Ο κόσμος δεν πάει καλά γενικώς. Τους περισσότερους τους ενδιαφέρει μόνο να περνούν καλά. Ένα τεράστιο κρεβάτι έχει καταντήσει η Κύπρος και όλοι τσακώνονται μεταξύ τους, αναλύουν τα πάντα μέχρι και την τελευταία ασήμαντη λεπτομέρεια, απλά επειδή δεν έχουν κάτι άλλο να ασχολούνται.
της Τζούλης Χρίστου
Όλοι πάσχουν από μία δόση ψυχασθένειας, θα έλεγα, αν και γιατρός δεν είμαι. Έχουν την εντύπωση ότι όλοι θέλουν να τους κάνουν κακό και προσπαθούν να βρουν τρόπους να επιβιώσουν. Ανεμόμυλους πολεμάνε, όπως ο Δον Κιχώτης. Που να το αποδώσω δεν ξέρω. Ίσως να φταίει η οικονομική κρίση, οι ανθρώπινες σχέσεις που έχουν γίνει τόσο επιφανειακές, η μοναξιά και ας μην είναι μόνοι, ίσως και οι αξίες που έχουν ξεφτίσει.
Όλοι έχουν βαλθεί να υποδείξουν στους άλλους ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος, τι πρέπει να κάνουν και τι δεν πρέπει και ποιο δρόμο να ακολουθήσουν. Έκαναν και κάνουν αγώνα για να εγκαταστήσουν με το ζόρι στα κεφάλια των άλλων τα δικά τους στερεότυπα, τους δικούς τους κανόνες, τους άγραφους νόμους της κοινωνίας, που ανέκαθεν καννιβαλλίζουν τη ψυχή μας. Αν κάνοντας το σωστό, όμως, επιλέγουν ασυνείδητα κάποιοι τη δυστυχία τους; Αν επιλέγοντας το δρόμο που άλλοι τους υποδεικνύουν, γκρεμοτσακίσουν στο τέλος τα όνειρά τους; Άσε καλύτερα. Οι πλείστοι το παίζουν καθωσπρέπει. Προσποιούνται τους σωστούς και ας είναι δήθεν. Πολύ κομπλεξικοί έχουν γίνει οι άνθρωποι τελευταία. Ξεχνούν βέβαια πως από το απόλυτο μηδέν έχουν αποκτήσει χρήματα ορισμένοι ή από ένα τίποτα τα έχουν χάσει όλα ξαφνικά ή δεν αποκλείεται να τα χάσουν. Όταν από τα αλώνια βρίσκεσαι ξαφνικά και χωρίς να το συνειδητοποιήσεις στα σαλόνια, καθόλου δύσκολο δεν είναι να ξαναγυρίσεις εκεί απ’ όπου ξεκίνησες.
Ποιος ξέρει ποιο είναι τελικά το σωστό και ποιο όχι; Υπάρχει σωστό και λάθος; Πολύ υποκειμενικές έννοιες και οι δυο.
Μακάρι οι άνθρωποι να ξεπεράσουν τα κόμπλεξ και την κακία τους, τις εμμονές τους, ούτως ώστε να ζήσουν και να χαρούν κάποιες καταστάσεις και την παρουσία κάποιων ατόμων στη ζωή τους οι ίδιοι πριν τους διώξουν όλους άθελά τους με τον τρόπο τους και από την άλλη, να μην ταλαιπωρούν τον κόσμο.
