Φανατική λάτρης της Πάφου αλλά και της φωτογραφικής Τέχνης. “Κυνηγός τοπίων” αν μπορεί να θεωρηθεί δόμικος ως όρος αλλά και ανεξερεύνητων περιοχών τις οποίες αποτυπώνει σε φωτογραφίες με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο με ένα κλικ. Το κλείστρο του φωτογραφικού της φακού μοιάζει λες είναι πασπαλισμένο με μια μαγική χρυσόσκονη ποιότητας και τα τοπία που απαθανατίζει σε ταξιδεύουν νοερά σε ένα κόσμο που μοιάζει ανεξερεύνητος και βγαλμένος μέσα από παραμύθι.
Ο λόγος για την Ηλιάνα Διονυσίου η οποία έχει ως μοναδικό σκοπό να μοιραστεί με όλους εμάς τις ομορφιές της Πάφου και της Κύπρου. Η αγάπη για την φωτογραφία όπως μας εξιστορεί μιλώντας στο PafosPress ξεκίνησε απο πολύ παλιά και πλέον είναι τρόπος ζωής. Μαζί της “περπατήσαμε” σε ποτάμια, αναρριχηθήκαμε σε βράχους και κατεβήκαμε σε απρόσιτα φαράγγια! Πάμε να απολαύσουμε μαζί τη όμορφη αυτή διαδρομή!
Τι σημαίνει για σένα η φωτογραφία;
Είναι το χόμπι μου, η διέξοδός μου και ένα μέσο έκφρασης των συναισθημάτων μου. Είναι μια μορφή τέχνης και δημιουργικότητας, η οποία με βοήθησε να ψάχνω την ομορφιά σε καθετί, να παρατηρώ κάθε λεπτομέρεια των ανθρώπων, του τοπίου και της φύσης κι όχι απλά να βλέπω. Η φωτογραφία είναι στιγμές που μένουν για πάντα στο χρόνο, στιγμές που περνούν και χάνονται, εικόνες και λεπτομέρειες που ζήσαμε και που δεν θυμόμαστε ή δεν θέλουμε να ξεχάσουμε ποτέ.
Πότε ξεκίνησε όλο αυτο;
Η αγάπη για τη φύση και την εξερεύνησή της δεν μπορώ να προσδιορίσω πότε ακριβώς ξεκίνησε. Πιστεύω, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Η αγάπη για τη φωτογραφία υπήρχε από τα μαθητικά μου χρόνια. Είχα πάντα και παντού το κινητό ή την φωτογραφική μαζί μου για να απαθανατίζω τα πάντα ανά πάσα στιγμή. Ο συνδυασμός της εξερεύνησης της φύσης και φωτογράφισή της ξεκίνησε συστηματικά κάπου μέσα στο 2016 από μια φωτογραφία μου στο Instagram και προτροπή φίλων και συγγενών.
Μέσα από τα Social Media σου βλέπουμε μέρη που δεν συναντήσαμε ξανα; Αλήθεια πως ανακαλύπτεις αυτές τις τοποθεσιες;
Πολλές από αυτές τις τοποθεσίες όπως τον Πιθαρόλακκο, την Τζιμένου, το Μυλάρι, τις γνωρίζω εδώ και χρόνια από αφηγήσεις και περιγραφές δικών μου ανθρώπων. Κάποιες τοποθεσίες τις μαθαίνω μέσα από συζητήσεις με κόσμο, φίλους και γνωστούς οι οποίοι έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα. Άλλες μέσα απο έρευνα στο διαδίκτυο, σε χάρτες και σε βιβλία και άλλες τυχαία ψάχνοντας κάτι άλλο.
Εδώ ισχύει το “όταν ψάχνεις βρίσκεις”, αφού πολλές φορες σε αυτές τις περιπτώσεις ψάχνοντας για ένα αξιοθέατο βρίσκεις και κάτι άλλο ίσως πιο εντυπωσιακό και πιο μαγευτικό. Όπως για παράδειγμα μου συνέβηκε πριν από περίπου 2 χρόνια όταν “ανακάλυψα” το Μαρτύρι, το φαράγγι στην Κοίλη που κλέβει τελευταία τις εντυπώσεις στα social media. Τότε ψάχνοντας πιθανές πληροφορίες στο διαδίκτυο για ένα καταρράκτη, βρέθηκα να παρακολουθώ ένα ντοκιμαντέρ του ΡΙΚ από το 1996 σχετικό με το φαράγγι Μαρτύρι και τις περιοχές Κόλαση και Παράδεισος.
Προηγείται κάποια έρευνα;
Βέβαια προηγείται έρευνα και μελέτη για να βρεθούν περαιτέρω πληροφορίες για το μέρος όπως η ακριβής του τοποθεσία αλλά και το σημείο και ο τρόπος πρόσβασης, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για τόπους απάτητους εδώ και χρόνια με απότομους ψηλούς γκρεμούς και άγρια βλάστηση.
Πόσο σημαντικό είναι να αποφεύγεις να αναφέρετε σε τοποθεσία; Eξήγησε μας λίγο γιατί το κάνεις για να αντιληφθεί και ο κόσμος.
Ο κάθε άνθρωπος αποφασίζει με τα δικά του κριτήρια το αν θα αποκαλύψει ή όχι την ακριβή τοποθεσία δημόσια. Προσωπικά για κάποιες συγκεκριμένες περιοχές το θεωρώ πολύ σημαντικό να μην γίνει ευρέως γνωστή η τοποθεσία για να αποφευχθεί η μαζική επισκεψιμότητα και το στηρίζω σε δύο πολύ σημαντικούς λόγους.
Ο πρώτος είναι η προστασία του τοπίου και δεν μιλάμε μόνο για τα σκουπίδια όπως πολλές φορές υποθέτουν κάποιοι όταν μιλάμε για προστασία του τοπίου. Καλό είναι να γνωρίζουμε πως υπάρχουν μέρη που είναι ευαίσθητα περιβαλλοντικά όπως π.χ βιότοποι σπάνιων, ενδημικών και απειλούμενων ειδών φυτών και ζώων. Επίσης λόγω της μαζικής επισκεψιμότητας σε ορισμένα μέρη γίναμε τα τελευταία χρόνια όλοι μάρτυρες καταστροφής, αφού πολλοί ασυνείδητοι δημιουργούν ανεπανόρθωτες ζημιές όπως π.χ αφαίρεση και καταστροφή σταλακτιτών, χάραγμα σε βράχους κλπ.
Ένα παράδειγμα τέτοιας καταστροφής είδα στο γνωστό πλέον λιμνοσπήλαιο της Καλλέπειας. Όταν είχαμε πρωτοπάει 2 χρόνια πριν, ήταν ένας άγνωστος σε πολλούς, παρθένος παράδεισος. Φέτος τον Ιανουάριο, διαπίστωσα με λύπη μου πως μετά που έγινε ευρέως γνωστή η τοποθεσία του, κάποιοι ασυνείδητοι χάραξαν αρχικά ονομάτων και ημερομηνίες στους βραχους.
Ο δεύτερος λόγος που αποφεύγω να αναφέρω δημόσια κάποιες τοποθεσίες είναι για θέματα ασφάλειας των επισκεπτών. Υπάρχουν πολλά μέρη που όπως προανέφερα είναι δύσκολα προσβάσιμα και επικίνδυνα και στα οποία χρειάζονται γνώσεις και ικανότητες, καλή και σωστή οργάνωση και ειδικός εξοπλισμός.
Ποια είναι η αγαπημένη σου περιοχή και ποια η πιο μαγευτική διαδρομή που ξεχωρίζεις;
Χωρίς δεύτερη σκέψη η πιο αγαπημένη μου περιοχή είναι ένα ονειρικό φαράγγι που βρίσκεται στην περιοχή της Λαόνας. Εκεί σε αυτή την κοιλάδα ήταν και η πρώτη εκδρομή της ζωής μου όταν ήμουν μόλις 15 ημερών και μάλλον κάπου εκεί κόλλησα το “μικρόβιο” της αγάπης για τη φύση.
Μεγαλώνοντας άκουγα περιγραφές από τον πατέρα και τα αδέρφια μου που προχώρησαν στον ποταμό για το εξωπραγματικό σκηνικό που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια σου, με τις πανέμορφες λίμνες και τους καταρράκτες που συναντάς, καθώς ακολουθάς τη ροή του.
Από την πρώτη στιγμή που εισήλθα στο φαράγγι αυτό το 2018 ήξερα πώς οτιδήποτε άλλο δω θα ωχριά μπροστά του. Θυμάμαι ήταν τόσο δελεαστικό και σαγηνευτικό που ήταν η πρώτη φορά που προχώρησα σε φαράγγι μόνη μου και χωρίς τις απαραίτητες προφυλάξεις κάτι που δεν συνιστώ σε κανένα να κάνει.
Η πανέμορφη κοιλάδα, ένα μεσαιωνικό νερογέφυρο που μοιάζει σαν βγαλμένο από παραμύθι, λίμνες και καταρράκτες με καθαρά κρυστάλινα νερά, αριστουργηματικοί σταλακτίτες, και το αποκορύφωμα μια σμιλευμένη από τη φύση λιθωματική λεκάνη απαράμιλλης ομορφιάς σε σχήμα μπανιέρας συνθέτουν αυτό, το πιο μαγευτικό σκηνικό που αντίκρυσα ποτέ στη ζωή μου.
Έχεις αλήθεια μια αδυναμία στο υγρο στοιχειο ποτάμια, λίμνες, θάλασσα. Τι σε γοητεύει περισσότερο;
Αγαπώ τα πάντα στη φύση. Όπως είπε ο Αριστοτέλης «Η φύση δεν κάνει τίποτα ούτε ατελές ούτε μάταιο». Είναι αλήθεια πως με γοητεύει το υγρό στοιχείο. Λατρεύω τη θάλασσα και έχω αδυναμία στα ποτάμια και τις λίμνες ειδικά όταν περιβάλλονται από φαράγγια. Δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια το συναίσθημα που με κατακλύζει όταν βρίσκομαι εκεί. Το νερό είναι τα πάντα, κάνει τη ζωή στη γη εφικτή.
Από που εμπνέεσαι για τις αναζητήσεις και το αποτέλεσμα αυτο που βλέπουμε;
Με εμπνέει η ιδέα να ανακαλύψουμε και την πιο κρυφή γωνιά της Κύπρου μας, για να δούμε τον τόπο που μας περιβάλλει με άλλο μάτι.
Θέλω μέσα από τις φωτογραφίες μου να γνωρίσουν όλοι τους αμέτρητους θησαυρούς που μας χάρισε η κυπριακή φύση και προσπαθώ να αποδώσω το τοπίο όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται ούτως ώστε όσοι τις βλέπουν, ειδικά οι άνθρωποι που δεν μπορούν να απολαύσουν από κοντα τους τόπους αυτούς να νιώσουν τον ίδιο θαυμασμό, τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια χαρά που νιώθω την στιγμή που τα απαθανατίζω.
Ελπίζω μέσα από αυτή τη διαδικασία αναζήτησης και εξερεύνησης να γνωρίσουμε, να εκτιμήσουμε και να αγαπήσουμε όλο και περισσότερο την Κύπρο μας. Πρέπει να νιώθουμε περήφανοι που έχουμε την τύχη και την τιμή να ζούμε σε μια χώρα, όπου μπορούμε να απολαμβάνουμε τόσους θησαυρούς μαζεμένους. Και αφού εκτιμήσουμε την σπουδαιότητά τους να αντιληφθούμε πως είναι χρέος μας να της φερόμαστε με την αγάπη και τον σεβασμό που της αξίζει. Μόνο έτσι θα διατηρήσουμε αυτούς τους θησαυρούς σώους και ακέραιους για να συνεχίσουμε να τους χαιρόμαστε εμείς και οι επόμενες γενιές!
Χρειάζεται κανείς ειδικές γνώσεις και πολύ καλή φωτογραφική για να έχει τέτοιο αποτέλεσμα ή μπορεί και μόνο με το κινητό;
Αρχικά να ξεκαθαρίσω πως δεν είμαι επαγγελματίας φωτογράφος, και δεν έχω ειδικές γνώσεις στην φωτογραφική τέχνη. Οι πλείστες φωτογραφίες μου είναι τραβηγμένες με το κινητό.
Σίγουρα μια επαγγελματική φωτογραφική, κατάλληλος φωτογραφικός εξοπλισμός και γνώσεις γύρω από το αντικείμενο δίνουν ένα πολύ καλύτερο οπτικά και ποιοτικά αποτέλεσμα. Θεωρώ όμως πως η φωτογραφική και ο φωτογραφικός εξοπλισμός είναι αδιανόητο να βρεθούν σε τέτοια μέρη και κάτω από τέτοιες συνθήκες.
