Αποφασίζει πονηρά ο Ερντογάν να βάλει απ’ την πίσω πόρτα τον Μουστάφα Ακιντζί στη σύνοδο της Κωνσταντινούπολης και τα παίρνει προσωρινά στο κρανίο ο Πρόεδρος για την συμπαιγνία πίσω από την πλάτη του. Πανικός στα πεδία της καλής θέλησης και του λεγόμενου καλού κλίματος. Μα για ένα δείπνο θα τα τινάξουμε όλα στον αέρα; Σιγά το πράγμα. Τι παιδιαρίσματα είναι αυτά; Ας μαζέψουμε το νου μας στο στόχο της λύσης, διαφορετικά λύση δεν βλέπουμε στον αιώνα τον άπαντα.
Αποφασίζει ο Ερντογάν, έτσι στο ξαφνικά, την ανάγνωση του Κορανίου στην Αγιά Σοφιά. Αμηχανία στα πεδία της καλής θέλησης και του λεγόμενου καλού κλίματος για την πρόοδο των συνομιλιών. Και τώρα τι λέμε; Εντάξει μωρέ, σουλτάνος είναι, οξύθυμος είναι, ολίγον μεγαλομανής είναι, αν κάνει και καμιά στραβή δεν χάθηκε ο κόσμος. Ας μην εκληφθεί ως πρόκληση. Στο κάτω- κάτω και η Αγιά Σοφιά τζαμί ήταν για τετρακόσια χρόνια, μετά έγινε μουσείο και μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς και επίσης κάναμε κι εμείς πολλά. Ένας μήνας είναι αυτός θα περάσει. Πιθανόν να μπορέσουμε να τον εντάξουμε σε κάποιο χάπενινγκ πολυπολιτισμικής όσμωσης.
Συνεχίζει ο Ερντογάν να θεωρεί βιλαέτι του το μισό Αιγαίο, συνεχίζει τα «μπες-βγες» και τις προκλήσεις. Σιωπή στα πεδία της καλής θέλησης και του λεγόμενου καλού κλίματος. Στο κάτω-κάτω ας του απαντήσουν οι Καλαμαράδες. Εμείς πρέπει να μείνουμε επικεντρωμένοι στον στόχο της λύσης.
Η ταχύτητα σκοτώνει
Συνεχίζει ο Ερντογάν σταθερά και με κάθε ευκαιρία να μην μας αναγνωρίζει ως κράτος. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, στα πεδία της καλής θέλησης και του λεγόμενου καλού κλίματος. Υπάρχουμε; Δεν υπάρχουμε; Σ’ αυτό το σημείο πιάνουμε και το μαστίγιο για το αυτομαστίγωμα. Θυμόμαστε κάθε στραβό που συνέβη από το 1960 και εντεύθεν. Θυμόμαστε το σύνταγμα του 60, θυμόμαστε την δικοινοτικότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας, τις ταραχές του 63-64, και καταλήγουμε. Γιατί έχουμε κράτος; Σιγά το κράτος. Έτσι λειτουργούν τα κράτη; Ψευδοκράτος απ’ εκεί, ψευδοκράτος κι απ’ εδώ. Ένα ψευδοκράτος διαφθοράς και κομπίνας. Σιγά τη σοβαρότητα που έχουμε. «Ελληνοκυπριακή Διοίκηση» και πολύ μας πέφτει.
Συνεχίζει ο Ερντογάν να θεωρεί επαρχία της Τουρκίας τα κατεχόμενα. Συνεχίζεται το αυτομαστίγωμα στα πεδία καλής θέλησης. Και εξάλλου, δεν το είπε ποτέ ακριβώς έτσι. Μην υπερβάλουμε.
Αποφασίζει το ΡΙΚ να μην δείχνει τις διαφημίσεις των τουρκικών αερογραμμών, κατά τη διάρκεια του Γιούρο. Ζητά την άδεια της ΟΥΕΦΑ. Συμφωνεί η ΟΥΕΦΑ, κατανοώντας το θέμα. Χαμός στα πεδία της καλής θέλησης και του λεγόμενου καλού κλίματος. Μα έτσι θα κάνουμε χωριό, με ψυχροπολεμικό κλίμα και αποφάσεις που υπονομεύουν το καλό κλίμα το συνομιλιών και μας εκθέτουν; Δεν μας παρατούν στην ησυχία μας οι σούπερ –πατριώτες που θυμήθηκαν ξαφνικά τις τουρκικές αερογραμμές. Τι προσπαθεί να παραστήσει το ΡΙΚ; Τον Ντέιβιντ Κόπερφιλντ και να τις εξαφανίσει; Ότι και να κάνει αυτές θα υπάρχουν και επιπλέον θα μας πιάσουν στο δούλεμα και οι Ευρωπαίοι με αυτά τα μασκαραλίκια που κάνουμε. Εξ άλλου γιατί το κάνει τώρα το ΡΙΚ; Γιατί μια άλλη φορά έκανε τα στραβά μάτια. Γιατί δεν δείχνει λίγη καλή θέληση; Μ’ αυτά τα μυαλά που κουβαλάμε στο τέλος θα χάσουμε ολόκληρη την Κύπρο.
Και τι ήταν αυτό, πάλι, που δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος περί της σημασίας να υπάρξει μια σαφής εικόνα για το πού βρισκόμαστε; Απαισιόδοξο ακούγεται. Μπορεί να μην ξέρουμε αν υπάρχουμε ως κράτος, όμως αυτό ακούγεται απαισιόδοξο. Είναι καιρός, πιστεύουμε, να βγει ο κ. Άιντα να μας πει ξανά κάτι για τη συναστρία του. Είναι καιρός, να ακούσουμε κάτι για το μομέντουμ από τον κ. Μπάιντεν. Και επιπλέον οι δύο ηγέτες, ο κ. Αναστασιάδης και ο κ. Ακιντζί, να εντατικοποιήσουν τους καφέδες και τις κοινές εμφανίσεις τους σε γυμνάσια, δημοτικά νηπιαγωγεία. Προχωράμε! Κι ας μείνουν στη μιζέρια τους οι λυσοφοβικοί, οι απαισιόδοξοι, οι διστακτικοί, οι προβληματισμένοι και γενικά όλοι αυτοί που δεν βλέπουν το μομέντουμ. Αυτοί, δεν ξέρουν τι τους γίνεται.