Του Γιώργου Σαξατέ
Τα όσα έγιναν και αποκαλύφθηκαν στην Πάφο τα προηγούμενα χρόνια είναι αλήθεια ότι έχουν αποπροσανατολίσει, τόσο τους πολίτες όσο και τους τοπικούς άρχοντες και άλλαξαν πολύ τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμασταν αλλά και συμπεριφερόμασταν μέχρι πρότινος.
Και όπως κάθε φορά που κάτι συγκλονιστικό συμβαίνει όπως την αποκάλυψη σκανδάλων ειδικά μέσα σε μικρές κοινωνίες στην πορεία κάπου χάσαμε το μέτρο.
Κάποιοι έγιναν ξαφνικά ήρωες και κάποιοι άλλοι υπόλογοι όλων των κακών που βιώσαμε, ενώ όλοι μας μετατραπήκαμε σε κυνηγούς κεφαλών, βλέποντας καχύποπτα το κάθε τι και τον καθένα.
Μέσα σε όλον αυτό τον κυκεώνα, όμως κάποιοι έσκυψαν το κεφάλι και δούλεψαν πολύ σκληρά, βλέποντας το αύριο και όχι το παρελθόν ή το παρόν.
Σήμερα βεβαίως διάγουμε προεκλογική περίοδο και ότι πούμε θα παρεξηγηθεί, αλλά δεν μπορούμε για παράδειγμα να ισχυριζόμαστε ότι όλοι οι άλλοι πλην του εαυτούλη μας είναι διαπλεκόμενοι, ότι μόνο εμείς μπορούμε να οδηγήσουμε την πόλη ή το χωριό μας σε ένα λαμπρό αύριο, μόνο εμείς έχουμε καθαρά χέρια και μόνο εμείς έχουμε δικαίωμα να αποκαλύπτουμε και να τιμωρούμε άμα λάχει.
Η εποχή του ενός έχει παρέλθει, σήμερα η Πάφος χρειάζεται ομαδικότητα και συλλογικότητα. Κάτι που έγινε και την εποχή της μεγάλης τρέλας που ακολούθησε τα μεγάλα σκάνδαλα, και κάποιοι εργαζόμενοι ομαδικά ετοίμασαν και ωρίμασαν τα έργα που εκτελούνται σήμερα, αλλά ποιος τους πρόσεξε μέσα στο γενικό αλαλούμ.
Η εποχή της συλλογικότητας λοιπόν θα πρέπει να είναι η επόμενη των εκλογών, όπου όποιοι και αν εκλεγούν θα πρέπει να εργαστούν ομαδικά και με ομοψυχία, ώστε η πόλη και επαρχία μας να πάνε ακόμα πιο μπροστά.
Ειδικά στην πόλη της Πάφου η μεγάλη πρόκληση θα είναι η αξιοποίηση και διαχείριση των έργων που εκτελούνται, τα οποία αργά ή γρήγορα ίσια ή στραβά θα τελειώσουν.
Η μεγάλη πρόκληση λοιπόν είναι το ΜΕΤΑ. Τι θα κάνουμε με όλα αυτά τα έργα, πώς θα τα αξιοποιήσουμε και πώς θα κτίσουμε σε αυτά ώστε γίνουν κτήμα των δημοτών. Γιατί σε αυτούς ανήκουν και σε κανέναν άλλο. Αυτό καλά κάνουν να το καταλάβουν όλοι. Τα έργα αυτά κρίθηκαν απαραίτητα για τη θητεία της πόλης μας ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης και θα γίνονταν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
Το θέμα λοιπόν είναι τι θα γίνει αύριο και πώς εμείς συλλογικά θα σμίξουμε τα μυαλά μας για να βρούμε τον καλύτερο τρόπο ώστε να τα αξιοποιήσουμε προς όφελος της πόλης και των ανθρώπων της…
Έγινε κάτι καλό τα τελευταία χρόνια στην Πάφο, αλλά σίγουρα μπορούμε και καλύτερα…
