Ενώ πλησιάζουμε προς τις βουλευτικές εκλογές, παρατηρούμε όλο και πιο έντονα μια εκτενή παρερμηνεία της έννοιας και της σημασίας των εκλογικών διαδικασιών και γενικότερα του εκλογικού δικαιώματος.
Τόσο η έννοια της συμμετοχής, όσο και η ευρύτερη αντιμετώπιση των εκλογών, των πολιτικών διαδικασιών και γενικότερα της πολιτικής πραγματικότητας, όπως αυτή προκύπτει στην απλή καθημερινότητα μας, υποδηλώνουν ότι μια μεγάλη μερίδα του πληθυσμού, ακόμη και από αυτούς που δηλώνουν ενεργοί, αγνοεί ή και παρερμηνεύει την σημασία που έπρεπε να δίνεται στις εκλογικές διαδικασίες και ειδικότερα τον ρόλο που θα μπορούσαν κάτω από καλύτερες συνθήκες να διαδραματίσουν οι βουλευτικές εκλογές στα πολιτικά μας πράγματα.
Επιπλέον, παρατηρούμεε διάφορα εκλογικά επιτελεία να ανταλλάζουν βολές και αλληλοκατηγορίες, πότε βάσιμες και πότε αβάσιμες και εντελώς ανυπόστατες, οι οποίες θεωρούν τους ψηφοφόρους ως δεδομένους και τους αντιμετωπίζουν ως ανενημέρωτους οπαδούς, οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό και όπως πρόσφατα έχουμε κατ’ επανάληψη δει, οδηγούμενοι από νοσηρές νοοτροπίες και παλαιοκομματικά πρότυπα, να ποδοσφαιροποιούν την πολιτική, να πολιτικοποιούν το ποδόσφαιρο και να είναι πρόθυμοι να καταναλώσουν αβίαστα ο,τιδήποτε τους σερβίρουν.
Σε μια εξιδανικευμένη πολιτεία, μέσα από τις εκλογικές διαδικασίες και ειδικότερα μέσα από την διαδικασία των βουλευτικών εκλογών, το διακύβευμα είναι να προκύπτει το νομοθετικό όργανο της δημοκρατίας, το σώμα δηλαδή που αφενός νομοθετεί, είτε με τη ψήφιση κυβερνητικών νομοσχεδίων είτε με την θέσπιση και ψήφιση νομοθετικών προτάσεων από τους ίδιους τους βουλευτές και αφετέρου να ασκεί κοινοβουλευτικό έλεγχο επί του κυβερνητικού έργου με την εγγραφή αυτεπάγγελτων θεμάτων σε επίπεδο κοινοβουλευτικών επιτροπών.
Πιο συγκεκριμένα οι 56 βουλευτές κατανέμονται στις 6 εκλογικές περιφέρειες με αναλογία πληθυσμού (20 Λευκωσία, 12 Λεμεσός, 11 ,Αμμόχωστος, 6 Λάρνακα , 4 Πάφος και 3 Κερύνεια) με σκοπό να προκύπτει ένα νομοθετικό σώμα στο να εκπροσωπούνται ισοσκελώς οι τοπικές κοινωνίες.
Τέλος, αντί τη διατήρηση των υφιστάμενων, κατά τεκμήριο επιβλαβών κομματικών ισορροπιών και τη διαιώνιση της παντοδυναμίας του παλαιοκομματικού διπολικού συστήματος, αυτό το οποίο θα είναι ιδανικό να προκύψει από τις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, θα ήταν μια υγιής, ανανεωμένη και κατά το δυνατόν απαλλαγμένη από βαρίδια λαϊκή εκπροσώπηση, η οποία να επιλύει τα κακώς κείμενα και να προσφέρει περισσότερη δημοκρατία, περισσότερη διαφάνεια.
Να δώσουμε πραγματική εξουσία και ρόλο στους πολίτες, επιτρέποντάς τους να ανακαλούν με δημοκρατικό τρόπο αυτούς που εκλέγουν και αθετούν τις δεσμεύσεις τους, με βάση τις οποίες κατάφεραν να αποσπάσουν τη λαϊκή ετυμηγορία. Πρέπει επιπλέον, να δοθεί στον λαό το δικαίωμα να αποφασίζει για τα πολύ σοβαρά ζητήματα που τον απασχολούν και όχι να ανακυκλώνεται το νοσηρό υφιστάμενο σύστημα και οι οδυνηρές του παθογένειες
Ζήνωνας Ζήνωνος
