Πριν μερικές ημέρες επέστρεψα στην Κύπρο από το αεροδρόμιο Πάφου. Όταν πήγα να παραλάβω το αυτοκίνητό μου από τον χώρο στάθμευσης διαπίστωσα μετά λύπης μου ότι το λάστιχο ήταν ξεφούσκωτο.
Δυστυχώς δεν είχα μαζί μου ανταλλακτικό και όπως θα έκανε ο καθένας από εμάς απευθύνθηκα στο προσωπικό του αεροδρομίο ζητώντας βοήθεια. Η απάντησή τους ήταν αμέσως ότι οι μόνοι που μπορούν να με βοηθήσουν ήταν οι αστυνομικοί. Μου έκανε εντύπωση η αλήθεια είναι γιατί στο μυαλό μου είχα ως λύση να ζητήσω βοήθεια από κανένα επαγγελματία οδηγό ταξί ή κάποιο γραφείο ενοικιάσεως αυτοκινήτων που υπέθεσα θα έχουν μικρά κομπρεσέρ για τα λάστιχα των οχημάτων τους.
Ο υπάλληλος στην υποδοχή του αεροδρομίου μου απάντησε με αφοπλιστικό τρόπο ότι δεν είναι η πρώτη φορά που οι αστυνομικοί ξεκινάνε αυτοκίνητα με πρόβλημα στην μπαταρία ή άλλα προβλήματα που ο κόσμος αντιμετωπίζει οπότε και γω ζήτησα σε αυτούς βοήθεια.
Σε λιγότερο από 5 λεπτά ήρθε κοντά μου ένας αστυνομικός και πήγαμε μαζί και φούσκωσε το λάστιχο του αυτοκινήτου μου. Στο σημείο βρέθηκε τυχαία και ο επικεφαλής της Αστυνομίας στο αεροδρόμιο, Ζήνωνας Ψαθίτης ο οποίος εκείνη την ώρα επιθεωρούσε τη βάρδια που ήταν υπηρεσία. Όλοι εξυπηρετικοί και ευγενέστατοι αν και δεν είναι μέρος των καθηκόντων τους. Παρά τη ζέστη, παρά τα τόσα καθήκοντα, παρά την υποστελέχωση δεν σκέφτηκαν σε καμία περίπτωση να μη απλώσουν ένα χέρι βοηθείας σε κάποιον συμπολίτη μας που το είχε ανάγκη.
Και για να προλάβω τις “κακές γλώσσες” και πιθανώς κάποια “πικρόχολα σχόλια” που μπορεί διάφοροι να σκεφτούν ότι τάχα με βοήθησαν επειδή είμαι δημοσιογράφος, αισθάνομαι την ανάγκη να επαναλάβω, σύμφωνα με τα λεγόμενα του υπάλληλου του αεροδρομίου, ότι “οι μόνοι που μπορούν να σε βοηθήσουν και το έκαναν πολλές φορές και μέσα στα μαύρα μεσάνυκτα και με βροχές και σε δύσκολες συνθήκες είναι οι Αστυνομικοί”.
Το μόνο που μπορούσα να κάνω εγώ είναι να τους το αναγνωρίσω και να τους ευχαριστήσω δημόσια γιατί δυστυχώς πολύ συχνά τους στήνουμε στον τοίχο και τους αδικούμε ενώ καλούνται να μας προστατευουν και να μας παρέχουν ασφάλεια και επαναλαμβάνω με προσωπικό ασφαλείας, όχι πλήρως στελεχομένοι.
Μάριος Ιγνατίου, δημοσιογράφος
Υ.Γ. Την ευγένεια και την καλοσύνη οφείλουμε να την αναγνωρίζουμε και να την επιβραβεύουμε ο καθένας με όποιο τρόπο μπορεί. Πόσο μάλλον στους εργαζόμενους!!!
