Ο υποφαινόμενος κατά καιρούς άσκησε δριμύτατη κριτική στο σοφό Δημοτικό Συμβούλιο (ΔΣ) της Πάφου επί δημαρχίας του φυλακισθέντος τέως Δημάρχου που εκλέχθηκε από την συνεργασία των ιδίων κομμάτων που και σήμερα πάλι συνεργάζονται.
Εκείνη την εποχή, μερικοί που τώρα διαβάζουν αυτό το άρθρο, μου έστελναν μηνύματα άμεσα ή έμμεσα για να είμαι λέει πιο ήπιος και λιγότερο επιθετικός για το καλό το δικό μου, της οικογένειας μου και της επιχείρησης μου. Δυστυχώς όμως, ο Γενικός Εισαγγελέας, ο Γενικός Ελεγκτής αλλά και το κακουργιοδικείο απέδειξαν πέραν πάσας αμφιβολίας ότι ΔΕΝ είχα δίκιο, κι ότι η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη απ ότι εγώ νόμιζα και φώναζα.
Σήμερα λοιπόν, 10 χρόνια σχεδόν μετά, κάνοντας μια ανασκόπηση των γεγονότων, φέρνω στο νου μου τις συνεδρίες εκείνες του Δημοτικού Συμβουλίου όπου περήφανα ο τότε Δήμαρχος και το ΔΣ έβγαιναν κι έλεγαν ότι η «απόφαση ήταν ομόφωνη», τότε που στα έδρανα όσοι πήγαιναν συμφωνούσαν κι όσοι διαφωνούσαν απλά ήταν για τον τύπο.
Πιστεύω ότι καθήκον μας σήμερα σαν πολίτες αυτής της πόλης, σαν γονείς, και σαν άνθρωποι υπεύθυνοι, είναι να ζυγίσουμε την δράση του ΔΣ ως σώμα κι όχι ως άτομα που το αποτελούν, να αξιολογήσουμε το ΔΕΚΑΕΤΕΣ έργο τους και να αποφασίσουμε αν θέλουμε να συνεχίσουν αυτοί ή μέρος αυτών των υπέροχων Δημοτικών Συμβούλων να παίρνουν αποφάσεις που να προσδιορίζουν το παρόν, το εγγύς και το μακρινό μέλλον των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στην σημερινή και τη μέλλουσα επικράτεια του Δήμου Πάφου. Πρέπει να αναλογιστούμε τα σοφά λόγια του πατέρα της ψυχιατρικής Σίγκμουντ Φρόιντ που είπε «Ένας έκαστος από εμάς αποτελεί μια διάνοια, όλοι μαζί όμως αποτελούμε έναν ηλίθιο».
Για μένα είναι ξεκάθαρο ότι τα μέλη του παρόντος και του προηγούμενου ΔΣ απότυχαν παταγωδώς, γιατί αν είχαν ίχνος επιτυχίας δεν θα τους καλούσε η αστυνομία για καταθέσεις, δεν θα ήταν σε εδώλια κατηγορουμένων, και δεν θα είχαμε την κατάσταση έκτατης ανάγκης την οποία περνά η Πάφος τους τελευταίους 20 τόσους μήνες. Προσωπική μου άποψη είναι ότι ουδείς από αυτούς που κάθονταν στα έδρανα του ΔΣ την τελευταία ΔΕΚΑΕΤΙΑ δεν πρέπει να νομίζει ότι έχει δικαίωμα να επανεκλεγεί γιατί απλά η Πάφος πρέπει επιτέλους να γυρίσει αυτή την σελίδα και δεν θα την γυρίσει με κανένα από τους υπέροχους δημοτικούς συμβούλους. Φυσικά υπάρχουν και εκείνοι που έδρασαν σιωπηλά ή φωναχτά και έκαναν δουλειά, να μην μηδενίζουμε 100% αλλά κι αυτοί καλά θα κάνουν να αφήσουν τη καρέκλα τους και να δώσουν τόπο σε νέα πρόσωπα που δεν πέρασαν από τη φωτιά και δεν είναι «κατσουρισμένοι».
Τώρα θα μου πείτε ότι ούτε ο νυν δήμαρχος θα έπρεπε να είναι υποψήφιος. Ίσως .! Το Παφίτικο κομματικοποιημένο κατεστημένο όμως, δεν κατάφερε να υποδείξει ένα υποψήφιο «λύκο», που να έχει πυγμή, θέληση, αποφασιστικότητα, «τρέλλα» (γιατί «Η Κρήτη δεν θέλει νοικοκυραίους, θέλει κουζουλούς. Αυτοί οι κουζουλοί την κάνουν αθάνατη.» και η Πάφος «Κρήτη» είναι … ). Σίγουρα η Πάφος τώρα δεν χρειάζεται ένα ήπιο δήμαρχο, αλλά ένα δήμαρχο «επιθετικό», «λύκο» γιατί στη Λευκωσία στους διαδρόμους των υπουργείων, της νομικής υπηρεσίας, της ελεγκτικής υπηρεσίας, «λύκοι» των περιμένουν και δεν μπορούμε να στείλουμε άλλο «ζώο» να τους αντιμετωπίσει.
Η απόφαση μου να ζητήσω την ψήφο σας από το ψηφοδέλτιο του Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασίας Πολιτών έρχεται μετά από σκέψη και προβληματισμό γιατί είμαι πεπεισμένος ότι το Δημοτικό Συμβούλιο δεν πρέπει να είναι όπως ήταν. Δεν πρέπει να είναι άβουλο, άβολο, αμέτοχο, αχάπαρο, άμαχο μα πάνω απ όλα να λέει την ΑΛΗΘΕΙΑ στους πολίτες και να μην κρύβεται πίσω από τη κομματική καμόρα που κυβερνά την Κύπρο.
Πέτρος Μαύρος
Ταβερνιάρης και Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος
