Το περιοδικό Journal of Futures Markets, κατέταξε αυτό το μήνα το πρωτοποριακό έργο του Καθηγητή Κώστα Γιαννόπουλου, σήμερα Καθηγητής πρώτης βαθμίδας στο Πανεπιστήμιο Νεάπολις, Πάφος, σχετικά με τη μη παραμετρική μοντελοποίηση κινδύνων αγοράς, το οποίο δημοσιεύθηκε το 1999, ως το 11ο πιο αναφερόμενο στην ιστορία των 30 ετών του.
Ένα άλλο ποιοτικό περιοδικό, το European Journal of Finance, κατέταξε το έργο που έχει δημοσιεύσει ο καθηγητής Κώστας Γιαννόπουλος το 1995 ως το 13ο πιο σημαντικό άρθρο στα 25 χρόνια ιστορία του.
Ο Καθηγητής Γιαννόπουλος είναι πτυχιούχος στις Τραπεζικές και Χρηματοοικονομικές επιστήμες από το Πανεπιστήμιο της Σιένα της Ιταλίας. Είναι επίσης κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στην Τραπεζική και τα Χρηματοοικονομικά από το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας και κάτοχος διδακτορικού στα Χρηματοοικονομικά από το Πανεπιστήμιο του London Guildhall.
Ο Καθηγητής Γιαννόπουλος δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Westminster, City Business School, London Guildhall, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και το Βρετανικό Πανεπιστήμιο στο Ντουμπάι. Είναι επίσης από μακρού χρόνου, επίτιμος συνεργάτης της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών.
Ο καθηγητής Γιαννόπουλος διετέλεσε μέλος της επιτροπής GARP και PRMIA, δύο διεθνών οργανισμών στον τομέα της διαχείρισης χρηματοοικονομικού κινδύνου και περιφερειακός διευθυντής (UAE) της PRMIA για πέντε χρόνια.
Ο καθηγητής Γιαννόπουλος είναι εξωτερικός αξιολογητής της Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας και Πιστοποίησης των Πανεπιστημίων της Ελλάδας (ADIP)
Ο καθηγητής Γιαννόπουλος έχει δημοσιεύσει μεγάλο αριθμό ερευνητικών άρθρων σε διεθνή περιοδικά και παρουσίασε το έργο του σε ακαδημαϊκά και επαγγελματικά συνέδρια και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Το εμπειρικό του έργο σχετικά με την μεταβλητότητα και την ανάλυση VaR έχει προσελκύσει μεγάλο ενδιαφέρον τόσο από τους επαγγελματίες όσο και από τις ρυθμιστικές αρχές του τραπεζικού συστήματος. Το πιο αξιοσημείωτο είναι το μοντέλο φιλτραρισμένης ιστορικής προσομοίωσης. Αυτό το ημι-παραμετρικό μοντέλο διερευνά αποτελεσματικά τη μη γραμμική ιστορική δυναμική για να δημιουργήσει κοινές προβλέψεις πολλαπλών περιόδων για μια μεγάλη κλίμακα περιουσιακών στοιχείων. Η δυνατότητα εφαρμογής αυτού του μοντέλου πρόβλεψης έχει επεκταθεί σε τομείς όπως η μοντελοποίηση κινδύνων, η και η διαχείριση χαρτοφυλακίων.