεί περισσότερο για την ερευνητική δουλεία που έκανε ελέω της πανδημίας.
5. Στο σημείο που όντως υπάρχει αισχροκέρδεια είναι το σημείο που αφορά τις πλείστες φαρμακευτικές που παράγουν το εμβόλιο και οι οποίες δεν έχουν αποδεχθεί την πρόταση σημαινόντων προσωπικοτήτων όπως ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπάϊντεν μεταξύ άλλων για την κατάργηση της πατέντας στα εμβόλια. Η κατάργηση της πατέντας θα αφαίρεση από τη μια τεράστια κέρδη από τις φαρμακευτικές και παράλληλα θα δώσει τη δυνατότητα στον υπόλοιπο πλανήτη να εμβολιαστεί. Χαρακτηριστικό είναι πως οι πλείστες χώρες στην Αφρική έχουν ποσοστά πλήρους εμβολιασμού χαμηλότερα από το 20%. Όσο οι εμβολιασμοί δεν αυξάνονται ανά το παγκόσμιο τόσο δυσκολότερο θα είναι να αποφύγουμε την εξάπλωση νέων μεταλλάξεων που θα καθυστερήσουν την πλήρη αντιμετώπιση της πανδημίας. Στατιστικά στοιχεία για τα ποσοστά εμβολιασμού από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και τους New York Times εδώ.
6. Η κα Αθανασιάδου αποκαλεί τους επιστήμονες που δεν ασπάζονται τις θέσεις της «επιστήμονες» κατά τρόπο περιφρονητικό. Ίσως δεν έχει κατανοήσει τη δυσκολία για την παραγωγή επιστημονικής γνώσης, τη δυσκολία της έρευνας και κατ’επέκταση της δημοσίευσης η οποία γίνεται σε επιστημονικά περιοδικά με τη διαδικασία του peer-reviewed. Θα σπαταλήσω κάποιες γραμμές για να επεξηγήσω ποια είναι η διαδικασία αυτή και γιατί η γνώση που εκδίδεται σε τέτοια περιοδικά όπως το Nature, τοNew England Journal of Medicine ή τοJournal of Political Economy κα πολλά άλλα. Για να εκδοθεί ένα άρθρο σε ένα τέτοιο περιοδικό θα πρέπει να περάσει από τον έλεγχο τουλάχιστον δύο ειδικών στο θέμα του άρθρου. Το σημαντικό στοιχείο σε αυτή τη διαδικασία είναι η διασφάλιση της πλήρης ανωνυμίας τόσο του συγγραφέα όσο και των ελεγκτών. Δεν γνωρίζει ο ένας ποιος είναι ο άλλος διασφαλίζοντας πως το άρθρο θα κριθεί μόνο με βάση την επιστημονική του αξία. Ειδικότερα, όσον άφορα τις θετικές επιστήμες τα άρθρα για τέτοιας σημασίας θέματα όπως το Covid-19 ασφαλή συμπεράσματα εξάγονται όταν διαφορετικές επιστημονικές ομάδες ανά τον κόσμο διεξάγουν το ίδιο πείραμα και φτάνουν στα ίδια συμπεράσματα. Προφανώς, όλη η γνώση μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση αλλά για να αμφισβητηθεί ουσιαστικά θα πρέπει να είναι στην βάση επιστημονικών μεθόδων και όχι με επιχειρήματα που στερούνται της όποιας επαρκούς στοιχειοθέτησης.  
7.  Η κυρία Αθανασιάδου θεωρεί πως αυτή τη στιγμή υπάρχει κίνδυνος για την Ελευθερία και την Παιδεία σε αυτό το τόπο. Θα συμφωνήσω, προφανώς και υπάρχει κίνδυνος καθώς ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού θεωρεί πως η έννοια της ελευθερίας σε ένα δημοκρατικό κράτος είναι να καταπατά την ελευθερία του άλλου. Τι εννοώ; Όταν όλα τα επιστημονικά στοιχεία δείχνουν τόσο τη σοβαρότητα της κατάστασης όσο και την χρησιμότητα του εμβολίου ως το κυριότερο όπλο μας για την αντιμετώπιση της κάποιοι επιλέγουν ελεύθερα να μην εμβολιαστούν. Ταυτοχρόνως, όμως, θα πρέπει να αντιληφθούν πως δεν δύναται να συνεχίσουν να δρουν ωσάν να μην υπάρχει πρόβλημα τη στιγμή που αρκετοί από εμάς έχουμε χάσει ανθρώπους στη διάρκεια αυτής της πανδημίας. Η ελευθερία σε μια δημοκρατία όπου βάση της αποτελεί το κοινωνικό σύνολο, το οποίο επέλεξε να δημιουργήσει κράτος, δεν δύναται να διακινδυνεύει τον ίδιο το κοινωνικό ιστό, την οικονομία του τόπου και τη δημόσια υγεία γιατί κάποιοι θεωρούν πως η ελευθερία τους αξίζει περισσότερο από την ελευθερία και την υγεία του διπλανού τους και του συνόλου γενικότερα.
8.  Όσο για την Παιδεία, προφανώς και ανησυχώ και εγώ όπως και η κα Αθανασιάδου, όταν βλέπω γονείς να αρνούνται την επιστήμη, να βανδαλίζουν σχολεία, να απειλούν καθηγητές και όλα αυτά με μηδαμινή αντίληψη του κόστους που επιφέρουν στα ίδια τα παιδιά τους τα οποία θα στερηθούν της σχολικής μόρφωσης για ένα σημαντικό διάστημα ενώ θα έχουν για παράδειγμα την αντι-επιστημονικότητα και το σκοταδισμό των γονέων τους. Η ζημιά για την κοινωνία μας είναι ήδη τεράστια.

Συνοψίζοντας, καλό θα ήταν να έχουμε άποψη στηριγμένη σε επιχειρήματα και στοιχεία. Ουσιαστικός διάλογος μόνο έτσι μπορεί να διεξαχθεί, αντιθέτως, η παρουσίαση απόψεων που ελλείπονται στοιχείων είναι το λιγότερο λαϊκισμός και δεν βοηθούν το κοινωνικό σύνολο. Καλό θα ήταν επίσης να μιλήσουμε με τους επαγγελματίες υγείας που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Μια συζήτηση μαζί τους θα τους πείσει για τη σοβαρότητα της κατάστασης και την ανεπάρκεια του κράτους μας στην στήριξη του αγώνα τους.

Ο Αλέξανδρος Ζαχαριάδης είναι υποψήφιος διδάκτωρ στο τμήμα Διεθνών Σχέσεων του London School of Economics and Political Science. Είναι συντάκτης του επιστημονικού περιοδικού διεθνών σπουδών Millennium και Επικεφαλής Ερευνών του 89 Initiative. O συγγραφέας θα ήθελε να ευχαριστήσει τον δρ. Ιάκωβο Μαυρομμάτη για τα σχόλια του.