Τα προβλήματα στο χώρο της παιδείας είναι πολλά. Πριν να τα αναλύσουμε, χρειάζεται να απαντήσουμε το πιο σημαντικό ερώτημα: ανταποκρίνεται η παιδεία μας στα αιτήματα της εποχής μας; Εφοδιάζει τα παιδιά μας με τα πιο κατάλληλα εργαλεία για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις στο σημερινό κόσμο;
Η απάντηση, δυστυχώς, είναι αρνητική. Η βαθμοθηρία, οι στεγνές γνώσεις, η τυπολατρεία, το εξετασιοκεντρικό σύστημα, δεν βοηθούν στην πρόοδο, αντίθετα αφήνουν τη μάθηση στα στερεότυπα του παρελθόντος. Η εκπαίδευση για να πάει μπροστά χρειάζεται μεγάλες μεταρρυθμίσεις.
Ενδεικτικά αναφέρω τέσσερεις:
Νέα προγράμματα πάνω στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών. Το μάθημα που βασίζεται στη μονολιθικότητα της γνώσης είναι ξεπερασμένο. Γι’ αυτό χρειαζόμαστε προγράμματα που να απορρίπτουν την αποστήθιση γνώσεων και να προωθούν την κριτική γνώση, την δυνατότητα του μαθητή να συγκρίνει διαφορετικά θέματα και να αναπτύσσει νέες δεξιότητες.
Ο ρόλος του δασκάλου παραμένει αναντικατάστατος. Η επικοινωνία στην τάξη και στο σχολικό χώρο παραμένει κορυφαία αξία για την εξέλιξη των παιδιών. Ταυτόχρονα, όμως, χρειάζεται να γίνει σωστή αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας για να κάνουμε τη μάθηση πιο ελκυστική. Ψηφιοποίηση της ύλης πάνω σε πρότυπα που προωθούν την ενεργητική και διαδραστική μάθηση.
Συζητούμε για τα σχολεία και αδιαφορούμε για ότι περιβάλλει τη μαθησιακή διαδικασία, τον ελεύθερο χρόνο των μαθητών και τη σχέση τους με τον κοινωνικό τους περίγυρο. Τα σχολικά κτίρια και τα γήπεδα μέσα σε αυτά είναι δημόσιος πλούτος που αδρανεί μετά τις 2 το μεσημέρι. Μπορούμε να δώσουμε τα γήπεδα, (βέβαια με την κατάλληλη προετοιμασία και υποστήριξη) στη νέα γενιά για άθληση τις απογευματινές ώρες και κάποιες από τις αίθουσες για διαλέξεις ή εκδηλώσεις στο πλαίσιο προγραμμάτων για την δια βίου μάθηση των ενηλίκων.
Οι γονείς, είτε οργανωμένοι είτε όχι, είναι κύριοι μέτοχοι της εκπαιδευτικής διαδικασίας γι’ αυτό και η συνεργασία με το Υπουρείο Παιδείας είναι επιβεβλημένη. Για την εποχή της πανδημίας ο ΓΓ του ΑΚΕΛ Α. Κυπριανού πρότεινε, μεταξύ άλλων, στις 2 Απριλίου 2020, όπως «στηριχτούν οι γονείς με οδηγίες και εισηγήσεις για το πώς θα μπορούσαν με τη σειρά τους να στηρίξουν τα παιδιά τους. Για παράδειγμα, να γνωρίζουν με πιο τρόπο μπορεί να αξιοποιηθεί το εκπαιδευτικό υλικό στη δημοτική εκπαίδευση. Δεν έχουν όλοι οι γονείς αυτή τη δυνατότητα».
Στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας είχα την ευκαιρία να συναντηθώ με πολλούς εκπαιδευτικούς και να μοιραστώ τις σκέψεις τους. Οι συνεχείς παλινωδίες του Υπουργού Παιδείας Π. Προδρόμου δείχνουν ότι δεν έχει επίγνωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η παιδεία μας. Στερείται κατεύθυνσης και προγράμματος, όπως και η κυβέρνηση της οποίας είναι μέλος.
Ολοένα και περισσότεροι εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές πιστεύουν ότι μόνο με μεγάλες αλλαγές μπορεί να έχουμε πρόοδο στη χώρα μας. Οι βουλευτικές εκλογές στις 30 Μαϊου προσφέρουν μια σημαντική ευκαιρία που μπορούμε να αξιοποιήσουμε.
Η προοδευτική αλλαγή είναι στο χέρι μας!
