17.9 C
Paphos
Friday, March 29, 2024

Οι Νεήλυδες και η επιπολάζουσα ληστεία

χρηστος χαλικιοπουλοςτου Χρήστου Χαλικιόπουλου

Ότι η Ιστορία είναι ένα επικίνδυνο μάθημα είναι γεγονός. Δεν είναι Μαθηματικά, δεν είναι Φυσική ούτε Χημεία. Η Ιστορία συμβάλει στη διαμόρφωση του πολίτη, καταγράφει την ιστορική μνήμη, ανακαλεί πράγματα που η ατομική μνήμη και εμπειρία δεν μπορεί να ανακαλέσει. Χωρίς την Ιστορία θα ήμασταν ως κοινωνία σαν ένας άνθρωπος που λόγω κάποιου ατυχήματος έχει πάθει αμνησία και δεν θυμάται τίποτα από το παρελθόν του. Κι όταν δεν θυμάσαι από πού έρχεσαι δεν ξέρεις ούτε πού πας. Κι όταν δεν μπορείς να μελετήσεις και να κρίνεις το παρελθόν, τότε η κρίση σου για το παρόν είναι κολοβή και χειραγωγείται πιο εύκολα. Γι’ αυτό και η Ιστορία είναι επικίνδυνο μάθημα. Γιατί η εκάστοτε εξουσία δεν επιθυμεί πολίτες που γνωρίζουν από πού έρχονται και πού πάνε. Πολίτες που να μπορούν να δουν το παρελθόν και μέσω αυτού το παρόν.

Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, σε διάφορες δημοσκοπήσεις που έχουν γίνει, τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ, ότι το μάθημα της Ιστορίας έρχεται τελευταίο ή από τα τελευταία στις προτιμήσεις των μαθητών. Ο λόγος είναι η μετατροπή του μαθήματος σε δυσνόητο, ασπόνδυλο, άχρωμο και αδιάφορο αφήγημα.

Η ταχύτητα σκοτώνει

Δεν είναι τυχαίο επίσης που τις τελευταίες δεκαετίες η Ιστορία κλήθηκε να διαδραματίσει τον καταλύτη και τον αναδιαμορφωτή της ιστορικής μνήμης και του αυτοπροσδιορισμού των λαών υπό το πρίσμα μιας υπερεθνικής ελίτ και της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Δεν είναι τυχαίο που ιδρύματα και ΜΚΟ ελεγχόμενες και χρηματοδοτούμενες από «χαϊδεμένα παιδιά» αυτής της Νέας Τάξης, τύπου Σόρος, βάλθηκαν να «βοηθήσουν» στην επανεγγραφή της Ιστορίας. Αυτές οι επανεγγραφές έχουν στόχο και προσπαθούν τα δημιουργήσουν μια πιο λάιτ ιστορική σούπα, εγκαθιδρύοντας ταυτόχρονα θεωρίες που εξισώνουν ιδεολογίες και ανόμοια γεγονότα, όπως η θεωρία των δύο άκρων.

Ας σταθούμε όμως λίγο πιο συγκεκριμένα στο κεφάλαιο του μαθήματος της Ιστορίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση για να κατανοήσουμε μερικές από τις αιτίες της αδιαφορίας ή και της αποστροφής από πλευράς μαθητών. Δυστυχώς, όσον αφορά τα εγχειρίδια, τα προβλήματα δομής, η δυσανάλογη πολλές φορές σημασία σε διάφορα γεγονότα, οι άχρηστες λεπτομέρειες και οι δυσνόητες περιγραφές αποτελούν σχεδόν μόνιμο φαινόμενο. Αυτό έρχεται να επιδεινωθεί από τον τεράστιο όγκο της εξεταστέας ύλης καθώς και με το κόψιμο και το ράψιμο ιστορικών περιόδων αυθαίρετα και κατά το δοκούν, από τους «σοφούς» του υπουργείου. Αποτέλεσμα: Οι μαθητές να τελειώνουν το λύκειο με γνώσεις αποσπασματικές, και κουτουρού ιεραρχημένες χωρίς την αναγνώριση του ιστορικού πλαισίου και χωρίς μια γενική εικόνα για παράδειγμα της κυπριακής ή της παγκόσμιας ιστορίας στην ολότητά της.

Κάπως έτσι λοιπόν και εξ αφορμής… Καθώς μετροφυλλούσα το βιβλίο Ιστορίας του Νεότερου και Σύγχρονου Κόσμου, της Γ΄ Λυκείου, στο κεφάλαιο για την ελληνική επανάσταση, διάβασα κάπου την πιο κάτω πρόταση: «Αυτή η συνέχεια ήταν μάλλον αναπόδραστη για το λόγο κυρίως ότι οι τοπικοί άρχοντες διέθεταν μεγάλη επιρροή και πλούτη, σε σύγκριση με τους νεήλυδες από την ελληνική Διασπορά που έσπευσαν στην επαναστατημένη χώρα…». Δικαιολογημένα το μάτι μου σκόνταψε στη λέξη «νεήλυδες». Σίγουρα αν ρωτήσουμε στο δρόμο τους περαστικούς, αν γνωρίζουν τη λέξη, ζήτημα είναι αν θα απαντήσει σωστά το ένα τοις χιλίοις. Ακόμη και ο Μπαμπινιώτης στο λεξικό του δεν έχει την συγκεκριμένη λέξη και πρέπει να ανατρέξει κάποιος στο λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών για να ανακαλύψει ότι «νεήλυς» είναι ο νεοφερμένος. Και ασφαλώς δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα. Λίγες σελίδες πιο κάτω διαβάζουμε «…η επιπολάζουσα ληστεία, την οποία συντηρούσαν η αλυτρωτική πολιτική και οι άτακτοι του Αγώνα…» Τι σημαίνει η λέξη «επιπολάζουσα» και προς τι τέτοιες γλωσσικές τσαχπινιές σε ένα σχολικό βιβλίο, που περιγράφει σε μερικές μόνο σελίδες την επανάσταση του 1821; Γιατί να μετατρέπουμε τα εύκολα σε δύσκολα ακόμη και μέσα από την περιγραφή; Και μετά παραπονιόμαστε επειδή τα παιδιά δεν ξεχωρίζουν την 25η Μαρτίου από την 28η Οκτωβρίου…

Support Local Business

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ