Όπως ήταν αναμενόμενο η Ute Lemper μάγεψε το κοινό της Πάφου και παρά τον καιρό που δεν ήταν σύμμαχος χθες βράδυ οι παρευρισκόμενοι στο Μεσαιωνικό Κάστρο είχαν την μοναδική ευκαιρία να ταξιδέψουν με την ξεχωριστή παράσταση “Ένα Άγγιγμα της Αφροδίτης και άλλα Τινά.
H Ute Lemper φώτισε το τοπίο του κάστρου με ένα… άγγιγμα και μια συναυλία-παράσταση που ήταν αφιερωμένη στο πάθος του έρωτα και της ζωής τραγουδώντας με το δικό της ιδιαίτερο τρόπο μοναδικές στιγμές από τη μελοποιημένη ποίηση των Kurt Weill και Bertolt Brecht.
Η διάσημη ερμηνεύτρια τραγούδησε μερικές από τις πιο γνωστές μπαλάντες από τα έργα “Η Άνοδος και η Πτώση της πόλης Μαχαγκόνι” και η “Όπερα της Πεντάρας”. Την συνόδευσε η Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου σε διεύθυνση του Γιώργου Κουντούρη ενώ στις ενορχηστρώσεις ήταν ο Robert Ziegler με τη συνεργασία του Ιδρύματος της Συμφωνικής Ορχήστρας Κύπρου.
Δείτε πιο κάτω το βίντεο του συνάδελφου Γιώργου Σαββινίδη απο τη χθεσινοβραδινή ερμηνεία της Ute Lempe και αμέσως μετά το βίντεο διαβάστε λίγα λόγια για τη σπουδαία γερμανίδα ντίβα.
Ποιά είναι η Ute Lemper;
Η Ute Lemper είναι διεθνώς αναγνωρισμένη ως μια από τις σπουδαιότερες ερμηνεύτριες του Weill, από το Γερμανικό, Γαλλικό και Αμερικάνικο κεφάλαιο των συνθέσεών του. Η Ute συνεχίζει να εκπροσωπεί αυτό το είδος μουσικής και αυτόν τον τόσο μοναδικό συνθέτη. Ως αφοσιωμένη αφηγήτρια και ιστορικός, η ερμηνεύτρια με ευφυΐα, ένταση και φωνητική ποικιλία, θα μας ταξιδέψει μέσα από τη ζωή του Kurt Weill, στις οδυνηρές αλλά και τις ένδοξες στιγμές του.
Η Ute Lemper, θεωρείται η μούσα διάσημων δημιουργών που καλλιτέχνησαν αποκλειστικά για την ίδια αριστουργηματικά έργα, όπως οι χορογράφοι Maurice Béjart το «La Mort Subite» και Pina Bausch το «Weill Revue», ο συνθέτης Andrew Lloyd το μιούζικαλ «Cats», οι σκηνοθέτες Peter Greenaway την ταινία «Prospero’s books» και ο Robert Altman την ταινία «Prêt-à-Porter».
Μεγαλειώδη τραγούδια γράφτηκαν για την ίδια ή της παραχωρήθηκαν από τους Elvis Costello, Tom Waits, Philip Glass, Nick Cave. Eπιπλέον, ο σπουδαίος μαέστρος Zubin Mehta, την επέλεξε στο δικό του «στοίχημα ζωής», ως σολίστ μεγάλων κλασικών ορχηστρών (Βοστώνης, Λονδίνου, Ισραήλ), στα πιο φημισμένα θέατρα του κόσμου, από τη Σκάλα του Μιλάνου, το Piccolo Teatro και το Lincoln Center ως το Royal Hall και το Queen Elisabeth Hall, το Berlienr Ensemble και την Όπερα του Σίδνεϊ.
