Φτιάχνει κούκλες με μεγάλο μεράκι. Mικρές, μεγάλες, ξανθές, κοκκινομάλλες και μελαχρινές. Με πολύχρωμα φορέματα από υφάσματα διαλεγμένα ένα προς ένα. Ο λόγος για την κουκλοποιό Κίκα Ιακώβου. Οι υφασμάτινες δημιουργίες αποτελούν για την ίδια τρόπο ζωής.
Με καταγωγή από την κατεχόμενη Λύση, η κ. Ιακώβου αναφέρει πως η ενασχόληση της με τη κατασκευή κούκλας «έγινε αναπάντεχα».
Απόφασισε να ασχοληθεί με τη ραπτική αφότου έχασε την μητέρα της η οποία, όπως λέει, «ήταν εξαιρετική μοδίστρα». Με την ραπτομηχανή της μητέρας της έμαθε ραπτική και έραβε μερικά ρούχα, όταν εντελώς τυχαία βρέθηκε στα χέρια της ένα πατρόν κούκλας.
Από εκείνη τη στιγμή, θυμάται, άλλαξε όλη της η ζωή. Ήθελε συνέχεια να μαθαίνει για διαφορετικά είδη κούκλας και πειραματιζόταν με τα πατρόν που έβρισκε.
Με κάθε ευκαιρία, αναφέρει, «έψαχνα και παρακολουθούσα εργαστήρια και κάθε τι που θα με βοηθούσε στην πραγματοποίηση του ονείρου μου, να γίνω δηλαδή κουκλοποιός».
Η προσπάθεια, προσθέτει, «ήταν συνεχής, ατέλειωτες οι ώρες». Την ίδια ώρα όμως, σημειώνει, «μεγάλη ήταν και η αγάπη για την υφασμάτινη κούκλα».
Θυμάται μια κοπέλα που επισκέφτηκε το εργαστήρι της και που όταν κοίταξε γύρω της, της είπε, «νομίζω ότι ζω μέσα σε ένα παραμύθι».
Εξηγεί ότι «η δημιουργία μιας χειροποίητης κούκλας, προϋποθέτει ώρες δουλειάς και για αυτό όποιος ασχολείται με αυτό ξέρει ότι αν δεν υπάρχει αγάπη για το αντικείμενο δεν μπορείς να το κάνεις».
Μιλώντας για τις δημιουργίες της αναφέρει ότι αποτελούν «ένα μέρος από την καρδιά μου» από την αρχική ιδέα, το σχέδιο, την αγορά των υλικών ως και τον χρόνο και την αγάπη που βάζει «σε κάθε βελονιά».
Απαντώντας σε ερώτηση παραθέτει τον τρόπο κατασκευής της κάθε κούκλας. «Αρχίζεις με ένα πατρόν που για να γίνει παίρνει αρκετή ώρα, προπαντός αν είναι από ζωγραφιά παιδιού», λέει. Έπειτα, προσθέτει, «ακολουθεί η επιλογή των υφασμάτων, το πατρόν των ρούχων της κούκλας, οι κλωστές, οι δαντέλες, τα μαλλιά πλεξίματος». «Μπαίνει πολλή λεπτομέρεια στο κάθε τι και το αποτέλεσμα έρχεται σιγά σιγά», σημειώνει.
Το πιο σημαντικό όμως για την ίδια μετά από την ευχαρίστηση που παίρνει από τη δημιουργία μιας κούκλας, είναι, όπως αναφέρει, η χαρά που παίρνει, όταν αυτά που φτιάχνει αρέσουν. «Με συγκινούν τα μηνύματα και οι φωτογραφίες που παίρνω με χαρούμενες παιδικές φατσούλες να κρατούν τις δημιουργίες μου», λέει.
Οι κούκλες με τις οποίες νοιώθει την μεγαλύτερη σύνδεση είναι αυτές που δημιουργεί με απόλυτη ελευθερία, αναφέρει. Όταν δηλαδή, εξηγεί, κάποιος που θα την επισκεφτεί στο εργαστήρι της της ζητά μια κούκλα αλλά την αφήνει να τη δημιουργήσει όπως θέλει. Εκεί, σημειώνει, «νοιώθω καλλιτέχνης και σίγουρα οι κούκλες αυτές έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου».
Σε ερώτηση τι είδος κούκλες δημιουργεί η κ. Ιακώβου απαντάει «ήρωες παραμυθιών, όπως ο Μικρός Πρίγκιπας, η Κοκκινοσκουφίτσα, ο Έλμερ ο παρδαλός ελέφαντας και πολλούς άλλους ήρωες που φτιάχνω από τις εικόνες των βιβλίων». Έχει φτιάξει επίσης «μάγισσες κούκλες και τη Φρίντα με δύο πρόσωπα».
Εκτός όμως από τις κούκλες η Κίκα Ιακώβου φτιάχνει και άλλες υφασμάτινες δημιουργίες όπως σελιδοδείκτες, γούρια, και άλλα μικρά είδη.
