“Πολλές φορές στην καθημερινή μας ζωή, λίγο ή πολύ ζούμε και εμείς το σαράκι της αχαριστίας “ανέφερε ο πάτερ Ιωάννης Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής και Ηγούμενος της Μονής Αποστόλου Βαρνάβα που κήρυξε σήμερα Κυριακή τον Θείο Λόγο στην εκκλησία της Αγίας Παρασκευής στην Γεροσκήπου, εκεί που για 19 χρόνια λειτούργησε πριν την μετάβαση του στην Αρχιεπισκοπή με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο Β’.
Της αχαριστίας είπε, « απέναντι στο Θεό ο οποίος σε δύσκολους καιρούς και χαλεπούς όταν είμεθα άρρωστοι για να μας ανορθώσει από την κλίνη την οδυνηρή, όταν θέλουμε να πετύχουμε κάποιους σκοπούς και στόχους, ζητώντας την δική μας επιβίωση, όταν έρχονται δύσκολες καταστάσεις και φυσικά φαινόμενα, όπως σεισμοί, πλημμύρες, καταποντισμοί αλλά και φαινόμενα ανομβρίας, ασφυκτικά κλίνουμε στους ναούς και παρακαλούμε με δεήσεις και παρακλήσεις τον Κύριο να σταθεί δίπλα μας συμπαραστάτης συνοδοιπόρος, για να μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες της ζωής».
Πρόσθεσε επίσης πως όταν με την δική του επέμβαση και παρέμβαση έχει αίσιο τέλος το πρόβλημα που μας απασχολεί , λίγοι είναι εκείνοι που θα επιστρέψουν πίσω στον ναό να αποδώσουν την πρέπουσα ευχαριστία, την δοξολογία προς τον πλάστη και δημιουργό. Πολλοί ήσαν είπε εκείνοι που προσήλθαν στους ναούς και με κροκοδείλιά δάκρυα ζητούσαν από τον Χριστό να τους βοηθήσεις για αυτούς ο εκκλησιασμός είναι χαμένος χρόνος. Η χριστιανική ζωή είναι αναχρονισμός, και όμως τόνισε δεν μένουμε μόνο σ’ αυτό το φαινόμενο της αχαριστίας του Θεού , ξεδιπλώνεται και επεκτείνεται και στην αχαριστία μεταξύ των ανθρώπων. Πόσοι άνθρωποι σημείωσε ανάλωσαν το είναι τους τον εαυτό τους την ζωή τους, την επιστήμη τους για να έχουμε πιο ανθρώπινες και υγιεινές συνθήκες . Μεγάλοι επιστήμονες που εισπράξαν από εμάς την κατασυκοφάντηση και τον διασυρμό εκκλησιαστικοί ηγέτες και πολιτικοί άρχοντες που έδωσαν το είναι τους και το αίμα τους για την πατρίδα και την πίστη και δέχτηκαν και αυτοί ως αντάλλαγμα την κατασυκοφάντηση, τον διασυρμό, την σπίλωση του ονόματος του.
Γονείς συνέχισε, που ανάλωσαν όλη την ζωή τους για να αναθρέψουν και να δώσουν παιδιά στην κοινωνία, καλούς πολίτες, χρήσιμους για αυτούς και εισπράττουν από τους περισσότερους την περιθωριοποίηση , τον εγκλεισμό τους σε ευαγή ιδρύματα και το χειρότερο στερούνται αυτού του ιερού ονόματος, ο πατέρας μου και η μητέρα μου. Αδέρφια είπε που έδωσαν το είναι τους για να παντρέψουν τις ανύπαντρες αδερφές τους δέχτηκαν και αυτοί την περιφρόνηση. Αυτό σημείωσε, « το σαράκι της αχαριστίας» είναι που καυτηριάζει ο ίδιος ο Χριστός μέσα από την σημερινή ευαγγελική περικοπή. Δεν είναι ένα παράπονο που εκφράζει ο Χριστός αλλά μια οδυνηρή πραγματικότητα.
Είπε ακόμη πως εμείς οι άνθρωποι ζούμε καθημερινά αυτό το φαινόμενο της αχαριστίας, προσθέτοντας πως όλοι οι άνθρωποι για να ικανοποιήσουν τους σκοπούς και τους στόχους τους, μας παρακαλούν και μας ικετεύουν. Εμείς μέσα από τις διαπροσωπικές μας σχέσεις τους βοηθούμε, μέσα στο πνεύμα όμως, της αγάπης , της προσφοράς .Στο γάμο μας σημείωσε, « τρέχουν και μας χαιρετούν, όταν όμως ο σκοπός τον οποίο μας είχαν ανάγκη ευοδωθεί, δεν επιστρέφουν να μας πουν ένα ευχαριστώ». Θα είμαστε τυχεροί, αν από πίσω δεν μας υποσκάψουν, δεν μας συκοφαντήσουν , δεν μας διασύρουν όπως έκαναν με το Χριστό. Αναφέρθηκε και σε ένα φτωχό βιοπαλαιστή που κάποτε ζούσε σε μια φτωχή καλύβα και που όταν παρουσιάστηκε στον Βασιλιά Φίλιππο της Μακεδονίας λέγοντας του « Βασιλιά μου ένας ανώτατος αξιωματικός σου, έδωσε εντολή να κάψουν αυτή την φτωχή καλύβα, και να δεσμεύσουν την μικρή περιουσία μου. Θέλω στη μνήμη σου ότι αυτός ο ανώτατος αξιωματικός, σε αυτή την μικρή καλύβα την φτωχή τον φιλοξένησα όταν το βρήκα στην ακρογιαλιά τον περιέθαλψα, του έδωσα ότι είχα και δεν είχα, για να βρει την υγεία του . Τότε ο Βασιλιάς Φίλιππος έδωσε εντολή να εξεταστεί εις βάθος το όλο θέμα. Αφού διαπίστωσε δυστυχώς, ότι ήτο αληθινή η μαρτυρία του φτωχού αυτού ανθρώπου, έδωσε εντολή να πυρακτώσουν ένα σίδερο και να γράψουν πάνω τη λέξη « αχάριστος και να τη χαράξουν πάνω στο μέτωπο του».
Ο πάτερ Ιωάννης ανέφερε πως είναι σωστό αυτό που λέγεται ότι πίσω από κάθε ευεργεσία κρύβεται μια αχαριστία, πίσω από κάθε ευεργέτη υπάρχει ένας αχάριστος. Έστειλε επίσης το μήνυμα ότι πρέπει να ξεριζώσουμε από μέσα από την καρδιά μας, να μην σπιλώσουμε ούτε το όνομα μας, ούτε την αξιοπρέπεια μας, ούτε την προσωπικότητα μας να χαρακτηριστούμε ως αχάριστοι, αλλά να ευχαριστήσουμε και να φανούμε ευγνώμονες προς εκείνους που μας παρέχουν την όποια βοήθεια. Είπε τέλος πως ο καθένας μας δεν πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμα των εννέα αγνώμονών και αχάριστων αλλά του ενός που έδωσε ευγνωμοσύνη και ευχαριστία στον Θεό.
Σημειώνεται πως ο πάτερ Ιωάννης αναφέρθηκε και στην χειροτονία το Σάββατο του Αρχιμανδρίτη Οδυσσέα Ασπρομάλλη και του χάρισε ένα δώρο.
