Ο πιο πάνω διάλογος θα μπορούσε να ήταν υποθετικός, θα μπορούσε επίσης να είναι σάτιρα ενός standup comedy, θα μπορούσε να είναι μια στιχομυθία μιας κωμωδίας στην Κύπρο, έλα όμως που δεν είναι.
Κύριε δεν βλέπεις ότι εδώ είναι πεζόδρομος;
Πεζόδρομος; Ακούεις και σου πελλάρες
Μα τι πελλάρες κύριε; Είναι πεζόδρομος δεν δικαιούστε να παρκάρετε εδώ
Δεν κανεί που δεν έχει κόσμο εννα μας απαγορεύσουν να πάμε και όπου θέλουμε
Μα κύριε τι σημασία έχει αν έχει κόσμο ή όχι. Απαγορεύεται να είσαστε εδώ σταθμευμένος
Μάνα μου εγώ είμαι Κυπραίος και όπου θέλω πάω, έχεις πρόβλημα;
Τα πιο πάνω κωμικοτραγικά, με την απείρου κάλλους μα κυρίως θράσους απάντηση στο τέλος έλαβαν χώρα στο κέντρο της Πάφου όταν μια νεαρή θέλησε να ζητήσει τον λόγο από κάποιον οδηγό που εδώ και μέρες πεισματικά μπαίνει στον πεζόδρομο και αφήνει το όχημα του όπου φτάσει.
Με πόση σοβαρότητα αντιμετωπίζουμε τέτοια θέματα το έχουμε αποδείξει πολλάκις δεν χρειαζόμαστε αυτά τα παραδείγματα για να πειστούμε.
Το θέμα είναι βέβαια και πως ο Δήμος παρεμβαίνει σε αυτή την κατάσταση και αν όντως παίζει ρόλο το ότι δεν έχει κίνηση το παζάρι άρα …“αφήστε σιορ τον κόσμο να παρκάρει όπου θέλει, σιγά το πράμα”.
