18.9 C
Paphos
Friday, March 29, 2024

Σαν αράπικο παζάρι…

χρηστος χαλικιοπουλοςτου Χρήστου Χαλικιόπουλου

Κάτι σαν να ξεσπά ξαφνική μπόρα στο παναϋρι του Κατακλυσμού έμοιαζε η τελευταία συνεδρία της βουλής. Μικροπωλητές αλαφιασμένοι να τα μαζεύουν όπως –όπως, να σκεπάζουν με μουσαμάδες την πραμάτεια τους, να κάνουν τις τελευταίες εμπορικές συναλλαγές στα γρήγορα, φωνές, νεύρα, καβγάδες, ένα θεαματικό μπάχαλο… Θα ήταν έκπληξη αν ήταν διαφορετικά. Αν το αποχωρών βουλευτικό σώμα διέψευδε την απαξιωτική εικόνα που είχε χτίσει μέχρι σήμερα στα μάτια του λαού. Θα ήταν έκπληξη αν στην τελευταία συνεδρία δεν στρίμωχναν καμιά εξηνταριά νομοσχέδια να τα ψηφίσουν επί τροχάδην, με τροπολογίες της τελευταίας στιγμής, με κολπάκια και πολιτικαντισμούς. Αξιόγραφα, μίζες, παζαρέματα, διανθισμένα με τσαμπουκάδες και ξιτιμασιές, όλα εκεί ένας σωρός και βάλε τώρα που γυρίζει, όλα τα σφάζουμε όλα τα μαχαιρώνουμε. Θα ήταν ευχάριστη έκπληξη, αν έστω και την υστάτη επεδείκνυαν μια σχετική σοβαρότητα, έτσι για την υστεροφημία, βρε αδελφέ. Για να μην λέει ο κόσμος ότι ακόμη και την τελευταία μέρα το σκηνικό έμοιαζε με αράπικο παζάρι.

Όπως και να το κάνουμε, βέβαια, η εντύπωση παραμένει. Ο απολογισμός λέει ότι η αποχωρούσα βουλή έχει καταχωρηθεί στη συλλογική μνήμη ως κατώτερη των περιστάσεων. Έστω και αν δεν είναι σωστό να γενικεύουμε, διότι ασφαλώς υπήρξαν και σοβαρές και αξιόλογες παρουσίες στα βουλευτικά έδρανα. Έστω και αν η περασμένη πενταετία υπήρξε εξαιρετικά ζόρικη για την Κύπρο, με τραγικά συμβάντα, όπως την φονική έκρηξη στο Μαρί, με «κουρέματα» και καταρρεύσεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Η γενική αίσθηση είναι ότι κάπου χάθηκε η μπάλα. Κάπου τα γεράκια των τραπεζών έκαναν τα κόλπα τους, έκοβαν και έραβαν κατά πως γούσταραν την μοίρα του τόπου και οι βουλευτές μας απλά χάζευαν με το στόμα ανοιχτό, χωρίς να καταλαβαίνουν, οι περισσότεροι, τι συμβαίνει, ενώ κάποιοι άλλοι μάλιστα έβγαιναν και με ύφος χιλίων καρδιναλίων δήλωναν ότι έχουμε τους καλύτερους τραπεζίτες του κόσμου. Έτσι είναι, κάποιες ατάκες δεν ξεχνιούνται…

Βαρύτατες λοιπόν οι ευθύνες των αποχωρούντων βουλευτών μας, στο πλαίσιο ασφαλώς των αρμοδιοτήτων τους. Βαρύτατες οι ευθύνες του κομματικού κατεστημένου που είτε είχε αποκοιμηθεί στου καραβιού την πλώρη, την ώρα που τραβούσαμε για τα βράχια, είτε είχε αναλάβει τον ρόλο του υπηρέτη του οικονομικού κατεστημένου φορτώνοντας την οικονομική κρίση στις πλάτες των εργαζομένων και γενικότερα των μικρομεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας. Και όλα αυτά διανθισμένα, όπως είπαμε, με κωμικοτραγικές καταστάσεις, με φαιδρότητες και κουτσαβακισμούς, με φωτογραφίες κάτω από φουστάνια, με πόζες πάνω από πιατέλες με αμπελοπούλια και με βουλευτικά αυτοκίνητα να κάνουν ράλι στον αυτοκινητόδρομο και να πουλούν και τσαμπουκά στους τροχονόμους.

Η ταχύτητα σκοτώνει

Στο ζενίθ η απαξίωση και δυστυχώς αυτή η αίσθηση κατάντιας της πολιτικής και κομματικής ζωής του τόπου είναι ότι χειρότερο σε καιρούς γκρίζους και θολούς, όπου αμφισβητείται η λαϊκή βούληση και η δημοκρατία. Σε καιρούς όπου τα ιερατεία των Βρυξελλών και του ΔΝΤ, τεχνοκράτες και τσιράκια και αυτοί ενός άλλου οικονομικού κατεστημένου πλασάρονται ως σωτήρες, αδιαφορώντας ακόμα και για τα προσχήματα και οδηγούν τους λαούς σε καταστάσεις οικονομικού ολοκληρωτισμού. Αυτό είναι το χειρότερο. Η αίσθηση ότι δεν μπορείς να αυτοκυβερνηθείς και ότι οι κοινοβουλευτικοί σου εκπρόσωποι είναι για τα πανηγύρια ή έστω για δευτερεύοντα ζητήματα, σε επίπεδο μουχτάρη και κοινοτικού συμβουλίου.

Και τώρα τι; Νέα «θα» στο παζάρι, φερέλπιδες νεαροί και νεαρές, αυτόκλητοι σωτήρες, που ευαγγελίζονται την «αλλαγή» και που μόνο που τους βλέπει κανείς, τους περισσότερους απ’ αυτούς, τον πιάνουν τα γέλια. Από κοντά και οι παλιές καραβάνες. Άλλοι με την αλαζονεία της κομματικής σιγουριάς, άλλοι στα παραμάγαζα του ρουσφετιού. Εντάξει, δεν είναι όλα μαύρα, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις του κανόνα. Με αυτές τις εξαιρέσεις ας δουλέψουμε…

Support Local Business

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ