Στη δημοσιότητα έδωσε σήμερα (2/12) ο Υπουργός Εσωτερικών, Κωνσταντίνος Πετρίδης την πρόταση του για τη συνένωση Δήμων.
Συγκεκριμένα σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο απερχόμενος Υπουργός Εσωτερικών σε σχέση με το Δήμο Πέγειας και τις κοινότητες Κισσόνεργας, Χλώρακας, Λέμπας και Έμπας ανέφερε τα εξής:
Ως προς το Δεύτερο Δήμο της Επαρχίας Πάφου, η εισήγηση αφορά την συνένωση της Πέγειας με τις όμορες Κοινότητες Έμπας, Λέμπας, Κισσόνεργας και Χλώρακας (Δήμος Δυτικής Πάφου).
Ο Νέος Δήμος θα έχει πληθυσμό 17,000 κατοίκων, κάτι που συνεπάγεται αύξηση πληθυσμού κατά 76%, ενώ η έκταση θα μεγαλώσει κατά 23%, κάτι που θα επιφέρει ενοποίηση του παραλιακού μετώπου μέχρι τα δυτικά όρια του Δήμου Πάφου, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για την Επαρχία.
Η συνένωση αυτή θα οδηγήσει σε σημαντική βελτίωση των υπηρεσιών των κατοίκων των κοινοτήτων, σε πολλαπλασιασμό των κονδυλίων ανά κάτοικο, αλλά το πιο σημαντικό θα προσφέρει τεράστιες δυνατότητες ενιαίας τουριστικής ανάπτυξης κατά μήκος του παραλιακού μετώπου, εκμεταλλευόμενη και τις συνέργειες οι οποίες θα προκύψουν με τον όμορο δήμο Πάφου. Ο δε αριθμός των επαγγελματικών υποστατικών του Νέου Δήμου θα τριπλασιαστεί και θα αγγίξει τα 1700, καταδεικνύοντας ότι ο νέος δήμος θα είναι ισχυρός και οικονομικά βιώσιμος.
Όσον αφορά το μέσο κατά κεφαλήν κόστος παροχής υπηρεσιών προς τους πολίτες η διεύρυνση του πληθυσμού θα οδηγεί σε σημαντικές εξοικονομήσεις, ειδικά για τους κάτοικους του Δήμου Πέγειας για τους οποίους το κόστος των παρεχομένων υπηρεσιών αναμένεται να μειωθεί γύρω στο 40% ή 300 ευρώ τον χρόνο. Οι συνολικές εξοικονομήσεις που θα προκύψουν θα ανέρχονται σε πέραν των 2.5 εκ. Ευρώ ετησίως.
Η δημιουργία δύο δήμων στα Νότια της Επαρχίας Πάφου είναι κατά την άποψη μου η πιο ορθή υπό τις περιστάσεις επιλογή. Περαιτέρω κατακερματισμός θα οδηγούσε αναμφίβολα σε παρόμοιες με την σημερινή κατάσταση στρεβλώσεις και δεν θα προέκυπταν ουσιαστικές εξοικονομήσεις.
Η δεύτερη επιλογή θα ήταν η δημιουργία ενός Δήμου από την Πέγεια μέχρι το αεροδρόμιο, που είναι και το σενάριο που σύμφωνα με τη μελέτη μας αποδίδει τις περισσότερες εξοικονομήσεις. Σε μια τέτοια περίπτωση όμως θα προέκυπταν προβλήματα ενδοδημοτικής συνοχής λόγω ανομοιογενών σήμερα περιοχών, συντονισμού και οργάνωσης.
