Η αστυφιλία ως φαινόμενο άρχισε να παρουσιάζεται από τα πολύ παλιά χρόνια. Δεν είναι ένα σύγχρονο πρόβλημα, που παρουσιάστηκε τις τελευταίες δεκαετίες στα χωριά και τις απομακρυσμένες περιοχές της υπαίθρου, αλλά μια συνήθεια του ανθρώπου που ξεκίνησε από την αρχαιότητα, όταν οι άνθρωποι με τις οικογένειές τους εγκατέλειπαν τους μικρούς οικισμούς καταφεύγοντας σε μεγαλύτερες περιοχές με περισσότερο κόσμο και περισσότερη ζωή, τις μετέπειτα πόλεις. Η συμπεριφορά αυτή συνεχίστηκε αδιάκοπα στο πέρασμα του χρόνου σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης.
Tα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια αναστροφή αυτής της ροής με αρκετούς νέους που ζουν στην ύπαιθρο είτε να παραμένουν είτε να εγκαταλείπουν τις πολύβουες αστικές περιοχές και να επιλέγουν την επαρχία, την ύπαιθρο ή ακόμη και την ίδια τη φύση για να συνεχίσουν τη ζωή τους και να δημιουργήσουν.
Το PafosPress.com συνομίλησε με μια νέα και ιδιαίτερα δραστήρια επιχειρηματία για την απόφασή της να μείνει και να το παλαίψει στην ύπαιθρο.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ-ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ 38 χρονών, ιδιοκτήτρια ταβέρνας «Παγκράτιος» – Μηλιού
Η Κατερίνα είναι μητέρα τεσσάρων ανήλικων παιδιών. Αν και γεννήθηκε σε ένα μεγάλο χωριό της Πάφου, την Κισσόνεργα, 5 λεπτά δίπλα από την πόλη, τα τελευταία επτά χρόνια αποφάσισε να κάνει στροφή στην ύπαιθρο και να ανοίξει μια ταβέρνα σε ένα μικρό χωριό που οι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν τους 75, τη Μηλιού. Η ταβέρνα «Παγκράτιος», γνωστή και φημισμένη πλέον ανά το παγκύπριο με γαστρονομικές βραβεύσεις αλλά κυρίως με φήμη που κάλυψε όλο το γεωγραφικό φάσμα του νησιού, είναι δημιούργημα με κόπο, ιδρώτα και πολλές ώρες εργασίας της ίδιας και της οικογένειάς της.
Η Κατερίνα είναι μητέρα τεσσάρων ανήλικων παιδιών. Αν και γεννήθηκε σε ένα μεγάλο χωριό της Πάφου, την Κισσόνεργα, 5 λεπτά δίπλα από την πόλη, τα τελευταία επτά χρόνια αποφάσισε να κάνει στροφή στην ύπαιθρο και να ανοίξει μια ταβέρνα σε ένα μικρό χωριό που οι κάτοικοί του δεν ξεπερνούν τους 75, τη Μηλιού. Η ταβέρνα «Παγκράτιος», γνωστή και φημισμένη πλέον ανά το παγκύπριο με γαστρονομικές βραβεύσεις αλλά κυρίως με φήμη που κάλυψε όλο το γεωγραφικό φάσμα του νησιού, είναι δημιούργημα με κόπο, ιδρώτα και πολλές ώρες εργασίας της ίδιας και της οικογένειάς της.
Η απόφαση πάρθηκε, όπως μας λέει, αφού η ίδια και ο σύζυγός της ο Νεόφυτος ήθελαν να δώσουν ζωή στο χωριό της καταγωγής τους. Το ανακαινισμένο σπίτι του παππού αποτέλεσε την αφορμή σε μια περίοδο που στο χωριό δεν υπήρχε ούτε μια ταβέρνα, ένα μπακάλικο ή έστω ένα καφενείο.
Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από την ανταπόκριση του κόσμου, αναφέρει, ενώ ερμηνεύει ως ένα θαύμα την επιτυχία της ταβέρνας σε ένα τόσο μικρό χωριό. Η δική μας επιτυχία είναι μια απόδειξη, σημειώνει, ότι όταν αφοσιωθείς σε κάτι με αγάπη, μεράκι και ζήλο μπορείς να πετύχεις όπου και αν βρίσκεσαι.
Οι δυσκολίες παρόλα αυτά είναι πολλές, αναφέρει η Κατερίνα. «Είναι πολύ δύσκολο για μια γυναίκα και ειδικά για μια μάνα με τέσσερα παιδιά να είναι και σύζυγος, και μητέρα και στην ταβέρνα να αφιερώνει τόσες πολλές ώρες. Ευτυχώς σε αυτήν την απόφαση είχαμε την καθολική στήριξη των οικογενειών μας και μπορέσαμε να τα καταφέρουμε», εξηγεί. «Σήμερα, αν και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους, δεν μπορούμε να μην κοιτάξουμε πίσω και να δούμε τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε. Την έλλειψη στήριξης ή καλύτερα τις δυσκολίες που παρουσιάζονται στον δρόμο σου από τις κρατικές υπηρεσίες ή ακόμη και από τον ίδιο τον θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης», σημειώνει.
«Οι προκλήσεις που σήμερα έχουμε να ξεπεράσουμε είναι να μπορέσουμε να προσελκύσουμε κόσμο. Δεν είναι εύκολη η επιβίωση, αν και δεν έχουμε παράπονο, αφού λόγω της εμπειρίας μας πλέον τα πάμε περίφημα. Δυστυχώς στηριζόμαστε σε μεγάλο βαθμό μόνο στα Σαββατοκύριακα και τις αργίες, αφού καθημερινές ο κόσμος δεν είναι εύκολο να έρθει στη Μηλιού, ειδικά την νύκτα και ειδικά με το συγκεκριμένο οδικό δίκτυο αλλά και τις καιρικές συνθήκες από το φθινόπωρο και μετά ειδικά αν βρέχει», εξηγεί.
Στην ερώτηση τη θα συμβούλευε μια νέα γυναίκα που σκέφτεται να ασχοληθεί με κάτι στην ύπαιθρο, η Κατερίνα είναι λιτή και ουσιαστική στις «υποδείξεις» της: «Να έχει υπομονή, αγάπη, δύναμη και ζήλο για εκείνο που θα αποφασίσει να κάνει. Σημαντικό είναι επίσης να αγαπάς τον τόπο σου και να κάνεις ό,τι επιθυμείς με την όρεξή σου και με διάθεση, όχι με το ζόρι».
