Μια λεπτή γραμμή…

ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΥΡΟΣΠέτρος Μαύρος - Ταβερνιάρης

Αυτό χωρίζει την ζωή από τον θάνατο. Μια λεπτή γραμμή που αν είσαι τυχερός και έχεις στο πλάι σου τους γιατρούς και τους νοσηλευτές του Νοσοκομείου Πάφου αυτή την λεπτή γραμμή τη  κρατούν με νύχια και με δόντια στη απ’ εδώ πλευρά του τοίχου.

Ακούγονται πολλά από πολλούς για το Νοσοκομείο Πάφου, εγώ θα πω απλά ευχαριστώ. Τις τελευταίες 17 μέρες είχα τη «τιμή» να είμαι ένοικος της μονάδας Εντατικής Θεραπείας (13 μέρες) και της πνευμονολογικής κλινικής (Πνευμονία) . Το μόνο μου παράπονο η θέα. Από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο νοσηλευτή που πέρασε από δίπλα μου και με περιέθαλψε έχω μόνο να του πω ευχαριστώ.

Για τη ομάδα γιατρών που στάθηκε και πολέμησε δίπλα μου για να μην βλέπω σήμερα τα ραδίκια ανάποδα νιώθω απεριόριστο σεβασμό και ευγνωμοσύνη. Επαγγελματίες μέχρι το κόκκαλο, «απάνθρωπα» σκληροί και πραγματιστές, μεθοδικοί και πολεμιστές πρώτης γραμμής που με έβαλαν να αναπνεύσω τη δική μου ζωή χωρίς να χάσουν ένα χιλιοστό από τον στόχο τους.

Η ταχύτητα σκοτώνει

Και τώρα μια ευχή. Εύχομαι σε όλους να έχουν την υγεία τους, να μην χρειαστεί ποτέ να περάσουν κάτι παρόμοιο, αλλά ειδικά εύχομαι στο Πρόεδρο του ΔΗΣΥ, στον Υπουργό Οικονομικών και σε όλους τους άλλους αξιωματούχους που τα βάζουν με την υγεία, να μην τους χρειαστεί να τους αλλάξουν πανιά…. Γιατί για να αλλάξεις πανιά σε τόσο κόσμο κάθε μέρα θέλει αρετή και τόλμη, και τα 900 ευρώ που θέλετε να πληρώνετε τους νοσηλευτές είναι ένδειξη ανανδρίας κύριοι.

Το να έρχεσαι καθημερινά αντιμέτωπος με τον ανθρώπινο πόνο και να πρέπει να κάνεις τη δουλειά σου ψυχρά και καλά θέλει αρετή και τόλμη. Το ελάχιστο που θα μπορούσατε να κάνετε κύριε Αβέρωφ και λοιποί είναι να σεβαστείτε τα πτυχία αυτών των παιδιών, όχι μόνο τα πανεπιστημιακά που τα παίρνει ο οποιοσδήποτε αλλά τα άλλα πτυχία που εσείς σε όσα Χάρβαρντ και να πάτε ποτέ δεν θα αποκτήσετε.  Όταν, ω μη γένοιτο,  χρειαστείτε κύριοι να σας αλλάξουν το πανί σας στην εντατική τότε θα έρθετε κι εσείς δίπλα μου, με το κεφάλι σκυμμένο από σεβασμό και να λέτε ευχαριστώ και τότε θα αναγνωρίσετε τα πτυχία εκείνων των παιδιών.

Κι αν γι αυτή την αναγνώριση οι νοσηλευτές πρέπει να απεργήσουν, να το κάνουν, όλοι, και να αφήσουν τις συντεχνίες τους σύξυλες, να βγουν στους δρόμους και να φωνάξουν όλοι μαζί χωρίς διαχωρισμούς και κομματικά κριτήρια, να δώσουν τη μάχη χωρίς να σκεφτούν το μετά, γιατί μετά πρέπει πάλι να μπουν στους θαλάμους και να δώσουν την άλλη μάχη, τη μάχη όλων μας που χρειαζόμαστε ένα σύστημα υγείας που να μην είναι τόσο σαθρό.

Υ.Γ: Όσο για το φαγητό του Νοσοκομείου Πάφου θέλω να δώσω τα συγχαρητήρια μου στο Σεφ. Ειδικά για το κοτόπουλο στο φούρνο και το ψάρι.

 

Support Local Business