Οι αλυσιδωτές αυξήσεις στις τιμές επαναφέρουν στην επικαιρότητα το ερώτημα: μπορούμε να δουλέψουμε αλλιώς ή όλα θα μείνουμε στην διαπίστωση μιας σκληρής πραγματικότητας; Οι ανατιμήσεις στα βασικά καταναλωτικά αγαθά επηρεάζουν όλους αλλά κυρίως πλήττουν τα πιο αδύναμα μέλη της κοινωνίας μας, τους νέους μας που μπαίνουν τώρα στην εργασία, τους χαμηλά αμειβόμενους, τους υπαλλήλους, τους συνταξιούχους, τα νοικοκυριά.
Είμαστε μια μικρή οικονομία που παρά τις σημαντικές γεωγραφικές αποστάσεις από άλλες προηγμένες χώρες είχαμε σημειώσει σημαντική πρόοδο στο παρελθόν. Παρουσιάστηκαν όμως και σημαντικές υστερήσεις και έτσι δεν καταφέραμε να αποκτήσουμε ένα βιώσιμο μοντέλο ανάπτυξης.
Τι πρέπει να κάνουμε με τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται γύρω μας;
Υπάρχουν άλλες λύσεις;
Είμαι βέβαιος ότι μπορούμε να κτίσουμε μια διαφορετική αναπτυξιακή στρατηγική που θα φέρει χειροπιαστά αποτελέσματα για όλους. Έχουμε μια ευέλικτη οικονομία και ικανό ανθρώπινο δυναμικό, δύο παράγοντες που κάνουν εφικτή την στροφή στην πράσινη ανάπτυξη.
Η αποφασιστική στροφή στην πράσινη ανάπτυξη δίνει κατά την άποψή μου, τις καλύτερες δυνατές λύσεις στα σημερινά αδιέξοδα. Γνωρίζαμε εδώ και μία τουλάχιστον 10ετία ποιες ήταν η προκλήσεις της κυπριακής οικονομίας για να γίνει βιώσιμη. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν και είναι η αντιμετώπιση της απόλυτης εξάρτησης από το εισαγόμενο πετρέλαιο.
Κάθε νοικοκυριό κοιτάζει σήμερα τους λογαριασμούς του ηλεκτρισμού και διερωτάται: έτσι θα συνεχίσει αυτή η κατάσταση; Οι τιμές ανεβαίνουν σε ανεξέλεγκτο ρυθμό και ένα σημαντικό μέρος των εισοδημάτων πάει απ’ ευθείας στην πληρωμή των λογαριασμών του ηλεκτρισμού.
Πρέπει να το τολμήσουμε! Η λύση βρίσκεται στη στροφή στις πράσινες πολιτικές με κορυφαία εκείνη που αφορά τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ). Η Κύπρος έχει όλες τις προϋποθέσεις για να πετύχει την στροφή στις ΑΠΕ – ήλιο, αέρα, θάλασσα – αλλά δεν έχει την κατάλληλη ηγεσία για να κάνει πράξη ένα πολύ μεγάλο έργο. Δεν έχει την κατάλληλη ηγεσία για να εφαρμόσει ένα ισχυρό πρόγραμμα, με σύστημα και αξιοπιστία. Δεν έχει την κατάλληλη ηγεσία για να αξιοποιήσει τις ευρωπαϊκές πολιτικές που θέτουν τους στόχους για την πράσινη ενέργεια και να τις στηρίζει με τα αντίστοιχα προγράμματα.
Η στροφή στις ΑΠΕ εντάσσεται σε μια ευρύτερη στροφή της οικονομικής μας ανάπτυξης που να βασίζεται σε ένα νέο μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης. Μέσα σε αυτό το πρίσμα επιβάλλεται και η στροφή στην κυκλική οικονομία με την ανακύκλωση υλικών που έχουμε ήδη χρησιμοποιήσει ώστε να μεγαλώσει η διάρκειά τους μέσα από μια διαφορετική αξιοποίηση και χρήση τους. Έτσι τα υλικά από την μια μειώνονται και από την άλλη επαναχρησιμοποιούνται ώστε να ζήσουν μέσα σε μια άλλη χρήση, όπως λ.χ μπορεί να συμβεί με τα σκουπίδια, το γυαλί ή το πλαστικό.
Η ανάπτυξη με βάση το μοντέλο της Πράσινης Οικονομίας επιβαρύνει πολύ λιγότερο το περιβάλλον, ενισχύει τις καινοτομικές τάσεις στην οικονομία μας και έτσι δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας.
Η Πράσινη Ανάπτυξη δεν έρχεται μόνη της. Θέλει πολλή δουλειά και καλά επεξεργασμένα σχέδια για να μπει σε ένα δρόμο και να δουλέψει. Η σημερινή κυβέρνηση διέπρεψε σε άλλα πράγματα και στο τέλος οδήγησε την Κύπρο δύο φορές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Όμως κάθε κυβέρνηση κρίνεται σε σχέση το αποτέλεσμα της πολιτικής που άσκησε. Όλα τα στατιστικά δείχνουν πως στα θέματα της πράσινης πολιτικής είμαστε ουραγοί μέσα στην ΕΕ.
Απόδειξη ότι τα ελάχιστα βήματα που έγιναν δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες μας και βεβαιώνουν ότι χρειάζεται μια άλλη κυβέρνηση με άλλη ατζέντα για να φέρει την προοδευτική αλλαγή – και την πράσινη ανάπτυξη.
Του Βαλεντίνου Φακοντή, βουλευτή ΑΚΕΛ Πάφου
