Υπάρχουν και αυτές οι μέρες, δυστυχώς. Και ο μόνος στόχος υπενθύμισης της θα πρέπει να είναι για να κάνουμε το παν να μην ξαναυπάρξει στο μέλλον. Χιλιάδες γονείς δεν μιλούν και ακόμη περισσότερα Παιδιά δεν καταλαβαίνουν καν πως μπήκαν σε αυτό τον κυκεώνα.
Η Γονική Αποξένωση είναι μια μάστιγα, μια εγκληματική πράξη ψυχολογικής βίας στην οποία δυστυχώς προβαίνουν μαμάδες και μπαμπάδες ανά το παγκόσμιο, με αυξητική τάση.
Η αναγνώριση της Πραγματικότητας αυτής και ο τερματισμός της προώθησης και ανοχής της, σε συνδυασμό με τις ελάχιστες αλλά ουσιαστικές νομοθετικες ρυθμίσεις, θα συμβάλουν στην αποτροπή και την πρόληψη της περαιτέρω επέκτασης του φαινομένου.
“Ψυχολογικός εξαναγκασμός ή πίεση ενός παιδιού, εκεί που υπάρχει, με σκοπό την αποξένωση του από τον άλλο γονέα, δεν αποτελεί απλώς αντιπαιδαγωγική συμπεριφορά, αλλά όπως είδαμε, και βάναυση ενέργεια, ένα είδος κακοποίησης, την οποία κανένα Δικαστήριο, που θέλει να προστατεύσει το συμφέρον ενός ανήλικου, δεν μπορεί να ανεχθεί.” – Γιώργος Σεργίδης, Πρόεδρος Οικογενειακού Δικαστηρίου Λευκωσίας (και τώρα στο ΕΔΑΔ), απόφαση 390/07.
*Εκπρόσωπος της Ομάδας κατά της Γονικής Αποξενωσης
