Μια άσχημη εικόνα θα συναντούσε κάποιος αν επισκεπτόταν σήμερα την κοινότητα Φοίτης στην Πάφο και συγκεκριμένα τον αιωνόβιο και φημισμένο δρυ της Ακρικούς ηλικίας 800 χρόνων ο οποίος θεωρείται ως ο μακροβιότερος στην Κύπρο.
Το σημείο όπου βρίσκεται ο δρυς, πάλαι ποτέ αξιοθέατο της κοινότητας, μοιάζει σήμερα εγκατελειμμένο και ο περιβάλλοντας χώρος μόνο δεν τιμά το Κοινοτικό Συμβούλιο.
Το PafosPress.com μετά απο καταγγελία που έλαβε παρουσιάζει σήμερα την εικόνα εγκατάλειψης και την ασχήμια που παρατηρείται στο σημείο για το οποίο υπεύθυνο είναι αποκλειστικά το Κοινοτικό Συμβούλιο Φοίτης που να σημειωθεί στην ιστοσελίδα του διαφημίζει δεόντος το δρυ και τη παλιόβρυση της «Ακρικούς».
Να σημειωθεί ότι το δέντρο αυτό εδώ και μερικά χρόνια έχει κηρυχθεί διατηρητέο και το Τμήμα Δασών έχει αναλάβει τη φροντίδα και συντήρησή του.
Τι λέει η Έπαρχος Πάφου, Μαίρη Λάμπρου;
Την κατάσταση που επικρατεί στο σημείο θέσαμε ενώπιον της Επάρχου Πάφου, Μαίρης Λάμπρου, η οποία εξέφρασε τη λύπη της για την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα ο χώρος.
“Είμαι ενήμερη για τις καταγγελίες, ανέφερε, αφού μόλις πολύ πρόσφατα και η Επαρχιακή Διοίκηση δέχθηκε παρόμοια παράπονα. Ενημερωτικά να σας πω ότι πριν μερικά εικοσιτετράωρα την κοινότητα, για να διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι την κατάσταση, επισκέφθηκε βοηθός επόπτρια ενώ στις αμέσως επόμενες ημέρες θα πράξω και γω το ίδιο.
Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή η εικόνα δεν τιμά κανένα και πολύ περισσότερο μια μικρή κοινότητα η οποία θέλει να προσελκύει και τουρισμό ντόπιων και ξένων. Είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του Κοινοτικού Συμβουλίου η καθαριότητα και δεν χωράει καμία δικαιολογία για την αδράνεια που επιδεικνύεται.
Ο Περι Κοινοτήτων Νόμος είναι ξεκάθααρος σε τέτοιες περιπτώσεις και αρμοδιότητα έχει μόνο η κοινότητα. Θα επισκεφθούμε την Φοίτη και θα μεριμνήσουμε να αποκασταθεί αυτή η άσχημη εικόνα γιατί δεν μπορεί ενόψει και καλοκαιρινής περιόδου οι επισκέπτες να φεύγουν απο την Επαρχία μας με τέτοιες εικόνες στο μυαλό τους.
Η φωτογραφία που ακολουθεί είναι απο την ιστοσελίδα του Κ.Σ. Φοίτης όπως έπρεπε να είναι δηλαδή σήμερα ο χώρος και όχι όπως είναι.