Η επέτειος της Κυπριακής Ανεξαρτησίας την 1η Οκτωβρίου 1960, είναι ένα ιστορικό ορόσημο στην πορεία της Κύπρου μέσα από τους αιώνες. Για πρώτη φορά γίνεται η Κύπρος ανεξάρτητη χώρα, με δικό της Σύνταγμα και νόμους, με εκλεγμένη ηγεσία με βάση το προεδρικό σύστημα. Το Σύνταγμα παρά τις αδύνατες πλευρές του, μπορούσε να λειτουργήσει και να διαφυλακτεί μέσα στο χρόνο. Δεν ήταν νομοτελειακά όλα όσα ακολούθησαν. Το σύνταγμα υπονομεύτηκε τόσο από εθνικιστικούς κύκλους μέσα στην Τ/Κ κοινότητα όσο και από εθνικιστικούς κύκλους μέσα στην Ε/Κ κοινότητα. Τους ένωνε το μίσος κατά της Ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας γιατί πίσω από το μυαλό τους είχαν, είτε το «ταξίμ», είτε την «ένωση», την στιγμή που το Σύνταγμα της Ζυρίχης-Λονδίνου απαγόρευε και τα δύο.
Μέσα σε αυτή την παράλογη πορεία αναδείχθηκαν πρόσωπα με ηγετικές ικανότητες και μεγάλη προσφορά στον κοινό αγώνα για την διατήρηση της ακεραιότητας της Κύπρου. Το παράδειγμα των Καβάζογλου και Μισιαούλη είναι πολύ χαρακτηριστικό. Η δολοφονία τους έδειξε πως οι δυνάμεις του παραλογισμού έφτασαν στα πιο ακραία όριά τους. Χρειάζεται να μιλούμε για τα γεγονότα που προηγήθηκαν της εισβολής του 1974. Τόσο η ΕΟΚΑ Β όσο και ο αρχηγός της έστρεψαν τα όπλα κατά συμπατριωτών μας, δολοφονούσαν και ανατίνασσαν αστυνομικούς σταθμούς.
Μαζί με την χούντα των Αθηνών εκτέλεσαν το πραξικόπημα κατά του προέδρου Μακαρίου στις 15 Ιουλίου 1974. Έτσι άνοιξαν την πόρτα στην εισβολή και την κατοχή του 37% της Κύπρου από τουρκικά στρατεύματα.
Η επέτειος της Ανεξαρτησίας δεν μπορεί να γίνεται μόνο και μόνο για να εκφωνούμε πανηγυρικούς λόγους. Επιβάλλεται να αναλύουμε τα γεγονότα που μάς έφεραν εδώ με στόχο να αλλάξουμε τα πράγματα και να κάνουμε ξανά την Κύπρο μια και ενωμένη.
Όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι εύκολος στόχος. Όμως τον κάνουμε ακόμα πιο δύσκολο όταν αλλάζουμε διαρκώς πολιτική και κανένας δεν καταλαβαίνει τι θέλουμε. Η πολιτική του Προέδρου Ν. Αναστασιάδη στο κυπριακό κρίνεται εκ του αποτελέσματός της, η πολιτική του μάς έφερε στη χειρότερη θέση από την εποχή της εισβολής. Καθόλου συνομιλίες για σχεδόν τέσσερα χρόνια, άρνησή του να αξιοποιήσει το Πλαίσιο Γκουτέρες στον κατάλληλο χρόνο. Τώρα, μετά την αποχώρηση Ακιντζί από το προσκήνιο, η τ/κ ηγεσία υπό τον Ε. Τατάρ και η Άγκυρα, άλλαξαν πολιτική και ζητούν «δύο κράτη». Χρειάζεται με ένταση να απορρίπτουμε την ιδέα για «δύο κράτη», γιατί είναι μια παντελώς απαράδεκτη θέση. Η απόρριψη δεν αρκεί, χρειάζεται να πείσουμε ότι θέλουμε την διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα όπως περιγράφεται στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και στις σχετικές συγκλίσεις.
Η Κύπρος γιορτάζει την Ανεξαρτησία της. Είναι μια σημαντική ημέρα για όλους τους Κυπρίους. Όσο όμως η Κύπρος είναι μισή, η επέτειος της Ανεξαρτησίας είναι και μια ημέρα που καλούμαστε να απαντήσουμε τα κρίσιμα ερωτήματα. Πώς θα αποτρέψουμε την διχοτόμηση; Πώς θα κατακτήσουμε το στόχο της επανενωμένης Κύπρου;
