Της Σταυρούλας Μιλτιάδου Ιγνατίου
Κακά τα ψέματα. Είναι δύσκολοι καιροί και οι καταστάσεις αλλά καλούμαστε να μάθουμε να ζούμε και κάτω από δύσκολες συνθήκες, να ρισκάρουμε και να ελπίζουμε για το καλύτερο.
Είμαστε, λένε, το πιο έξυπνο και εξελιγμένο έργο του Θεού, της φύσης γενικότερα, άρα ο καθένας χρησιμοποιει το μυαλό του, την εξυπνάδα του, την οξυδέρκεια του και ότι διαθέτει, για το δικό του καλό κατ επέκταση και της οικογένειας του και του περίγυρου του.
Ας μιλήσουμε πρώτα για το θέμα των εμβολίων. Εδώ και δύο χρόνια βιώνουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις και εμείς οι ενήλικες αλλά και τα παιδιά μας. Μας έκλεισε στο σπίτι και έβαλε τη ζωή μας στην κατάψυξη ένας ιός. Κάθε πόσα χρόνια λένε έρχεται μια τέτοια πανδημία η οποία φέρνει τα πάνω κάτω στον κόσμο. Ηταν η δική μας σειρά να ζήσουμε κάτι που θα μας άλλαζε τη ζωή. Που θα μας έκανε να δούμε διαφορετικά τα πάντα. Από τα πιο μικρά και τα πιο ασήμαντα και φυσικά το ότι δεν υπάρχει τίποτα δεδομένο στη ζωή κανενός μας.
Προσωπικά αναθεώρησα την ίδια μου τη ζωή όταν δοκιμάστηκε η πίστη μου και όταν κλονίστηκε η υγεία μου. Ο κορωνοιός ήταν απλά το κερασάκι στην τούρτα. Το εμβόλιο, όποια ονομασία και να έχει λογικά δημιουργήθηκε για να μας προστατεύσει από τον ιό και να μπει ξανά η ζωή μας σε μια κανονική τροχιά. Όσο κανονική γίνεται.
Σέβομαι το φόβο, την ανησυχία, την αμφιβολία με όλα όσα ακούμε καθημερινά και όσα διαβάζουμε και βλέπουμε, γιατί όλοι πλέον έχουμε γνώσεις για όλα και δεν θα πω σε κανέναν να εμβολιαστεί ετσιθελικά. Ούτε τους γονείς μου, ουτε τα αδέρφια μου, ούτε σε κανέναν. Είναι προσωπική απόφαση των ιδίων και του καθενός από εμάς.
Ναι εγώ εμβολιάστηκα και δεν το μετανιώνω. Περιμένω τη 2η δόση του εμβολίου και μετά θα αρχίσω να ταξιδεύω ασταμάτητα με τους ανθρώπους που αγαπώ δημιουργώντας νέες αναμνήσεις και γεμίζοντας τις μπαταρίες μας. Εμπλουτίζοντας τη ζωή μας με νεες εικόνες και στιγμές τις οποίες φυλάω βαθιά μέσα μου.
Και εγώ φοβάμαι, και εχω αμφιβολίες και… Αλλά επιλέγω να εμπιστευτώ αυτούς που ξέρουν καλύτερα από εμένα. Εγω είμαι δημοσιογράφος δεν είμαι ούτε γιατρός, ούτε επιστήμονας, ούτε επιδημιολόγος. Άρα επιλέγω να δείξω εμπιστοσύνη με θετική σκέψη για αυτό που ακολουθεί.
Όσοι δεν είστε έτοιμοι μην εμβολιαστείτε. Όταν αισθανθείτε ότι ήρθε η ώρα να προχωρήσετε και εσείς στο εμβόλιο με γεια σας!
Στο άλλο μεγάλο θέμα των ημερών. Βουλευτικές. Τι θα κάνουμε; Θα ψηφίσουμε ή θα τους δώσουμε τη μούτζα στα μούτρα; Και βέβαια θα ψηφίσουμε, γιατί έχουμε άποψη, γιατί θέλουμε καλύτερη ζωή και ναι υπάρχουν άνθρωποι που αξίζουν τη ψήφο μας. Τόσοι πολλοί υποψήφιοι από τόσους εκλογικούς χώρους, ανάμεσά τους και καλά παιδιά με μόρφωση, παιδεία και διάθεση να αλλάξουν τις ζωές μας γιατί είναι και δική τους η ζωή.
Η αποχή δεν είναι εκδίκηση στα κόμματα. Κάνεις απλά κακό στον εαυτό σου γιατί δεν παίρνεις θέση και μετά πίσω από το κινητό σου, πίσω από το πληκτρολόγιο σου, θα είσαι ξανά εκείνος που θα κρίνεις θα κατακρίνεις και θα βρίζεις όλους αυτούς που αποφασίζουν για μας.
Για να έχεις άποψη φίλε, ΨΗΦΙΣΕ και μετά κρίνε…
Ναι θα ψηφίσω όπως κάνω τόσα χρόνια. Και θα ψηφίσω με το χέρι στην καρδιά αυτόν ή αυτήν που με έπεισε ότι πραγματικά θα προσπαθήσει για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.
Εμείς καθορίζουμε τη μοίρα μας!
