Εκφράζω τις θερμότατες μου ευχαριστίες στον Αστυνομικό Σταθμό Πάφου για τις συντονισμένες και άκρως επαγγελματικές και άμεσες ενέργειες τους που οδήγησαν στη διαλεύκανση της υπόθεσης της κλοπής του γλυπτού μου “Το κορίτσι με το χούλα χουπ” στο κέντρο της Πάφου.
Το αποτέλεσμα των ενεργειών τους, αποτελεί αναμφισβήτητα επιτυχία των στελεχών της Κυπριακής Αστυνομίας, ενώ ταυτόχρονα τιμά το Αστυνομικό Τμήμα CID Πάφου, αφού έτσι τονώνεται το αίσθημα δικαίου και ασφάλειας των πολιτών.
Είμαι σίγουρη ότι θα συνεχίσετε το έργο σας που στοχεύει, εκτός από την ομαλή κοινωνική διαβίωση των πολιτών και την προάσπιση της Τέχνης. Είναι άξιο αναφοράς το ενδιαφέρον και ο επαγγελματισμός του προσωπικού του ΤΑΕ Πάφου, γεγονός που έχει προκαλέσει τα ευμενή σχόλια των δημοτών μας.
Μεταξύ αυτών είναι ο Λοχίας 3144 Πλαστήρας Σιμιλλίδης, ο Αστ. 959 Χρυσόστομος Χρυσοστόμου, ο Αστ. 4908 Μαρίνος Χρίστου, ο Αστ. 1422 Γιώργος Λεωνίδου, ο Αν. Λοχ. 3892 Αχιλλέας Νικολάου, ο πυροτεχνουργός της ΑΔΕ Πάφου Γεώργιος Γεωργίου κ. α. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στον Αρχηγο Αστυνομίας κ. Στυλιανό Παπαθεοδώρου για την προσωπική του παρέμβαση, τον Υφυπουργό Πολιτισμού κ. Γιάννη Τουμαζή, για το ενδιαφέρον αλλά και την προθυμία τους να συμβάλουν οικονομικά στην φιλοτέχνηση ενός νέου γλυπτού στον ίδιο χώρο.
Ευχαριστώ τον Αστυνομικό Διευθυντή Πάφου κ. Νίκο Τσαππή για τον άψογο συντονισμό στη διαλεύκανση της υπόθεσης, τον Δήμαρχο Πάφου κ. Φαίδωνα Φαίδωνος, τον δημοσιογραφικό κόσμο, απλούς πολίτες και φυσικά τον χρηματοδότη συμπολίτη μας Αλέξανδρο Γιαγκ. Η στήριξη σας αυτή με συγκινεί και με ενθαρρύνει να συνεχίσω το εικαστικό μου έργο.
Σημασία δεν έχει τόσο το ότι οι βάνδαλοι έκλεψαν, τεμάχισαν και κατέστρεψαν ένα έργο τέχνης. Όταν μια χώρα βρίσκεται στην κατάσταση που είναι η Κύπρος σε σχέση με τη διακίνηση και χρήση ναρκωτικών ουσιών, οι λεηλασίες και οι κλοπές είναι σχεδόν αναπόφευκτες.
Εξάλλου μπορεί να ακουστεί υπερβολικός ο θρήνος για τον κατατεμαχισμό του έργου, όταν καταστρέφονται ή χάνονται ανθρώπινες ζωές εξαιτίας της χρήσης ναρκωτικών ουσιών. Χρειάζεται πολιτική βούληση με γενναίες αποφάσεις και κοινωνική εγρήγορση για την αντιμετώπιση αυτού του καταστροφικού φαινομένου. Ίσως η δημιουργία Κέντρου Απεξάρτησης στην Πάφο, να έδινε ελπίδα και διέξοδο στο δράμα αυτών των ανθρώπων.
Ευχαριστώ όλους εσάς που αισθανθήκατε την ανάγκη να προσδιορίσετε το όριο ανάμεσα στον πολιτισμό και τη βαρβαρότητα, ανάμεσα στην πόλη που θέλουμε και την πόλη που δεν θέλουμε.
