Τα όσα ποικιλοτρόπως και σε πολλαπλό επίπεδο ταλανίζουν τον τόπο μας, έχουν να κάνουν εν μέρει με τη δική μας πολιτική «ωριμότητα» και το επίπεδο στο οποίο είμαστε ικανοί να κάνουμε ή έστω να αποδεχτούμε τις οποιοσδήποτε εκπτώσεις και τα οποιαδήποτε κακώς κείμενα.
Το πιο πάνω γεγονός ενισχύεται από την επικρατούσα τάση, να ιεραρχούμε το ατομικό και το μικροσυλλογικό όφελος πιο πάνω από το καλώς νοούμενο συλλογικό συμφέρον. Συνεπώς, σε όλες ανεξαιρέτως τις εξουσίες του κράτους μας (Εκτελεστική, Νομοθετική, Δικαστική) και σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης, βλέπουμε διαρκώς να υφίστανται στρεβλώσεις και να παρατηρούνται εκπτώσεις και πλημμελείς ασκήσεις καθηκόντων, με αποτέλεσμα είτε να βλέπουμε αξιωματούχους να έρχονται αντιμέτωποι με ποινικά αδικήματα, είτε να βλέπουμε το “νομότυπο” να υπερβαίνει την ηθική υπόσταση του νόμου και να αθωώνει άπαντες…
Σε αρκετές δε περιπτώσεις εμείς οι πολίτες αντί να εννοήσουμε τις πραγματικές διαστάσεις των απαιτούμενων αλλαγών, και να αντιληφθούμε ότι σε μεγάλο βαθμό η πραγματική «αλλαγή» πρέπει να προέρχεται εκ των “έσσω”, επικεντρωνόμαστε σε μια στείρα και εν γένει υποκειμενική κριτική και ενοχοποιούμε ή ηρωοποιούμε (αναλόγως) τον οποιοδήποτε αξιωματούχο, θεσμό ή φορέα θεωρούμε υπεύθυνο για το ό,τι μας ταλανίζει.
Παραδείγματος χάριν, ενώ παρακολουθούμε τον δήμαρχο Πάφου τον τελευταίο διάστημα να απολαμβάνει τους καρπούς μιας κατά κανόνα επιτυχούς πορείας και δικαίως να εξαργυρώνει τον οποιοδήποτε θετικό αντίκτυπο με κεντρικό σύνθημα “Η Πάφος αλλάζει”, παρατηρούμε με λύπη ότι ο μέσος δημότης της πόλης δεν έχει αντιληφθεί το πραγματικό νόημα και τις πραγματικές διαστάσεις της λεγόμενης και απαιτούμενης “αλλαγής”.
Βλέπουμε αφενός μια μερίδα συμπολιτών μας, ενδεχομένως τυφλωμένους από προσωπικά ή μικροπολιτικά πάθη και εμπάθειες, να προσπαθούν με κάθε τρόπο να υποβαθμίσουν ή και ακόμη να μηδενίσουν τη συμβολή του δημάρχου και του Δημοτικού Συμβουλίου στα όσα τεκταίνονται, επικαλούμενοι διάφορες καθ’ υπερβολή (κατά την άποψή τους) ενέργειες. Αφετέρου δε παρατηρούμε μια άλλη μερίδα συμπολιτών μας να αντιλαμβάνεται ως επιθετική ενέργεια την οποιαδήποτε προτροπή και να μην μπορεί να ανεχτεί έστω και την πλέον καλόπιστη κριτική σε βάρος «όμορων» αξιωματούχων.
Για παράδειγμα, σχολιάζοντάς σχετική διαδικτυακή καταχώριση με τίτλο “Η Πάφος αλλάζει;” και φωτογραφικό υλικό που έδειχνε την “υπό αλλαγή” Πάφο να παρουσιάζει μια τετριμμένη εικόνα, κάποιοι συμπολίτες μας, κρίνοντας μάλλον εξ ιδίων τα αλλότρια, εμφανίστηκαν να ενοχλούνται από την εν λόγω ανάρτηση και επικεντρώθηκαν στο να υπεραμυνθούν συγκεκριμένων αξιωματούχων. Κατ’ ουδένα λόγο όμως η προσθήκη ερωτηματικού στο εν λόγω σύνθημα δεν θα έπρεπε να αποδοθεί ως σε προσωπικό επίπεδο, αμφισβήτηση του οποιουδήποτε μιας και απώτερο σκοπό είχε απλά να θίξει μια γενικότερη νοοτροπία η οποία αρνείται να αλλάξει κατεύθυνση.
Σε αυτό το σημείο οφείλω να αναφέρω ότι η εν λόγω ανάρτηση, την οποία είχα κοινοποιήσει και εγώ, δεν εμφανίζεται πλέον πουθενά και προσωπικά θεωρώ πολύ λυπηρό το ενδεχόμενο να έχει αφαιρεθεί εσκεμμένα, μιας και αυτό προδίδει ότι σε μεγάλο βαθμό η κοινωνία μας βρίσκεται όμηρος ενός σαθρού πελατειακού/οπαδικού συστήματος, το οποίο αποστερεί από τους πολίτες τη δυνατότητα της ελεύθερης βούλησης και ως εκ τούτου, την καλλιέργεια της υγιούς κριτικής σκέψης και της αντικειμενικής θεώρησής τον πραγμάτων.
Προφανώς «το ψάρι βρομάει από το κεφάλι», ωστόσο στην προκειμένη, πέραν της εύστοχης αυτής ρήσης, ισχύει απόλυτα και η φράση ότι: «όταν οι ρίζες είναι σαθρές, το δέντρο είναι καταδικασμένο σε μαρασμό»… Με αυτά ολοκληρώνω τη σκέψη μου, με την παραίνεση ότι εμείς οι απλοί πολίτες οφείλουμε να γίνουμε καλόπιστοι, αντικειμενικοί και πρωτίστως ενεργοί πυλώνες της κοινωνίας, προκειμένου να ανατρέψουμε τα όσα μας ταλαιπωρούν και μας κρατούν δέσμιους σε ένα στρεβλό κοινωνικοπολιτικό σύστημα!
Χάρης Φ. Σοφοκλέους
Μέλος Πολιτικής Συγκλήτου Συμμαχίας Πολιτών
