Δεν πρέπει ποτέ να πάψουμε να πιστεύουμε πως μπορούμε να επιτύχουμε την ιστορική μας συνέχεια, και την αποκατάσταση των δικαιωμάτων μας στη γη των προγόνων μας, δήλωσε η Έπαρχος Πάφου Μαίρη Λάμπρου στον επιμνημόσυνο λόγο της στο ετήσιο μνημόσυνο των ηρώων του Κ.Σ. Αμαργέτης Σωτήρη Χ’ Ευαγγέλου, Αθανάση Γεωργίου και Αρέστη Παναγιώτου.
Η κ. Λάμπρου σημείωσε πως δεν θα πάψουμε ποτέ να πιστεύουμε πως μπορούμε με σύνεση, αποφασιστικότητα, επιμονή και υπομονή, να δημιουργήσουμε ξανά συνθήκες επανένωσης της πατρίδας μας και ειρηνικής συμβίωσης όλων των κατοίκων της.
Πρόσθεσε πως οι θυσίες των παλληκαριών του 74 και όσων έπεσαν πριν απ’ αυτούς παραμένουν αδικαίωτες, την ίδια στιγμή που η αγωνία των συγγενών των αγνοουμένων συνεχίζεται.
Η κ. Λάμπρου ανέφερε πως «η σημερινή Κύπρος δεν είναι σίγουρα αυτή για την οποία θυσιάστηκαν γενιές και γενιές ηρώων. Τα παλληκάρια μας θυσιάστηκαν για την πραγματική ελευθερία και για τη δημοκρατία. Θυσιάστηκαν για να ζουν οι επόμενες γενιές με ευημερία», είπε, προσθέτοντας πως «εμείς σήμερα είμαστε υποχρεωμένοι να παραμείνουμε ενωμένοι και προσηλωμένοι στους στόχους μας».
Η κ. Λάμπρου μεταξύ άλλων σημείωσε πως η πατρίδα μας στην ιστορική της διαδρομή επιβίωσε με αγώνες και θυσίες που κάθε φορά διαφοροποιούνταν ανάλογα με τις συνθήκες, με πάντα όμως ένα ξεκάθαρο στόχο, αυτό της εθνικής και φυσικής μας επιβίωσης. Είναι χρέος μας είπε , όχι μόνο στους ήρωες αλλά και αυτοσεβασμό η τιμή προς τους μεγάλους και άξιους της πατρίδας μας.
Σχετικά με τον ήρως Σωτήρη Χ’ Ευαγγέλου είπε πως γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αμαργέτη από θρησκευόμενους γονείς. Η έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα 1955- 59 βρίσκει πανέτοιμο τον αγωνιστή, που από τους πρώτους εντάσσεται στις στράτες της ΕΟΚΑ για αποτίναξη του Αγγλικού ζυγού. Πρόσθεσε επίσης πως η δράση του ήρωα ήταν αθόρυβη αλλά εξίσου σημαντική για τους αντάρτες που δρούσαν στην περιοχή. Αρκετές φιλοξενούσε αντάρτες μέσα στο ίδιο του το σπίτι, θέτοντας, όπως είπε, σε κίνδυνο την ζωή του αλλά και της οικογένειας του. Στις 3 Αυγούστου του 58 δημιουργείται μια συμπλοκή μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων που δεν αφήνει αμέτοχο τον ήρωα που καταφτάνει από τους πρώτους. Ενώ ωστόσο η διαφορά φαίνονταν ότι θα επιλυθεί, μια αγλική περίπολος που περνούσε από την περιοχή, επεμβαίνει, πυροβολεί και φονεύει τον ήρωα ο οποίος εγκαταλείπει σύζυγο και τέσσερα ανήλικα ορφανά.
Ο ήρωας Αρέστη Παναγιώτου μέχρι πριν λίγα χρόνια βρισκόταν στον τραγικό κατάλογο των αγνουμένων του 74. Τα λείψανα του ανευρέθηκαν μετά από 39 χρόνια δράματος και αγωνίας, και δυστυχώς αργά για τους αείμνηστους γονείς του. Τα λείψανα του ήρωα, είπε η κ. Λάμπρου, είχαν βρεθεί σε μαζικό τάφο κοντά στο χωριό Κορνόκηπος της Επαρχίας Αμμοχώστου μαζί με τα λείψαν άλλων 28 στρατιωτών του 361 Τάγματος Πεζικού. Τριαντά εννιά χρόνια από την ηρωική του θυσία ο Αρέστης Παναγιώτου κηδεύτηκε στην Αμαργέτη. Αξίζει είπε ακόμη να γίνει ιδιαίτερη αναφορά ότι το ηρωικό τάγμα του 361 είχε τις μεγαλύτερες απώλειες κατά την τουρκική εισβολή.
Ο ήρωας Αθανάσιος Γεωργίου,είπε η Έπαρχος Πάφου, υπηρετούσε στην προεδρική φρουρά του Μακαρίου και ήταν ο μοναδικός πεσόντας στο Αρχιεπισκοπικό Μέγαρο στις 15.7.74 κατά το πραξικόπημα. Υπηρετούσε ως κληρωτός στρατιώτης στο Τάγμα Πεζικού 226.
Μετά το πέρας του μνηνοσύνου ακολούθησε κατάθεση στεφάνων.
